CamSep 3 S
ZASTOSOWANIE CHROMATOGRAFII W ANALIZIE STRUKTURY O-POLISACHARYDÓW BAKTERII PECTOBACTERIUM ATROSPETICUM Małgorzata CZERWICKA * , Jolanta KUMIRSKA, Jerzy GAJDUS, Anna BYCHOWSKA, Kinga MARSZEWSKA, Jadwiga WIŚNIEWSKA, Piotr STEPNOWSKI, Zbigniew KACZYŃSKI /sączenie molekularne, chromatografia gazowa/ Wydział Chemii, Uniwersytet Gdański, ul. Sobieskiego 18/19, 80-952 Gdańsk *e-mail: margo@chem.univ.gda.pl Bakterie należące do rodzaju Pectobacterium atakują ważne z gospodarczego punktu widzenia gatunki roślin takie jak: ziemniaki, trzcina cukrowa, marchew, pomidory, ananasy oraz niektóre rośliny ozdobne. Bakterie gatunku Pectobacterium atrosepticum związane są głównie z infekcjami ziemniaków. Powodują one więdnięcie i żółknięcie całej rośliny bądź tylko podstawy łodygi tzw. czarna nóżka, a także gnicie sadzeniaków podczas ich przechowywania. Gatunek Pectobacterium atrosepticum po raz pierwszy został opisany w 1902 roku przez van Hall’a jako Bacillus atrosepticus. W literaturze najdłużej był opisywany jako podgatunek Erwinia carotovora subsp. atroseptica. Już w 1945 roku zaproponowano zaklasyfikowanie tych pektynolitycznych Gram-ujemnych bakterii do nowego rodzaju Pectobacterium. Propozycja ta jednak została zaakceptowana dopiero pod koniec lat 90-tych ubiegłego wieku. Trudności z identyfikacją i klasyfikacją baterii rodzaju Pectobacterium, świadczą o występowaniu w tej grupie dużej heterogenności, a obowiązujący w tej chwili podział taksonomiczny z całą pewnością nie jest ostateczny. W diagnostyce oraz identyfikacji gatunków i podgatunków bakterii rodzaju Pectobacterium nie wykorzystano dotychczas pełnej struktury antygenów O-polisacharydowych. Określenie struktury pierwszorzędowej powtarzalnych jednostek polisacharydowych antygenów bakteryjnych jest procesem praco- i czasochłonnym, w którym istotną rolę odgrywają techniki chromatograficzne. Z trzech wybranych szczepów bakteryjnych (Pectobacterium atrosepticum SCRI 1039, Pectobacterium atrosepticum SCRI 1043, Pectobacterium atrosepticum SCRI 1055) wyodrębniono i oczyszczono O-polisacharydy (OPS-y). W tym celu wykonano ekstrakcję suchej masy bakteryjnej z zastosowaniem różnych metod (np. w układzie fenol-woda, fenol-chloroform-eter naftowy), usunięto kwasy nukleinowe, wyizolowano lipopolisacharydy, które następnie poddano hydrolizie i po usunięciu lipidu A wydzielono frakcje polisacharydowe z zastosowaniem metody sączenia molekularnego (GPC - gel permeation chromatography). Następnie zidentyfikowano wchodzące w skład OPS-ów reszty cukrowe, określono konfiguracje anomerycznych atomów węgla, wielkości pierścieni cukrowych, przynależność do szeregu konfiguracyjnego D lub L, sposób i kolejność powiązania reszt cukrowych oraz rodzaj i miejsce występowania podstawników niecukrowych. W tym celu skorzystano z klasycznych metod chemicznych takich jak: analiza cukrowa, analiza metylacyjna (metody: Ciukanu-Kerek’a i Hakomori), reakcja z optycznie czynnym (S)-(+)-butan-2- olem, de-O-acetylacja. Uzyskane w wyniku powyższych reakcji chemicznych produkty poddano analizie jakościowej i ilościowej z wykorzystaniem techniki chromatografii gazowej oraz chromatografii gazowej połączonej ze spektrometrią mas. Dla otrzymanych O-polisacharydów wykonano pełną interpretację zarówno widm jednowymiarowych 1 H i 13 C NMR, jak i dwuwymiarowych homokorelacyjnych COSY, TOCSY, NOESY oraz heterokorelacyjnych: HSQC, HMBC i HMQC-TOCSY. Wyniki uzyskane metodami chemicznymi oraz analiza kompletu widm NMR były podstawą do określenia I-rzędowej struktury wszystkich wyodrębnionych antygenów powierzchniowych. 49
METODYKA ROZDZIELANIA, IDENTYFIKACJI I OZNACZANIA KUMARYNY W NAPOJACH ALKOHOLOWYCH ORAZ MACERATACH Z TURÓWKI WONNEJ - WYKORZYSTANIE ODWRÓCONYCH UKŁADÓW FAZ, DETEKCJI UV/DAD I PRZEPŁYWU ZWROTNEGO W KOLUMNIE Anita SKRZYPCZAK 1 , Marian KAMIŃSKI 1* 1 Katedra Inżynierii Chemicznej i Procesowej, Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska, ul. G. Narutowicza 11/12 80-233 Gdańsk *e-mail: mknkj@chem.pg.gda.pl Kumaryna (1,2-benzopiron) jest naturalną substancją, posiadającą szczególne właściwości aromatyczne. Występuje m.in. w roślinach stosowanych jako dodatki smakowe i aromatyczne do napojów alkoholowych. Bywa też dodawana do niektórych innych produktów spożywczych, w tym, do napojów bezalkoholowych. W wyniku doniesień o toksyczności kumaryny, ograniczono dopuszczalne jej zawartości w żywności i napojach. Maksymalny poziom zawartości kumaryny, bezpieczny dla ludzi w żywności i napojach bezalkoholowych, wynosi 2 mg/kg, a w napojach alkoholowych - 10 mg/kg. Stąd, niezwykle ważne jest dysponowanie łatwą metodyką oznaczania zawartości kumaryny, zarówno w napojach alkoholowych, jak i w maceratach turówki wonnej, stosowanych do produkcji smakowych napojów alkoholowych, a także w napojach bezalkoholowych. Praca prezentuje wyniki badań nad warunkami rozdzielania, identyfikacji na podstawie widma w zakresie UV oraz oznaczania kumaryny w napojach alkoholowych i maceratach z turówki wonnej, wykorzystywanych do produkcji wódek ziołowych. Dobrano warunki analityczne zapewniające optymalną selektywność rozdzielania w krótkim czasie. Zastosowano odwrócony układ faz (RP-HPLC) do rozdzielania oraz detektor UV typu DAD, do identyfikacji i oznaczania analitu. W przypadku rozdzielania i oznaczania kumaryny w maceracie z turówki wonnej zastosowano, dodatkowo, przepływ zwrotny eluentu w kolumnie (E-BF), co pozwala na ominięcie etapu wstępnego oczyszczania próbki np. techniką ekstrakcji do fazy stałej (SPE), a także zapewnia całkowite usunięcie z kolumny związków silnie oddziałujących z fazą stacjonarną, co zapewnia powtarzalność wyników oznaczania i długi „czas życia” kolumny. Wyniki wstępnych badań wskazują, że opracowana tu metodyka, może też znaleźć też zastosowanie do identyfikacji oraz oznaczania kumaryny w innych produktach spożywczych, jednak ustalenie pełnej listy produktów, które mogą być badane z zastosowaniem prezentowanej metodyki wymaga jeszcze badań oraz walidacji procedury dla różnych produktów żywnościowych. 50
- Page 1 and 2: CAMERA SEPARATORIA wydanie specjaln
- Page 3 and 4: KOMITET NAUKOWY Przewodniczący Kom
- Page 5 and 6: SESJA WYKŁADOWA I Prowadzący obra
- Page 7 and 8: WTOREK (27.09.2011) 8:00 - 9:00 Śn
- Page 9 and 10: SESJA POSTEROWA Poniedziałek 26.09
- Page 11 and 12: P 12 ANALIZA JAKOŚCIOWA I ILOŚCIO
- Page 13 and 14: P 24 IDENTYFIKACJA PRODUKTÓW ELEKT
- Page 15 and 16: CHROMATOGRAFIA CIENKOWARSTWOWA Z BI
- Page 17 and 18: IMMUNO-CHROMATOGRAFIA - PRZEGLĄD Z
- Page 19 and 20: NOWE METODYKI OZNACZANIA DODATKÓW
- Page 21 and 22: APPLICATION OF MICRO-TLC PLATFORM F
- Page 23 and 24: CHROMATOGRAFICZNE METODY ROZDZIELE
- Page 25 and 26: CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA MIGRACJĘ
- Page 27 and 28: SPRZĘŻENIE CHROMATOGRAFII PLANARN
