Kitab et-Teuhid Ahmed Ibën Jahja en-Nexhmij

Ai tha:
حق َ ع لع أ يعْ‎ ا يشْرك به شيْ‎‏،‏ حق لع ع َ أا يعّ من ا يشر
به شي
“E drejta e Allahut tek robërit e Tij është që ata ta adhurojnë të vetëm
dhe të mos i shoqërojnë asgjë në adhurim, kurse e drejta e robërve tek
Allahu është që Ai të mos e dënojë atë që nuk i shoqëron asgjë Atij.”
Unë thashë: A t’i përgëzoj njerëzit?
ا تشّرْهمْ‏ فيت
Ai tha: “Mos i përgëzo, sepse do të varen tek kjo pastaj.” E ka
transmetuar Bukhari dhe Muslimi në dy Sahihët e tyre [2]
Shpjegimi:
‏,[توْحيداَ]‏ teuhijdan ‏,[يوحِ‏ د‏َ]‏ ju`uahhidu ‏,[وح د‏َ]‏ Teuhid është rrënja e fjalës uahhade
dhe me të është për qëllim Teuhidi i Allahut - ‘Azze ue Xhel-le -, domethënë
veçimi i Tij, i Vetëm, me adhurim, e asgjë tjetër pos Atij. Dhe ai është rezultat i
besimit të patundur që ka robin në Teuhidin e Allahut - ‘Azze ue Xhel-le - në
Qënien e Tij, në Veçoritë e Tij dhe në Emrat e Tij, në Cilësitë e Madhërisë së Tij.
Ky Teuhid përfshin cilësimin e Tij me Uluhijen absolute në këtë gjithësi dhe se
Ai lëviz gjithçka në këtë gjithësi dhe Ai është i Vetmi meritues, sepse Atë e
veçojnë robërit me veprat e tyre. Ka thënë i Lartësuari:
إي إا تعْ‎ أا كب ق
“Dhe Zoti yt ka urdhëruar, që të mos adhuroni askënd tjetër përveç Atij.”
El-Israa`, 23
Duke e ditur që adhurimi është urtësia për të cilën Allahu krijoi xhindët dhe
njerëzit. Dhe ka thënë Folësi më Fisnik:
( ليعْ‎ إا إنْس نْل خ‏ْت م
“Unë nuk i kam krijuar xhinët dhe njerëzit përveç se që të më adhurojnë
Mua të vetëm.” Edh-Dharijjat, 56
Kështu që, krijesat që kanë logjikë janë tre: