CamSep 2

Tabela 3. Porównanie korelacji wartości czasu retencji z temperaturą wrzenia
(Tw) i masą cząsteczkową (M) dla poszczególnych grup związków siarki
Disiarczki
organiczne
Grupa Program temperatury (1) Program temperatury (2)
związków Równanie R 2 Równanie R 2
n-Tiole
R T = 0,0482T W + 7,5529 0,9658 R T = 0,1549Tw + 2,9245 0,9986
R T = 0,0869M+ 4,2836 0,9268 R T = 0,2839 M - 8,0936 0,9905
Siarczki organiczne
R T = 0,0524Tw + 7,3318 0,9745 R T = 0,1553Tw + 3,213 0,9995
R T = 0,0934 M + 3,6165 0,9641 R T = 0,2785 M - 7,9542 0,9992
Bez uwzględniania disiarczku
węgla:
R T = 0,0417Tw + 8,7981
Z uwzględnianiem disiarczku
węgla:
R T = 0,0494Tw + 7,3856
1
0,9886
R T = 0,166Tw + 0,7586
R T = 0,1574Tw + 2,3165
1
0,9986
Bez uwzględniania disiarczku
węgla:
R T = 0,048 M + 9,0563
Z uwzględnianiem disiarczku
0,9181
0,8683
R T = 0,191 M + 1,7697
R T = 0,2365 M - 5,5037
0,9192
0,9311
węgla:
R T = 0,0721 M + 5,203
R T = 0,0599Tw + 7,0364 0,9994 R T = 0,1813Tw + 0,0814 0,9955
Tiofen i alkilo-tiofeny
R T = 0,1043M + 3,4633 0,9662 R T = 0,3201M - 11,175 0,9907
Ditiole
R T = 0,0336 Tw + 9,5924 0,9324 R T = 0,1288 Tw + 3,8413 0,9318
R T = 0,0621 M + 8,5903 0,9499 R T = 0,238 M - 0,0022 0,9494
Jak wynika z danych przedstawionych w tabeli 3 – wartości czasu retencji
najsilniej korelują z temperaturą wrzenia analitów, a silniejszą korelację
uzyskano dla programu temperatury (2). Wolniejszy narost temperatury
pozwala na większe zróżnicowanie retencji poprzez lotność (temperaturę
wrzenia) związków.
Tym niemniej dla n-tioli i siarczków organicznych również w przypadku
odniesienia wartości czasu retencji do masy cząsteczkowej uzyskano bardzo
silną korelację – odpowiednio R 2 = 0,9905 i 0,9992.
Dla disiarczków przeanalizowano korelację z i bez dwusiarczku węgla
w serii danych. Wyniki wskazują, że retencja disiarczku nie koreluje z innymi
disiarczkami. Wynika to najprawdopodobniej z innej budowy cząsteczki –
centralnie zlokalizowanego atomu węgla w cząsteczce, a nie, jak ma to miejsce
w pozostałych disiarczkach, w których centralnie zlokalizowane są dwa
atomu siarki. Disiarczki wykazywały również najniższą z analizowanych grup
korelację wartości czasu retencji z masą cząsteczkową.
Dla ditioli lepszą korelację uzyskano dla zależności wartości czasu retencji
od masy cząsteczkowej, dla programu temperatury (1).
W przypadku uzyskania ściśle liniowej zależności czasu retencji od
temperatury wrzenia, z dużym prawdopodobieństwem można przewidzieć/obliczyć
z równania linii prostej czas retencji innych związków należących
do tej samej grupy czy szeregu homologicznego. Poniżej w tabeli 4 zestawiono
analizowane związki, ich własności fizykochemiczne oraz
przewidywane wartości czasu retencji. Dla związków z grupy siarczków obliczono
wartości czasu retencji zarówno dla symetrycznych siarczków, jak
37