Bejtit - Ahmadiyya Muslim Community

Kushtet e Bejtit dhe përgjegjësitë e një ahmadiu
“I dashuri im Hakim Fazel Dini nga Bhera, që e dua për hir të
Allahut xh.sh ., është ndër shokët e Molvi Hakim Nur-ud-Dinit,
dhe që është i pajisur me cilësitë morale e virtyte shumë të
larta, është një person tepër i sinqertë. Unë e di se ai e dashuron
sinqerisht Allahun dhe Profetin e Tij. Për këtë arsye, ai duke
më gjetur mua të kredhur në shërbim të fesë Islame, e plotëson
dhe e realizon kushtin e dashurisë për hir të Allahut xh.sh . Sa
duket, ai gëzon një pjesë të madhe të asaj dëshire të përflakët
që ka vëllai im i dashur Molvi Hakim Nur-ud-Dini për të
përhapur mesazhin e Islamit. Ai paraqiti mendime mjaft të
sinqerta lidhur me harxhimet e Xhematit. Ai gjithnjë mendon
se si mund ta rregullojë e ta renditë ndihmën financiare që
mblidhet me anë të kontributeve e ndihmesave.”
(“Izalae Auham”, f. 781, “Ruhani Khazain”, vol. 3, f. 522)
Në vitin 1923 kur fushata e Shudit kishte marrë një hov të
madh, murrabitë (misionarët) e Xhematit Ahmadia udhëtonin
për ditë me këmbë, disa milje, në një vapë përvëluese. Ata disa
herë jo vetëm që nuk kishin ushqim por nuk kishin as ujë për të
pirë. Shpesh ushqeheshin me bukë bajate ose me qiqra të
thekura e më pas pinin ujë. Disa herë ata mbanin me vete elb të
shtypur që e përdornin për ushqim. Sufi Abdul Nadiri rrëfen se
ata shkonin në 40 fshatra, duke udhëtuar 16 milje në ditë.
(“Tarikhe Ahmadiat”, vol. 4, f. 343, botuar në 1964)
Një zotëri që ishte muzikant i madh në SHBA e përqafoi
Xhematin Ahmadia. Në atë kohë, ai përparonte me një
shpejtësi të madhe në profesionin e tij dhe shpejt fitoi shumë
famë në tërë vendin e vet. Ekspertët e specialistët mendonin se
një ditë ai do të bëhej muzikant i shkëlqyer që do të përkujtohej
si muzikant i kohës. Mirëpo, kur e përqafoi Xhematin
Ahmadia, ai nuk mendoi më as për muzikën e as për ato të
ardhura të majme, që do të kishte fituar me anë të profesionit të
236