Bejtit - Ahmadiyya Muslim Community

Kushtet e Bejtit dhe përgjegjësitë e një ahmadiu
“Kur filloi konflikti me Ahrarët, ndikimet e influencat u
shfaqën dhe në atë fshat (Daska). Ata njerëz që merrnin
ndihmë prej saj filluan ta kundërshtonin e të armiqësoheshin
me të. Mirëpo, këto kundërshtime e armiqësi nuk mundën të
krijonin ndonjë ndryshim në sjelljet e saj. Nëse dikush nga
familja i thoshte se ti i jep ndihmë atij që na kundërshton e
është ahrari, ajo nuk e pranonte një kritikë të tillë, duke thënë
se ju më pengoni mua në shërbimin njerëzor.
Një herë, siç rrëfehet, kur ajo ishte duke përgatitur disa rroba e
ndihma, dikush i tha:- Për kë je duke i përgatitur këto ndihma?
Nëna e Çodri Zafrullah Khanit iu përgjigj:- Për fëmijët e
filanit. Ai i tha:- Sa e çuditshme je ti! Ai është një ahrar dhe e
kundërshton ashpër Xhematin tonë, e ti je duke përgatitur
ndihma për familjen e tij! Ajo iu përgjigj:- Nëse ata janë
sherrxhinj, atëherë Allahu xh.sh . na ruan, dhe deri sa Allahu xh.sh .
është me ne, sherret e armiqve nuk mund të na bëjnë dëm. Për
sa i përket këtij, ky është një nevojtar dhe fëmijët e nipërit e tij
kanë nevojë për veshmbathje e për ndihma të tjera, prandaj jam
duke përgatitur këto ndihma për të. Mirëpo, ti që më kritikove
meriton një dënim. Dënimi është që ti vetë do të shkosh me
këto ndihma tek shtëpia e tij. Duke e përcjellë atë i tha:- Ky
është ahrari, pra duhet të shkosh në errësirën e natës që të mos
të të shohin ahrarë të tjerë e të mos e trazojnë atë se ka marrë
ndihma prej një familjeje ahmadie.”
(Marrë nga “Es-habe Ahmad”, vol. 11, f. 175-176, botuar në 1962)
Të sillesh mirë ndaj vejushave e ndaj jetimëve ishte gëzimi dhe
kënaqësia e saj më e madhe. Njerëzit që kanë shkruar për të,
rrëfejnë se ajo vetë përgatiste prikat e vajzave, dhe i qepte
rrobat e tyre me dorën e saj me një kënaqësi e me një gëzim të
madh.
(Përmbledhur nga “Es-habe Ahmad”, vol. 11, f. 186, botuar në 1962)
247