CamSep 1
Średnica kolumny Najbardziej celowe jest powiększanie skali rozdzielania substancji z zastosowaniem kolumn tej samej długości, wypełnionych tym samym sorbentem, z zachowaniem tego samego układu chromatograficznego i warunków pełnego podobieństwa fizycznego. Zwiększeniu powinna, więc, ulec tylko średnica kolumny. Wydajność otrzymywania produktu wzrośnie proporcjonalnie do zmiany powierzchni przekroju poprzecznego kolumny, a więc proporcjonalnie do drugiej potęgi zmiany średnicy kolumny z modelowej do preparatywnej. d m 2 = m1 * (4) d 2 c2 2 c1 m 2 , m 1 - masy substancji, dozowanych, odpowiednio, do kolumny o średnicy d c2 i d c1 ; Według tej samej proporcji należy również zwiększyć natężenie przepływu eluentu, a więc, odpowiednio wzrośnie zużycie eluentu. Natomiast, liniowa prędkość przepływu eluentu powinna być zachowana bez zmiany. Nie powinien też zmienić się czas rozdzielania, położenie punktów zbierania frakcji na chromatogramie, sprawność kolumny, ani ciśnienie pompowania eluentu. Pod warunkiem, jednak, opanowania umiejętności uzyskiwania takiej samej sprawności kolumny modelowej i preparatywnej lub procesowej, co nie zawsze jest łatwe do osiągnięcia, choć z pewnością możliwe. Zależność wydajności i niektórych innych parametrów procesu rozdzielania w funkcji średnicy kolumny, pozostają wtedy zgodne z wyrażeniem (4). Zależność (4) dotyczy także zmiany wydajności otrzymywania substancji (R i ), objętości dozowania (Vi) i natężenia przepływu eluentu (w). Długość kolumny Wraz z długością kolumny (L c ) proporcjonalnie rośnie masa wypełnienia, lecz liczba półek teoretycznych jest proporcjonalna do L c , stąd w dłuższej kolumnie pasma substancji są bezwzględnie bardziej rozmyte, ale względnie - mniej. Wzrost długości kolumny powoduje też zwiększenie oporów przepływu (ΔP), co, w przypadku ograniczenia maksymalnego ciśnienia pracy aparatury preparatywnej lub procesowej może uniemożliwić uzyskanie optymalnego natężenia przepływu eluentu. Istnieje najmniejsza, krytyczna długość kolumny (Lc min ), wypełnionej określonym sorbentem, a w istocie najmniejsza liczba tzw. półek teoretycznych kolumny (N min ), która warunkuje minimalny konieczny stopień rozdzielenia interesujących nas substancji, wzajemnie od siebie, albo od niepożą- 92
danych składników. Zwiększenie długości kolumny, powyżej tej krytycznej, minimalnej długości, jest bardzo korzystne i celowe, zwłaszcza, gdy jednocześnie można zwiększać wartość liniowej prędkości przepływu eluentu (u). Umożliwia to znaczne zwiększenie wydajności rozdzielania. Zależność produktywności kolumny (P t ) od jej długości (Lc), otrzymana w warunkach stałej prędkości liniowej eluentu (u) jest, jednak, nieliniowa. Osiąga się optymalną długość kolumny - znacznie większą, niż potrzebna do rozdzielania analitycznego, w warunkach bez przeładowania, jednak dalsze zwiększanie długości kolumny jest już niecelowe. Dla warunków zachowania stałej wartości prędkości przepływu eluentu zilustrowano to na rys. 6, pokazującym u góry wykresy zależności produktywności kolumny od długości wypełnienia, otrzymane na podstawie równań uzyskanych teoretycznie przez Hupe i Lauera, oraz poniżej, wykresy uzyskane doświadczalne, podczas pracy nad optymalizacją warunków otrzymywania lantozydu C z ekstraktów suszu z brunatnicy wełnistej. Rys. 6. Zależność produktywności czasowej (P t ) kolumny chromatograficznej od długości (Lc) kolumny w warunkach stałej prędkości przepływu eluentu. Krzywe a, b, c, d, zostały uzyskane w wyniku obliczeń teoretycznych przez Hupe i Lauera, odpowiednio, dla wypełnień o wielkości ziaren dp = 5, 7, 10, 32.5 μm, a krzywe 1, 2, 3, podczas badań nad optymalizacją warunków otrzymywania lanatozydu C z ekstraktu suszu z brunatnicy wełnistej dla kolumn wypełnionych żelem krzemionkowym o średnich wielkościach ziaren, odpowiednio: 10, 45, i 102 μm 93
- Page 41 and 42: Bronisław K. GŁÓD 1 , Paweł PIS
- Page 43 and 44: Rys. 1. Schemat transportu elektron
- Page 45 and 46: •− 3+ 2+ (2) Fe + O2 = Fe + O2
- Page 47 and 48: eperujących DNA (polimerazy) aktyw
- Page 49 and 50: 2.1.1. Dysmutaza ponadtlenkowa (SOD
- Page 51 and 52: z jednej strony ich zużywaniem si
- Page 53 and 54: Jednym z najpowszechniejszych oznac
- Page 55 and 56: czułość, test kwasu tiobarbituro
- Page 57 and 58: Pułapka salicylanowa posiada szere
- Page 59 and 60: ków aromatycznych i oznaczaniu pro
- Page 61 and 62: antocyjany. Do tych ostatnich nale
- Page 63 and 64: 7. B.K. Głód, J.C. Kowalski, J. L
