CamSep 3 S

31.03.2017 Views

ANALIZA CHROMATOGRAFICZNA WOSKÓW POWIERZCHNIOWYCH Beata SZAFRANEK * , Elżbieta SYNAK, Piotr STEPNOWSKI /HPLC, GC/ Uniwersytet Gdański, Wydział Chemii, Katedra Analizy Środowiska, ul. Sobieskiego 18/19, 80-952 Gdańsk, * e-mail: bea@chem.univ.gda.pl Na powierzchni liści i łodyg wszystkich roślin wyższych znajduje się warstwa wosku powierzchniowego (epikutykularnego). Warstwa wosku oddziela roślinę od jej środowiska i umożliwia egzystencję w niesprzyjających warunkach (ogranicza niekontrolowaną utratę wody poprzez parowanie, zapobiega infekcjom grzybowym i bakteryjnym, bierze udział w oddziaływaniach roślina-owad). Woski powierzchniowe roślin są skomplikowanymi mieszaninami relatywnie niepolarnych związków alifatycznych oraz cyklicznych. Skład chemiczny wosków zależy przede wszystkim od gatunku rośliny. Analiza składu chemicznego wosków jest wykonywana zwykle metodą chromatografii gazowej (GC/FID oraz GC/MS) po wstępnej separacji składników za pomocą niskociśnieniowej chromatografii cieczowej. Celem pracy było zastosowanie chromatografii cieczowej z detektorem promieniowania rozproszonego (HPLC/LSD) do separacji i analizy wosków powierzchniowych. Zastosowanie detektora LSD umożliwia identyfikację grupową składników wosków powierzchniowych roślin (tzw. analiza grupowa). Poszczególne grupy związków mogą być następnie kolekcjonowane do dalszych analiz GC/FID i GC/MS. 47

WPŁYW POŁOŻENIA PODSTAWNIKA NA ADSORPCJĘ Z FAZY WODNEJ CHLOROPOCHODNYCH ANILINY NA SORBENTACH HALOIZYTOWYCH Magdalena GARNUSZEK 1,2 , Beata SZCZEPANIK 1,2 , Piotr SŁOMKIEWICZ 1,2 , Bożena SYZDÓŁ 1,2 1 Instytut Chemii, Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego, ul. Świętokrzyska 15G, 25-406 Kielce, 2 Laboratorium Badań Strukturalnych, Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy Jana Kochanowskiego, ul. Świętokrzyska 15G, 25-406 Kielce, Beata.Szczepanik@ujk.edu.pl, Piotr.Slomkiewicz@ujk.edu.pl, mgarnuszek@ujk.edu.pl Pochodne chlorowe aniliny znajdują zastosowanie w produkcji leków, barwników, tworzyw sztucznych, środków zapachowych oraz środków ochrony roślin. Chloroaniliny oraz produkty ich rozpadu ulegają akumulacji w glebie i wodzie, co jest szkodliwe dla środowiska oraz człowieka ze względu na ich trwałość oraz toksyczność [1]. Rys. 2. Haloizyt aktywowany 60% m/m roztworem H 2 SO 4 . Rys. 1. p – Chloroanilina. Haloizyt o wzorze ogólnym Al 4 [Si 4 O 10 ](OH) 8 •10H 2 O charakteryzuje się wysoką odpornością chemiczną w szerokim zakresie pH, dużą powierzchnią właściwą (60-500 m 2 /g w zależności od sposobu przetwarzania) oraz dużą jonowymiennością, co czyni go przydatnym do usuwania toksycznych substancji z wody oraz gleby. Ze względu na dostępność i stosunkowo niski koszt produkcji, modyfikowany minerał może być wykorzystany do usuwania m. in. takich związków jak chloroaniliny z powodzeniem jako konkurencyjny w stosunku do innych dostępnych na rynku sorbentów [2]. Przeprowadzono badania adsorpcji z fazy wodnej o-, m-, p-chloroaniliny oraz 2,6-dichloroaniliny na haloizycie aktywowanym jednokrotnie 10%, 60% oraz dwukrotnie 10% i 60% m/m roztworem kwasu siarkowego (VI) w układzie przepływowym. Stwierdzono, że najlepsze właściwości sorpcyjne wykazuje haloizyt aktywowany jednokrotnie 60% m/m roztworem kwasu siarkowego (VI). Położenia podstawnika chlorowego wywiera wpływ na sorpcję badanych amin. Najlepsze wyniki uzyskuje się dla izomerów para- i meta-, natomiast w przypadku pochodnych z podstawnikiem w położeniu orto- (o- oraz 2,6-dichloroanilina) stopień adsorpcji wyraźnie się obniża. Literatura: [1] Zhang T., Ren H.-F., Liu Y., Zhu B.-L., Liu Z.-P., A novel degradation pathway of chloroaniline In Diaphorobacter sp. PCA 039 entails initial hydroxylation, World J. Microbiol. Biotechnol., (2010) 26: 665 -673. [2] Kuczyńska H., Kamińska – Tarnawska E., Sołtys J., Kopalina z pokładów „Dunino” jako nanosurowiec do otrzymywania farb, Przemysł chemiczny, 90/1 (2011). 48

ANALIZA CHROMATOGRAFICZNA WOSKÓW<br />

POWIERZCHNIOWYCH<br />

Beata SZAFRANEK * , Elżbieta SYNAK, Piotr STEPNOWSKI<br />

/HPLC, GC/<br />

Uniwersytet Gdański, Wydział Chemii, Katedra Analizy Środowiska,<br />

ul. Sobieskiego 18/19, 80-952 Gdańsk,<br />

* e-mail: bea@chem.univ.gda.pl<br />

Na powierzchni liści i łodyg wszystkich roślin wyższych znajduje się warstwa wosku<br />

powierzchniowego (epikutykularnego). Warstwa wosku oddziela roślinę od jej środowiska<br />

i umożliwia egzystencję w niesprzyjających warunkach (ogranicza niekontrolowaną utratę wody<br />

poprzez parowanie, zapobiega infekcjom grzybowym i bakteryjnym, bierze udział<br />

w oddziaływaniach roślina-owad). Woski powierzchniowe roślin są skomplikowanymi<br />

mieszaninami relatywnie niepolarnych związków alifatycznych oraz cyklicznych. Skład chemiczny<br />

wosków zależy przede wszystkim od gatunku rośliny. Analiza składu chemicznego wosków jest<br />

wykonywana zwykle metodą chromatografii gazowej (GC/FID oraz GC/MS) po wstępnej separacji<br />

składników za pomocą niskociśnieniowej chromatografii cieczowej. Celem pracy było<br />

zastosowanie chromatografii cieczowej z detektorem promieniowania rozproszonego (HPLC/LSD)<br />

do separacji i analizy wosków powierzchniowych. Zastosowanie detektora LSD umożliwia<br />

identyfikację grupową składników wosków powierzchniowych roślin (tzw. analiza grupowa).<br />

Poszczególne grupy związków mogą być następnie kolekcjonowane do dalszych analiz GC/FID<br />

i GC/MS.<br />

47

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!