Bejtit - Ahmadiyya Muslim Community

Kushtet e Bejtit dhe përgjegjësitë e një ahmadiu
njerëzit e të gjitha tipave të hyjnë në Xhematin e tij, duke bërë
Bejt. Ai dëshironte që vetëm ata njerëz të bekuar, natyra e të
cilëve është gatuar me brumin e besnikërisë, të hyjnë në këtë
Xhemat të bekuar, dhe që nuk janë të papjekur. Prandaj, ai ishte
duke pritur ndonjë rast, apo ndodhi që i dallonte dhe i veçonte
besnikët nga hipokritët. Allahu xh.sh., me anë të urtësisë së Vet të
plotë dhe të mëshirës së Tij, në të njëjtin vit, në nëntor 1888,
paraqiti një rast me vdekjen e Bashirit (të birit të Mesihut të
Premtuar a.s.) Si rezultat i kësaj, aty u krijua një rrëmujë e madhe
kundër tij. Shumë persona me besim të dobët u larguan prej tij.
Mesihu i Premtuar a.s. këtë ngjarje e gjykoi si rastin më të
volitshëm për të themeluar Xhematin Mysliman Ahmadia. Më 1
dhjetor 1888, ai bëri një shpallje të përgjithshme për Bejt. Po në
prag të pranimit të Bejtit, Mesihu i Premtuar a.s. i këshilloi njerëzit
që donin të bënin Bejt që ata, para se vinin për të bërë Bejt, duhet
të bënin istikhara 1
, sipas praktikës së Profetit të shenjtë s.a.v.s.
(Marrë nga Ishtihar Takmile Tabligh, 12 janar 1889)
Kjo do të thotë që së pari të bëni lutje dhe istikhara, e pastaj të
bëni Bejt.
Pas kësaj shpalljeje, Hazret Mesihu i Premtuar a.s. u nis nga
Kadiani për në Ludjana, dhe u vendos në banesën e Hazret Sufi
Ahmad Xhanit në Mahalla Xhadid. (Hajate Ahmad, vol. 3, pjesa I, f. 15)
Qëllime dhe objektiva të Bejtit
Më 4 mars, të vitit 1889, në Ludjana, Hazret Mesihu i Premtuar a.s.
botoi një broshurë tjetër ku, duke i përmendur qëllimet dhe
1 Një namaz i veçantë për të kërkuar udhëzimin prej Zotit para se të
mirret ndonjë vendim për çështje shumë të rëndsishme.
7