- Page 65 and 66: 65. M. Tanaka, A. Sotomatsu, H. Kan
- Page 67 and 68: Józef RZEPA Instytut Chemii, Zakł
- Page 69 and 70: Ketoprofen O O OH CH 3 Naproksen CH
- Page 71 and 72: w strumieniu azotu. Anality eluowan
- Page 73 and 74: 73
- Page 75 and 76: Ciekawą rolę pełnią zbiorniki w
- Page 77 and 78: Stosowana w badaniach procedura ana
- Page 79 and 80: Marian KAMIŃSKI Politechnika Gdań
- Page 81 and 82: W chromatografii analitycznej celem
- Page 83 and 84: Rys. 1. Zestawienie typowych chroma
- Page 85 and 86: dzielania, przechodząc do stosowan
- Page 87 and 88: lowarstwowej, gdy charakter izoterm
- Page 89 and 90: wiednie między-frakcje. Trzeba dod
- Page 91: nie substancji w eluacie, można uz
- Page 95 and 96: dozowanej próbki albo zmniejszenie
- Page 97 and 98: - W przypadku rozdzielania substanc
- Page 99 and 100: Na rys. 9 i 10 pokazano przykłady
- Page 101 and 102: Rys. 11. Schematy ideowe różnych
- Page 103 and 104: nakże, w kolumnach preparatywnych
- Page 105 and 106: Można stwierdzić, że w praktyce,
- Page 107 and 108: średnicy (s=76%). Na chromatograma
- Page 109 and 110: siada jakąkolwiek pompę, mającą
- Page 111 and 112: Pozycje o znaczeniu historycznym, a
- Page 113 and 114: Daniel JASTRZĘBSKI 1,2 , Grażyna
- Page 115 and 116: Publikacja opisuje zjawiska, efekty
- Page 117 and 118: ROZDZIELANIE PEPTYDÓW I BIAŁEK W
- Page 119 and 120: Głównym ograniczeniem stosowania
- Page 121 and 122: ka eluentu (AcCN, MeOH) ustala się
- Page 123 and 124: ROZDZIELANIE PEPTYDÓW I BIAŁEK W
- Page 125 and 126: Rys. 4. Przykład rozdzielania bia
- Page 127 and 128: Rys. 5. Porównanie rozdzielania pe
- Page 129 and 130: Rys 6. A. Przykład rozdzielania bi
- Page 131 and 132: hydrofobowe są silniejsze, gdy pH
- Page 133 and 134: Rozdzielanie chromatograficzne stra
- Page 135 and 136: dzielania tych substancji w skali p
- Page 137: [54] W.S. Hancock, J.T. Sparrow, J.
Średnica kolumny<br />
Najbardziej celowe jest powiększanie skali rozdzielania substancji z zastosowaniem<br />
kolumn tej samej długości, wypełnionych tym samym sorbentem,<br />
z zachowaniem tego samego układu chromatograficznego i warunków pełnego<br />
podobieństwa fizycznego. Zwiększeniu powinna, więc, ulec tylko średnica<br />
kolumny. Wydajność otrzymywania produktu wzrośnie proporcjonalnie<br />
do zmiany powierzchni przekroju poprzecznego kolumny, a więc proporcjonalnie<br />
do drugiej potęgi zmiany średnicy kolumny z modelowej do preparatywnej.<br />
d<br />
m<br />
2<br />
= m1<br />
*<br />
(4)<br />
d<br />
2<br />
c2<br />
2<br />
c1<br />
m<br />
2<br />
, m<br />
1<br />
- masy substancji, dozowanych, odpowiednio, do kolumny o średnicy<br />
d<br />
c2<br />
i d<br />
c1<br />
;<br />
Według tej samej proporcji należy również zwiększyć natężenie przepływu<br />
eluentu, a więc, odpowiednio wzrośnie zużycie eluentu. Natomiast, liniowa<br />
prędkość przepływu eluentu powinna być zachowana bez zmiany. Nie powinien<br />
też zmienić się czas rozdzielania, położenie punktów zbierania frakcji<br />
na chromatogramie, sprawność kolumny, ani ciśnienie pompowania eluentu.<br />
Pod warunkiem, jednak, opanowania umiejętności uzyskiwania takiej samej<br />
sprawności kolumny modelowej i preparatywnej lub procesowej, co nie zawsze<br />
jest łatwe do osiągnięcia, choć z pewnością możliwe. Zależność wydajności<br />
i niektórych innych parametrów procesu rozdzielania w funkcji średnicy<br />
kolumny, pozostają wtedy zgodne z wyrażeniem (4). Zależność (4) dotyczy<br />
także zmiany wydajności otrzymywania substancji (R i ), objętości dozowania<br />
(Vi) i natężenia przepływu eluentu (w).<br />
Długość kolumny<br />
Wraz z długością kolumny (L c ) proporcjonalnie rośnie masa wypełnienia,<br />
lecz liczba półek teoretycznych jest proporcjonalna do L<br />
c<br />
, stąd<br />
w dłuższej kolumnie pasma substancji są bezwzględnie bardziej rozmyte,<br />
ale względnie - mniej. Wzrost długości kolumny powoduje też zwiększenie<br />
oporów przepływu (ΔP), co, w przypadku ograniczenia maksymalnego ciśnienia<br />
pracy aparatury preparatywnej lub procesowej może uniemożliwić<br />
uzyskanie optymalnego natężenia przepływu eluentu.<br />
Istnieje najmniejsza, krytyczna długość kolumny (Lc min ), wypełnionej<br />
określonym sorbentem, a w istocie najmniejsza liczba tzw. półek teoretycznych<br />
kolumny (N min ), która warunkuje minimalny konieczny stopień rozdzielenia<br />
interesujących nas substancji, wzajemnie od siebie, albo od niepożą-<br />
92
Change language