- Page 29 and 30: ANALIZA PORÓWNAWCZA KWASÓW TŁUSZ
- Page 31 and 32: RÓŻNORODNOŚĆ KWASÓW TŁUSZCZOW
- Page 33 and 34: ZASTOSOWANIE GC I GC/MS DO ANALIZY
- Page 35 and 36: OPTYMALIZACJA ROZDZIELANIA ENANCJOM
- Page 37 and 38: ZASTOSOWANE ZŁÓŻ EKSTARKCYJNYCH
- Page 39 and 40: OZNACZANIE WYBRANYCH FARMACEUTYKÓW
- Page 41 and 42: ZASTOSOWANIE GC/MS-SIM DO ANALIZY L
- Page 43 and 44: DETERMINATION OF BISPHENOL A AND RE
- Page 45 and 46: ZASTOSOWANIE DETEKTORA AZOTOWO-FOSF
- Page 47 and 48: WYKORZYSTANIE TECHNIK CHROMATOGRAFI
- Page 49: WPŁYW POŁOŻENIA PODSTAWNIKA NA A
- Page 53 and 54: METODY BADANIA CAŁKOWITEGO POTENCJ
- Page 55 and 56: - i - CYKLODEKSTRYNY ROZPUSZCZONE W
- Page 57 and 58: WPŁYW CIECZY JONOWYCH JAKO DODATK
- Page 59: Komitet Organizacyjny III Podlaskie
METODYKA ROZDZIELANIA, IDENTYFIKACJI I OZNACZANIA<br />
KUMARYNY W NAPOJACH ALKOHOLOWYCH ORAZ MACERATACH Z<br />
TURÓWKI WONNEJ - WYKORZYSTANIE ODWRÓCONYCH UKŁADÓW<br />
FAZ, DETEKCJI UV/DAD I PRZEPŁYWU ZWROTNEGO W KOLUMNIE<br />
Anita SKRZYPCZAK 1 , Marian KAMIŃSKI 1*<br />
1 Katedra Inżynierii Chemicznej i Procesowej, Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska,<br />
ul. G. Narutowicza 11/12 80-233 Gdańsk<br />
*e-mail: mknkj@chem.pg.gda.pl<br />
Kumaryna (1,2-benzopiron) jest naturalną substancją, posiadającą szczególne właściwości<br />
aromatyczne. Występuje m.in. w roślinach stosowanych jako dodatki smakowe i aromatyczne<br />
do napojów alkoholowych. Bywa też dodawana do niektórych innych produktów spożywczych,<br />
w tym, do napojów bezalkoholowych. W wyniku doniesień o toksyczności kumaryny, ograniczono<br />
dopuszczalne jej zawartości w żywności i napojach. Maksymalny poziom zawartości kumaryny,<br />
bezpieczny dla ludzi w żywności i napojach bezalkoholowych, wynosi 2 mg/kg, a w napojach<br />
alkoholowych - 10 mg/kg. Stąd, niezwykle ważne jest dysponowanie łatwą metodyką oznaczania<br />
zawartości kumaryny, zarówno w napojach alkoholowych, jak i w maceratach turówki wonnej,<br />
stosowanych do produkcji smakowych napojów alkoholowych, a także w napojach<br />
bezalkoholowych.<br />
Praca prezentuje wyniki badań nad warunkami rozdzielania, identyfikacji na podstawie<br />
widma w zakresie UV oraz oznaczania kumaryny w napojach alkoholowych i maceratach z turówki<br />
wonnej, wykorzystywanych do produkcji wódek ziołowych. Dobrano warunki analityczne<br />
zapewniające optymalną selektywność rozdzielania w krótkim czasie. Zastosowano odwrócony<br />
układ faz (RP-HPLC) do rozdzielania oraz detektor UV typu DAD, do identyfikacji i oznaczania<br />
analitu. W przypadku rozdzielania i oznaczania kumaryny w maceracie z turówki wonnej<br />
zastosowano, dodatkowo, przepływ zwrotny eluentu w kolumnie (E-BF), co pozwala na ominięcie<br />
etapu wstępnego oczyszczania próbki np. techniką ekstrakcji do fazy stałej (SPE), a także zapewnia<br />
całkowite usunięcie z kolumny związków silnie oddziałujących z fazą stacjonarną, co zapewnia<br />
powtarzalność wyników oznaczania i długi „czas życia” kolumny.<br />
Wyniki wstępnych badań wskazują, że opracowana tu metodyka, może też znaleźć też<br />
zastosowanie do identyfikacji oraz oznaczania kumaryny w innych produktach spożywczych,<br />
jednak ustalenie pełnej listy produktów, które mogą być badane z zastosowaniem prezentowanej<br />
metodyki wymaga jeszcze badań oraz walidacji procedury dla różnych produktów żywnościowych.<br />
50
Change language