Bejtit - Ahmadiyya Muslim Community

Kushtet e Bejtit dhe përgjegjësitë e një ahmadiu
ata e preferojnë këtë. Mirëpo, Njerëzit hyjnorë kanë intuitë e
mendjemprehtësi aq të madhe sa që i njohin ata. Për t’i dhënë
shpërblim kësaj përulësie e për ta edukuar Xhematin e vet, ata
dëshmojnë se anëtarët e përulur e modestë kanë pozitën më të
lartë në Xhematin e tyre, dhe duke i ngritur njerëzit e tillë nga
vendi i ulët, u japin atyre nder e respekt dhe në kohën e
ngrënies i ulin pranë vetes dhe hanë me ta në një pjatë. Profetët
i vlerësojnë ata në këtë mënyrë, sepse ata për shkak të
përulësisë së tyre e pranojnë besimin më shpejtë dhe i
praktikojnë plotësisht të gjitha mësimet fetare.
Mesihu i Premtuar a.s. thotë:
“Të varfrit nuk janë arrogantë. Ata e përqafojnë të vërtetën me
tërë përulësinë. Unë ju them të vërtetën se janë pak ata
pasanikë që e fitojnë pjesën më të vogël të atij bekimi të cilin e
fitojnë plotësisht të varfrit.”
(“Izalae Auham”, “Ruhani Khazain”, vol. 3, f. 537)
Për këtë arsye, ai (Themeluesi i Xhematit Musliman Ahmadia)
deklaron se për të hyrë në Xhematin e tij, përulësia është kushti
i domosdoshëm, me qëllim që njeriu ta kuptojë mirë fenë e të
punojë sipas këshillave e urdhrave të saj. Se si janë shfaqur
këto ndryshime, unë po jap disa shembuj:
“Hazret Sajed Sarvar Shah Sahibi ishte një dijetar i shquar dhe
nga një familje e pasur. Megjithëkëtë fakt, dëlirësia, përulësia e
modestia e tij ishte shembullore. Sa e përqafoi Mesihun e
Premtuar a.s. dhe iu nënshtrua bindjes së tij, ai i shkuli nga
zemra e vet të gjitha dëshirat e kësaj bote. Gjatë tërë kohës së
punësimit si arsimtar në Medresenë Ahmadia, ai ka jetuar në
një shtëpi shumë të vogël që nuk vlente as për ndonjë
shërbëtor. Kur i thuhet njëherë lamtumirë botës materiale, duke
228