CamSep 2

wprowadzony drugi adsorbat w możliwym do wyznaczenia czasie dozowania.
Pomiary adsorpcji wykonano dla metanolu i izobutenu, a pomiary
koadsorpcji dla izobutenu na powierzchni adsorbatu pokrytej metanolem.
Jako adsorbentu użyto sulfonowanego kopolimeru styrenowo-diwinylobenzenowego
o symbolu Amberlyst 15 [1, 2]. Ten sulfonowany kopolimer
jest stosowany, jako kwasowy katalizator do syntez eterów (np. eteru metylowo-tert-butylowego
MTBE z metanolu i izobutenu).
PODSTAWY TEORETYCZNE
Metodę obliczania wielkości adsorpcji i ciśnienia parcjalnego adsorbatów
opisaną w pracach [3, 4] zmodyfikowano w pracy [5], tak aby wzory stosowane
do tych obliczeń uwzględniły komputerową metodę określania powierzchni
piku chromatograficznego. Zachowując ich sens fizyczny,
modyfikacja polegała na wstawieniu do tych wzorów wartości charakteryzujących
powierzchnię piku chromatograficznego w jednostkach iloczynu napięcia
(mV) i czasu rejestracji (s) chromatogramu (mVs). Równocześnie
usunięto
z tych wzorów wielkości stosowane przy rejestracji chromatogramów na rejestratorach
analogowych.
Wielkość adsorpcji a i substancji i gdy stężenie równowagowe tego adsorbatu
w fazie gazowej wynosi c i może być wyrażona równaniem:
da
dc
i
=
i
VR
m
(1)
gdzie:
a i – ilość moli zaadsorbowanej substancji i (mol/g),
c i – równowagowe stężenie substancji i w fazie gazowej (mol/cm 3 ),
m – masa adsorbenta (g),
V R – objętość retencji (cm 3 ).
Równanie (1) można przekształcić do postaci:
c i
1
ai
=
m
∫
0
V dc
R
i
(2)
Objętość retencji V R może być wyrażona jako:
V
R
=
t
R
F
(3)
gdzie:
F – przepływ gazu nośnego (cm 3 /s),
t R – czas retencji (s).
72