Shpjegimi i Selefizmit

Dhe përveç kësaj,ai është një cilësim që i sjell nder atij që cilësohet me të dhe
ia bën të lehtë atij rrugën e Grupit të Shpëtuar. Dhe kjo nuk zbatohet tek asnjë
prej atyre që cilësohen me diçka tjetër, ngase ata nuk mund të shpëtojnë dot
nga dy gjëra. Ose ai është cilësim me një individ të caktuar që nuk është i
pagabueshëm, ose është cilësim me një grup njerëzish që ndjekin menhexhin
(metodologjinë) e këtij individi që nuk është i pagabueshëm. Pra, nga të dyja
anët nuk ka pagabueshmëri (në cilësimet e tyre). Por ndryshe nga këto është
pagabueshmëria (në tërësi) e Shokëve të Pejgamberit (sal-lAllahu ‘alejhi ue sellem).
Dhe kjo është ajo që ne jemi urdhëruar që të kapemi fort, pra është
Suneti i tij dhe Suneti i Sahabëve mbas tij.
Dhe ne duhet të këmbëngulim dhe të theksojmë fuqishëm se kuptimi i Librit të
Allahut dhe Sunetit të të Dërguarit të Tij (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem) duhet të
jetë në përputhje me menhexhin (metodologjinë) e Sahabëve të tij (sal-lAllahu
‘alejhi ue sel-lem), në mënyrë që ne të jemi tek e pagabueshmja, që të mos
anojmë djathtas apo majtas, ose që të mos devijojmë me ndonjë kuptim që
buron vetëm nga vetet tona, për të cilin nuk gjen argument as në Librin e
Allahut dhe as në Sunetin e të Dërguarit të Tij (sal-lAllahu ‘alejhi ue sel-lem).
Për më tepër, përse është e pamjaftueshme për ne që të cilësohemi (vetëm) me
Kur'anin dhe Sunetin? Arsyeja kthehet tek dy çështje: çështja e parë ka të bëjë
metekstet fetare, kurse çështja e dytë ka të bëjë me ekzistencën e grupeve
të shumta Islamike.
Për sa i përket arsyes së parë, ne gjejmë në tekstet fetare një urdhër për t’iu
bindur diçkaje tjetër që lidhet me Kur'anin dhe Sunetin, siç gjendet në thënien
e Allahut:
وِنْكَنْا َ وْلِا اَاَا ‏ِو َ لنَُمرَا اَاَُِيَِمَ‏ ‏َن َ ا اَُِيَِمَ‏ اوَنَمَ‏ َ نيِاَّا اَاّيَي اَي
“O ju që keni besuar! Bindjuni Allahut dhe bindjuni të Dërguarit dhe
atyre që janë në drejtimin dhe udhëheqjen tuaj.” [en-Nisa, 59]
Pra, nëse do të ishte dikush që udhëheq, të cilit Muslimanët i kishin dhënë
besën, atëherë do të ishte obligim për ta që t’i bindeshin atij ashtu siç do të
ishte obligim që t’u bindeshin Kur'anit dhe Sunetit. Edhe nëse ai apo ata që
janë me të bëjnë gjynahe, prapëseprapë do të jetë obligim që t’i bindesh atij me
qëllim që të largosh dëmin e mospajtimit në mendime. Por kjo duke qenë në
përputhje me kushtin e mirënjohur: “Nuk ka bindje ndaj krijesës duke mos iu
bindur Krijuesit.” [2]
Dhe Allahu i Lartësuar thotë:
وَلِيلََ‏ اََُياَسْا ََ يَنننَا اََِلْ‏ صِهِا ‏ََمَ‏ نت وَي ‏َِمَ‏ ‏َهِا َ ‏ْيَنْ‏ وِنِيَّا ‏َُنِيبِا ‏ََيْلَا اَاَبننِيْا َ ‏ْيَعَا ‏َهَ‏ ا ‏ََنَينَّا وَي ‏َِِْعِا وِّْا َ لنَُمرَا اَقَياِشِا اَوَّْا
(١١٥)