Bejtit - Ahmadiyya Muslim Community

Kushtet e Bejtit dhe përgjegjësitë e një ahmadiu
lidhjen me Zotin. Të jeni të vetëdijshëm se ju jeni Xhemati i
fundit i Zotit, prandaj nxirrni në shesh ato vepra të mira, të cilat
krijojnë kulmin e përsosmërisë. Nëse dikush prej jush do të
bëhet përtac, do të hidhet jashtë si një gjë e papastër nga
Xhemati dhe si i tillë ai do të vdesë me dëshirë dhe s’mund t’i
bëjë dëm Zotit. Unë me një entuziazëm të madh ju vë në dijeni
se Zoti juaj në të vërtetë është dhe ne të gjithë jemi krijesa të
tij. Zoti e zgjedh vetëm atë, i cili e zgjedh Zotin. Ai që i afrohet
Zotit, do të ketë Zotin pranë; ai që e respekton Zotin, do të ketë
respektin e Tij.”
(“Kishtie Nuh”, “Ruhani Khazain”, vol. 19, f. 15)
Ai më tutje shkruan:
“Ne duhet që ta kënaqim Zotin. Dhe një qëllim i tillë mund të
arrihet vetëm me anë të sinqeritetit, besnikërisë dhe çiltërsisë,
por jo që përpjekjet e mundimet tona të kufizohen vetëm me
pohime fjalësh. Kur ne e bëjmë Zotin të kënaqur, atëherë edhe
Ai na dhuron mirësi dhe i hap për ne dyert e bekimeve e të
hirësive të veta ... Këtë derë të ngushtë – dera e besnikërisë dhe
e çiltërsisë – nuk është lehtë ta kalosh. Ne nuk mund të
krenohemi që kemi filluar të marrim diktime Hyjnore ose të
shohim ëndrra të vërteta e të mos punojmë dhe të mos bëjmë
përpjekje, duke ndenjur duarkryq. Allahu xh.sh. nuk e pëlqen
këtë.”
(Gazeta “El-Bedër”, vol. 3, nr. 18-19, 8-16 maj 1904, f. 10, kolona 1-2)
Ai vazhdon:
“Çdo besimtar i vërtetë kalon në këto situata. Nëse ai bëhet
besnikërisht e sinqerisht i Zotit, atëherë Zoti bëhet shoku i tij.
Mirëpo, nëse struktura e godinës së besimit është e dobët, aty
ka rrezik. Ne nuk kemi dije për fshehtësitë e zemrës së dikujt ...
por e dimë se Zoti e ruan atë që tërësisht i takon Zotit.
94