dnevnik signalizma - 1984-1989 - Miroljub Todorović

adioaktivnog raspadanja i iz drugih izvora, drevne vrste gline mogle su da obavljaju
zadatke 'hemijskih fabrika' za preradu neorganskih sirovina i njihovo pretvaranje u
složenije molekule, iz kojih je nastao život pre više od 3 milijarde godina.”
*
„Jedna od najslavnijih Rembrantovih slika, 'Čovek sa zlatnom kacigom', koja je
izložena u Muzeju u zapadnom Berlinu, uopšte nije delo velikog holandskog majstora.
Stilske analize pokazale su da je reč o slici nekog od njegovih učenika. Naime, u 17. veku
nije bilo neuobičajeno da učitelj potpiše rad nekog od svojih đaka.”
*
Pismo iz Prištine od akademika Vukovića u kome me obaveštava da ne može dati
blok posvećen signalizmu u „Stremljenjima”. Po njemu, i po stavu redakcije koji prenosi,
o signalizmu, i uopšte avangardi, u ovom časopisu se poprilično pisalo. Kaže da u broju 1
za 1986. god. „Stremljenja” prikazuju „Signalizam u svetu” a isto tako rado bi prikazali
Živanovu knjigu „Orbite signalizma”.
*
„'Malo ledeno doba' na Zemlji trajalo je oko tri stoleća, približno od 1500. do
1800 godine. Osetno zahlađenje u navedenom periodu zahvatilo je Evropu, Severnu
Ameriku i Daleki istok u Aziji. Najhladiji period 'malog ledenog doba' bila je druga
polovina 17. veka, kada su zime u Evropi bile za 1,5 do 2,0 ºC hladnije nego u našem
veku, dok su u Japanu zimske temperature za oko 6 ºC a letnje za oko 4 ºC bile niže od
sadašnjih. – Najhladniji period 'malog ledenog doba' poklapa se sa 'minimumom
Maundera', intervalom dugim 70 godina (1645 - 1715). To je bio period izuzetno 'mirnog
Sunca', odnosno period bez Sunčevih pega, protuberanci i drugih vidova Sunčeve
aktivnosti.”
*
EPITAF VLATKA VLAĐEVIĆA
„Prije 70 godina sa nekropole stećaka u Vlađevinama kod Rogatice prenesena su
u vrt Zemaljskog muzeja u Sarajevu dva spomenika na kojima su uklesani epitafi starom
bosanskom epigrafskom ćirilicom. Jedan od tih epitafa se odnosi na uglednog vlastelina
Vlatka Vlađevića, a drugi na njegovog vojvodu Miotoša.
Vlatkov stećak ima ove dimenzije: dužina 286, širina 114, a visina 158 cm.
Monolitno njegovo postolje je dugačko 350, široko 160, a visoko 68 cm. (...)
Prema tome, ovaj epitaf u transkripciji glasi (u zagradama su slova koja u natpisu
nedostaju) ovako:
V' IME OTCA I SINA I SVET(A)GO D(U)HA A SE LEŽI VLATKO
VLA(DE)VIĆ KOJI NE MOLJAŠE N(I) JEDNOGA ČLOV(JE)KA
TAKMOGNA A OBIDE MNOGE ZEMLJE A DOMA POGIBE A ZA NJIM'
NE OSTA NI S(I)N' NI BRAT' A NANJ' USIČE KAMI NJEGOV'
VOJVODA MIOTOŠ' SLUŽI G(OSPODI)NA BOŽJOM' POMOĆU I
KNEZA PAVLA MILOŠĆU KOJI UKOPA VLATKA POMENU B(O)GA
(...) Po svojim paleografskim i lingvističkim svojstvima, zatim po svom sadržaju i
drugim okolnostima, epitaf Vlatka Vlađevića iz Vlađevina može se uvrstiti među
317