Shpjegimi i Selefizmit

02.03.2017 Views

Kush janë ata që na i transmetojnë fjalët e tij? Përgjigja është: Shokët e tij. Kush na i transmeton veprimet e tij? Përgjigja është: Shokët e tij. Kush na i transmeton aprovimin e tij? Përgjigja gjithashtu do të jetë: Shokët e tij. Për këtë arsye ne nuk mund të pavarësohemi nga të kuptuarit e Kur’anit dhe Sunnetit duke u mbështetur vetëm në aftësitë tona gjuhësore. Patjetër se ne duhet të mbështetemi në diçka tjetër. Kjo nuk do të thotë se s’kemi nevojë për gjuhën; jo! Ne jemi plotësisht të bindur se joarabët të cilët nuk e zotërojnë gjuhën arabe, kanë rënë në gabime të shumta, e veçanërisht në lidhje me këtë bazë të rëndësishme, duke mos u kthyer tek të parët tanë të mirë për të kuptuar Kur’anin dhe Sunnetin. Me këtë nuk nënkuptoj mosmbështetjen tek gjuha, kjo është e pamundur, ngase kur duam të kuptojmë fjalët e Sahabeve patjetër duhet të kuptojmë gjuhën arabe. Ashtu siç është e domosdoshme gjuha për njohjen e Kur’anit dhe Sunnetit, po e njëjta gjë vlen edhe në këtë çështje. Ajo që duam të shpjegojmë është se sqarimi i Profetit (sal Allahu alejhi ue selem) i përmendur në ajetin e mësipërm, ndahet në tri lloje: fjalë, vepra dhe aprovim. Po japim një shembull ose më tepër nëse është e nevojshme, për ta bërë sa më të qartë këtë lloj ndarjeje që është mjaft reale dhe plotësisht e drejtë. P.sh.: Kemi fjalën e Allahut, më të Lartit: ‏ُع اَا اعََْعم ‏ْعمَْععنََفَف ‏َع فهسَمع ‏ْعاَف ‏َع فهسَمع ‏َْف “Vjedhësit dhe vjedhëses ua prisni duart.” (5:38) Shikoni tani se si nuk mund të mbështetemi vetëm tek gjuha në të komentuarit e Kur´anit. Në pikëpamjen gjuhësore, vjedhës është kushdo që vjedh një mall nga një vend i ruajtur, çfarëdo qoftë ky mall, edhe pa ndonjë vlerë të veçantë. P.sh.: nëse dikush vjedh vezë apo ndonjë qindarkë. Nga ana gjuhësore ky quhet vjedhës. I Lartësuari thotë: ‏ُعاَا اعََْعم ‏ْعمَْععنََفَف ‏َع فهسَمع ‏ْعاَف ‏َع فهسَمع ‏َْف “Vjedhësit dhe vjedhëses ua prisni duart.”(5:38) A i pritet dora çdo njeriu që vjedh? Përgjigja është: ‘Jo’.

Përse? Sepse sqaruesi i cili është i ngarkuar të bëj shpjegimin, i Dërguari i Allahut (sal Allahu alejhi ue selem) na i ka bërë të qartë se kush janë ata vjedhës të cilëve u pritet dora, duke thënë: “Nuk ka prerje (dore), përveçse për çerek dinari e më tepër.” Kushdo që vjedh diçka me vlerë më të ulët sesa çereku i dinarit, edhe nëse nga ana gjuhësore quhet vjedhës, nga ana e sheriatit nuk quhet vjedhës (që meriton prerjen e dorës). Nga këtu arrijmë në një përfundim shkencor, që shumica e nxënësve të dijes janë të pakujdesshëm ndaj saj. Ky përfundim na tregon se nuk kemi të bëjmë vetëm me gjuhën e trashëguar arabe, por kemi edhe gjuhën e sheriatit (terminologjinë), të cilën e kemi mësuar nga Allahu. Arabët që flisnin gjuhën në të cilën zbriti Kur’ani, ishin të panjohur me këto lloj terminologjie. Kur thuhet vjedhës, nga ana gjuhësore përfshihet çdo vjedhës, por kur vjedhësi përmendet nga ana e sheriatit, nuk përfshihet çdo vjedhës por vetëm ai që vjedh çerek dinari e më tepër. Këtu kemi një shembull praktik se ne nuk mund të jemi të jemi të pavarur në të kuptuarit e Kur’anit dhe Sunnetit, vetëm duke u mbështetur në njohjen e gjuhës arabe. Kjo është një mangësi që shumë shkrimtarë të kohëve të sotme kanë rënë në të. Ata përdorin vetëm aftësitë e tyre njohëse të gjuhës arabe në interpretimin e ajeteve Kur’anore dhe haditheve profetike. Duke i interpretuar ato në mënyrë të devijuar, të panjohura më parë për myslimanët! Për këtë arsye, duhet të kuptojmë se thirrja e vërtetë e islamit mbështetet në tre shtylla: Kuranin, Sunnetin dhe rrugën e pasuar nga të parët tanë të mirë. فهسَمع ‏ْعاَفَعف ‏َع فهسَمع ‏َْف “Vjedhësit dhe vjedhëses…” Ky ajet nuk mund të komentohet sipas rregullave të gjuhës, por sipas gjuhës së sheriatit, e cila thotë se: “Nuk ka prerje (dore), përveçse për çerek dinari e më tepër.” Në vazhdim të ajetit të sipërpërmendur, Allahu thotë: ‏ُع اَا اعََْعم ‏ْعمَْععنََفَف “ua prisni duart.”

