Bejtit - Ahmadiyya Muslim Community

Kushtet e Bejtit dhe përgjegjësitë e një ahmadiu
gjitha rastet që e nxisin njeriun për të bërë vepra të këqija; dhe
të agjërosh, po qe se je beqar.”
Ai thotë:
“Ne me plot besim mund të pohojmë se ky mësim së bashku
me këto ilaçe, që jep Kurani, është i lidhur ngushtë vetëm me
Islamin dhe është karakteristika e tij e veçantë. Duhet mbajtur
në mend se gjendja natyrore e njeriut që është burim kryesor i
të gjitha pasioneve të tij, është ajo gjendje prej së cilës njeriu
s’mund të largohet, pa bërë vet një ndryshim dhe shndërrim të
përsosur e të dukshëm, sepse epshet e tij në rastet e përmendura
më lart, nuk mund të rrinë të frenuara, por e ngacmojnë dhe e
nxisin njeriun për mëkate, dhe mund të themi se ato
ballafaqohen me rreziqe. Prandaj, Allahu xh.sh. nuk na mëson që
t’i shikojmë pa pengesë femrat e huaja dhe t’i shikojmë
bukuritë dhe stolitë dhe vallëzimet e tyre, as me shikime të
mira, e as me ato të këqija, por, përkundrazi, na mëson që të
mos i shikojmë fare. Po ashtu, Kurani i Shenjtë nuk na mëson
që ta dëgjojmë këngën e vajzave të huaja e as t’i dëgjojmë
rrëfimet e bukurisë së tyre, as me mendje të pastër, as me të
keqe, por, përkundrazi, duhet që të urrejmë të dëgjuarit e të
shikuarit e tyre, ashtu siç e urrejmë coftirën (ngordhësirën), që
të mos shmangemi e të mos rrëzohemi. Është e mundur që
shikimet tona të pafrenuara, të bëhen shkak i degjenerimit dhe i
shmangies tonë nga rruga e drejtë. Meqë, Allahu xh.sh. dëshiron
që sytë tanë, zemrat tona dhe dëshirat tona të gjitha këto të jenë
të pastra, ndaj na jep këto mësime të larta dhe të bukura. Pa
dyshim, shfrenimi e shkakton degjenerimin tonë. Nëse qenit të
uritur i hedhim bukë të freskët, është gabim që të shpresojmë se
ai nuk do ta hajë. Për këtë arsye, Allahu xh.sh. dëshiron që të
mos u jepen aftësive të njeriut raste të veprimeve të fshehta dhe
të mos paraqitet ndonjë rast me të cilin epshet dhe tendencat e
tij të këqija të ngacmohen.”
(“Islami usul ki filosfi”, “Ruhani Khazain”, vol. 10, f. 343-344)
30