dnevnik signalizma - 1984-1989 - Miroljub Todorović

*
Odneo majci u Dom nove stvari: 1. filcane papuče, 2. dva jastučeta, 3. tanjir
(plehani) koji joj, kako je rekla treba za voće, 4. čarape-kratke (dva para), 5. crvena, nova
domaća haljina.
*
„Prvu ljudsku ekspediciju na Mars, bilo bi moguće izvesti 'već' početkom
narednog stoleća, smatraju stručnjaci. To je zajedničko mišljenje američkih i sovjetskih
kosmonauta koji su se sastali u Vašingtonu povodom desetogodišnjice svemirskog SAD
– SSSR projekta 'Apolo - Sojuz'. Prema predviđanjima, u misiji bi učestvovalo šest do
deset astronauta i oni bi eventualno na Marsu proveli godinu dana a na putu dve godine.”
*
U sredu poslata druga postcard (Lunomer) Alisi Parmeđani sa porukom da
razmišlja o signalizmu.
*
Vesa dobio „Gradinu” i, kako mi reče, priprema se da uđe u polemiku.
*
Zove Milovan Vitezović i obaveštava da mu je u „Ježu” objavljen prikaz na
„Štepa’’. Uzimam kasnije taj „Jež”, prikaz ne baš preterano duhovit ali simpatičan.
*
Ante Stamać u „Republici” na sledeći način ocenjuje hrvatsku književnu
produkciju u 1984.godini:
„Ludizam, naivnost, new sentimentality, literarni rock, tzv. avangarda (bez
flakerovskog upozorenja: bez 'optimalne projekcije'), dosjetka, vic, maštovna rasprsnuća
putem metafiziciranih obzora bajke; istraživanje postojećih zemljovida; provala neznalica
'postupaka', provala jarosnih psovača, provala domišljatih političkih ulizica; sve je to
književnom standardu, njegovu jezičnom, oblikovanom i smisaonom ustrojstvu pribavilo
izgled jedne književnosti koja se više ne može mjeriti ni s jednom u Jugoslaviji, a kamoli
s nekakvim standardom suvremene Europe kojoj, volimo reći, pripadamo. Književnost,
mislim na pisce književnosti, zaboravili su na svrhu pisanja. Neupitanost o bitnim
pitanjima i problemima svoga vremena i, s druge strane, destruiranje jednoga izgrađenog
jezika rađa literaturom patchworka, krpeži i krparije, jedne dosta nevješto imitirane
ležernosti, infantilizma i grubijanstva. Umjesto književnosti visoke kulture, tj. lijepo
oblikovana i mnogostruko semantizirana pjesništva, tj. široko zasnovanih proznih zgrada
svijeta, tj. dramski oblikovanih suvremenih problema, mi imamo provalu Barbarogenija
III, provalu bezobraštine i nekulture. Brahijalna sila ubija nježnost pisanja. Na djelu su
new primitives.”
*
„Odrediti šta je najsmrdljivije je teško, jer je to stvar mirisa, ukusa, tradicije i sl.
Ipak, objektivno se za primat u ovoj kategoriji takmiče dva jedinjenja: etilmerkaptan i
butilselenomerkaptan. Ove tvari imaju aromu koju poznavaoci prilika slikovito opisuju
246