Përse? Sepse sqaruesi i cili është i ngarkuar të bëj shpjegimin, i Dërguari i<br />

Allahut (sal Allahu alejhi ue selem) na i ka bërë të qartë se kush janë ata<br />

vjedhës të cilëve u pritet dora, duke thënë:<br />

“Nuk ka prerje (dore), përveçse për çerek dinari e më tepër.”<br />

Kushdo që vjedh diçka me vlerë më të ulët sesa çereku i dinarit, edhe nëse nga<br />

ana gjuhësore quhet vjedhës, nga ana e sheriatit nuk quhet vjedhës (që<br />

meriton prerjen e dorës).<br />

Nga këtu arrijmë në një përfundim shkencor, që shumica e nxënësve të dijes<br />

janë të pakujdesshëm ndaj saj.<br />

Ky përfundim na tregon se nuk kemi të bëjmë vetëm me gjuhën e trashëguar<br />

arabe, por kemi edhe gjuhën e sheriatit (terminologjinë), të cilën e kemi mësuar<br />

nga Allahu. Arabët që flisnin gjuhën në të cilën zbriti Kur’ani, ishin të panjohur<br />

me këto lloj terminologjie. Kur thuhet vjedhës, nga ana gjuhësore përfshihet<br />

çdo vjedhës, por kur vjedhësi përmendet nga ana e sheriatit, nuk përfshihet<br />

çdo vjedhës por vetëm ai që vjedh çerek dinari e më tepër.<br />

Këtu kemi një shembull praktik se ne nuk mund të jemi të jemi të pavarur<br />

në të kuptuarit e Kur’anit dhe Sunnetit, vetëm duke u mbështetur në njohjen<br />

e gjuhës arabe. Kjo është një mangësi që shumë shkrimtarë të kohëve të sotme<br />

kanë rënë në të. Ata përdorin vetëm aftësitë e tyre njohëse të gjuhës arabe në<br />

interpretimin e ajeteve Kur’anore dhe haditheve profetike.<br />

Duke i interpretuar ato në mënyrë të devijuar, të panjohura më parë për<br />

myslimanët! Për këtë arsye, duhet të kuptojmë se thirrja e vërtetë e islamit<br />

mbështetet në tre shtylla: Kuranin, Sunnetin dhe rrugën e pasuar nga të parët<br />

tanë të mirë.<br />

فهسَمع ‏ْعاَفَعف ‏َع فهسَمع ‏َْف<br />

“Vjedhësit dhe vjedhëses…”<br />

Ky ajet nuk mund të komentohet sipas rregullave të gjuhës, por sipas gjuhës së<br />

sheriatit, e cila thotë se:<br />

“Nuk ka prerje (dore), përveçse për çerek dinari e më tepër.”<br />

Në vazhdim të ajetit të sipërpërmendur, Allahu thotë:<br />

‏ُع اَا اعََْعم ‏ْعمَْععنََفَف<br />

“ua prisni duart.”

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!