Bejtit - Ahmadiyya Muslim Community

Kushtet e Bejtit dhe përgjegjësitë e një ahmadiu
njerëzit, për shkak të varfërisë, marrin nga një dhomë me qira e
jetojnë. Edhe ky njeri jetonte në një mjedis të tillë. Kishte
shoqëri me femra. Por, kur e përqafoi Xhematin Ahmadia, të
gjitha femrave u tha:- Mos ejani më tek unë për ndonjë qëllim
të keq. Mirëpo, ishte një femër që nuk donte të largohej prej tij.
Ai zgjodhi një metodë për t’u larguar prej saj. Kur e shikonte
atë që po vinte, ai e mbyllte derën dhe fillonte të falte namaz
ose të lexonte Kuranin. Kështu ai e ruajti veten. Pra, këto janë
ato ndryshime e revolucione që i paraqiti Xhemati Ahmadia në
botë.
Një misionar tjetër yni, Maulana Bashir Ahmad Kamar,
rrëfen:- Njëherë, pas namazit të Bajramit, bashkë me disa
anëtarë të Xhematit Ahmadia, të Ganës shkova të takohesha me
Kryeshefin e rajonit. Ai me të gjithë personalitetet e shquar
ishte duke na pritur. Kur ne hymë brenda, anëtarët ahmadi
filluan të këndonin me një gëzim të madh. Këtij grupi i printe
një plak Ahmadi që qëndronte përpara Kryeshefit, dhe duke
valëvitur shkopin e tij këndonte; dhe përafërsisht 300 anëtarë të
tjerë këndonin pas tij. Unë e pyeta përkthyesin se ç’këndojnë
këta? Ai m’u përgjigj:- Këta janë duke i shprehur mirënjohje
Allahut dhe bekimet e Xhematit Ahmadia. Këta po këndojnë se
ne më parë ishim idhujtarë e mushrikë; ne nuk e dallonim dot
hallallin prej haramit e as të mirën prej së keqes; ne jetonim si
shtazë; ne kemi qenë bisha të egra, dhe ne e përdornim verën si
ujë. Ishte Xhemati Ahmadia që na përudhi në rrugën e drejtë.
Tani, jemi larg prej të gjitha veseve të këqija dhe jemi bërë
njerëz. Prandaj, këta sot para Kryeshefit të tyre që e dinte mirë
gjendjen e mëparshme dhe traditat dhe veset e tyre të këqija,
flisnin me guxim për ndryshimin e tyre, të cilin ata e paraqisnin
si provë për vërtetësinë e Xhematit Ahmadia.”
(Përmbledhur nga Revista “Ansarullah”, janar 1984, f. 30-31)
201