Bejtit - Ahmadiyya Muslim Community

Kushtet e Bejtit dhe përgjegjësitë e një ahmadiu
zbresin prej qiellit. Dhe gjithçka nga këto varen prej mëshirës
së Zotit. Nëse do Ai, e mban atë; e nëse do Ai, e zhduk dhe e
largon.
Pra, urtësia e vërtetë, pa dyshim, qëndron në faktin që njeriu ta
konsiderojë veten si diçka të pavlefshëm e të përulur thellë, dhe
ai duhet të kërkojë mëshirën e Allahut xh.sh. me anë të
modestisë, të përulësisë, duke iu gjunjëzuar e duke i bërë
sexhde në prag të oborrit të Tij.
Ai duhet të lypë prej Zotit dritën e asaj dije dhe urtësie që i
djeg pasionet e epshet dhe që krijon brenda një dritë që nxit
fuqinë e ngrohtësinë për të bërë vepra të shkëlqyera. Mandej,
nëse me mëshirën e Allahut xh.sh. ai e gjen këtë pjesë dhe nëse
dikur ai fiton një mendjemprehtësi ose bindje të fuqishme, ai
nuk duhet të mburret e të krenohet. Por, përkundrazi, duhet t’i
shtohet e t’i zhvillohet përulësia e modestia, sepse sa më shumë
ai do ta konsiderojë veten të pavlefshëm e të përulur aq më
shumë do të ketë përjetimet dhe aq më shumë do t’i zbresin
dritat prej Allahut xh.sh. që do t’i japin dritë e fuqi të madhe.
Unë shpresoj se nëse njeriu e mban fuqimisht këtë besim,
atëherë gjendja e tij morale do të përmirësohet, me anë të
mëshirës së Allahut xh.sh. Ta konsiderosh veten diçka në botë
është gjithashtu arrogancë që krijon rezultate të atilla, që njeriu
arrin në atë gjendje ku ai fillon t’i mallkojë të tjerët e t’i
nënçmojë ata.”
(“Malfuzat”, vol. 4, f. 212-213, Indi, 2003)
Ai mandej thotë:
“Arroganca është një sëmundje mjaft e rrezikshme. Tek ai që
zhvillohet kjo sëmundje, ai përqafon vdekjen shpirtërore. Unë
me të vërtetë e di se kjo sëmundje është më e rrezikshme e më
e keqe se vrasja. Njeriu arrogant bëhet vëlla i shejtanit, sepse
vetëm arroganca ishte ajo që e poshtëroi shejtanin. Prandaj, ky
127