Bejtit - Ahmadiyya Muslim Community

Kushtet e Bejtit dhe përgjegjësitë e një ahmadiu
këtyre do të jetë vetë dora e Allahut xh.sh. kështu që ata mund të
bëjnë vetëm gabime të pjesshme. Nganjëherë këshilltarët e tyre
mund t’u japin këshilla jo të drejta, por fundi i fundit ata do të
dalin fitimtarë e do të triumfojnë, duke i kapërcyer të gjitha
pengesat e ndërmjetme. Dhe kur do të bashkohen të gjitha
hallkat, do të formohet ai zinxhir që do të jetë i drejtë e aq i
fortë sa që asnjë fuqi nuk do të mund ta copëtojë atë.”
(“Tafsir Kebir”, vol. 6, f. 376-377)
Pra, nga kjo del qartë se Gair Maruf (jo i drejtë) do të thotë se
ka të bëjë me ato urdhra që u kundërvihen qartazi urdhrave të
Allahut xh.sh. dhe kundër mësimeve të Sheriatit, siç vihet në
dukje nga ky hadith:
Hazreti Aliu r.a. rrëfen se Profeti i shenjtë s.a.v.s. dërgoi një ushtri
dhe në krye të saj caktoi një prijës që luftëtarët ta dëgjojnë e t’i
binden. Ai ndezi një zjarr dhe i urdhëroi ata që të hidhen në të.
Disa prej tyre nuk iu bindën atij dhe thanë se ne kemi përqafuar
Islamin për të shpëtuar nga zjarri, ndërsa disa u bënë gati të
hidhen në zjarr. Kur Profeti i shenjtë s.a.v.s. mësoi për këtë, ai
tha:- Po të hidheshin në zjarr, ata do të mbeteshin përgjithmonë
në të. Ai gjithashtu tha:- Nuk detyrohet njeriu t’i pranojë ato
urdhra që janë kundër porosive të Allahut xh.sh. Bindja është e
domosdoshme vetëm për urdhra të drejta.
(Sunan Abu Daud, Kitabul Xhihad, Bab fit ta’a)
Shpjegimi i këtij hadithi gjendet në hadithin e Hazretit Abu
Said Khudriut r.a. ku ai rrëfen se Profeti i shenjtë s.a.v.s dërgoi
Alkamah bin Muxhezzit në krye të një ekspedite. Kur ata
arritën në vend apo akoma ishin në rrugë, një pjesë e ushtarëve
kërkoi lejen që të marshojnë veçmas. Ai u dha lejen dhe caktoi
Abdullah bin Huzafa bin Kejs As-Sahmiun prijës i tyre. Unë
gjithashtu isha me ata që u nisën me të. Gjatë udhëtimit, ata
ndezën zjarrin për t’u ngrohur apo për të përgatitur ushqim.
170