U N I V E R S

Dr. Jolanda LILA
TRAJTIMI I ISLAMIT NË MEDIAN SHQIPTARE
PËRMBLEDHJE
u n i v e r s
39
Ky material nxjerr në pah prirjet dhe karakteristikat
kryesore të medias shqiptare për nga mënyra e qasjes ndaj
islamit, pra sesi janë parë e trajtuar çështjet që lidhen me
besimin musliman përgjatë një shekulli të lindjes dhe
konsolidimit të shtypit e medias në Shqipëri.
Përmes një vështrimi panoramik bëhet periodizimi i medias
shqiptare duke u bazuar në specifikat e trajtimit të temave
islame, por edhe në sfondin historiko-shoqëror, i cili ka qenë
përcaktues për orientimin e shtypit dhe medias shqiptare në
përgjithësi.
Ky periodizim është i domosdoshëm për të kuptuar
rrethanat në të cilat është gjendur besimi islam në Shqipëri për
shkak të politikave të mbrapshta qeverisëse. Ekzistojnë tri
periudha kryesore që e kanë përcjellë nga qasje e mendësi të
ndryshme çështjen e islamit: periudha e parë (1910-1945) është
koha kur u konsolidua fuqishëm shtypi islam dhe në këto
periodikë shkruanin penat më të ndritura të shoqërisë
shqiptare, të cilat përcillnin mendime dhe materiale të vyera, që
nuk kufizoheshin vetëm në çështje të besimit islam, por
shtriheshin edhe në disiplina të tjera të veprimtarisë njerëzore,
si: filozofi, mjekësi, psikologji, letërsi etj.; periudha e dytë
(1945-1991) është epoka e errët e islamit, në të cilën u ndalua
çdo veprimtari fetare dhe faltoret e objektet e kultit, qofshin
këto edhe me vlera muzeale, u rrafshuan përtokë, ose u kthyen
në magazina mallrash konsumi.
Në këtë lloj situate as që mund të pretendohej për
pasqyrime mediatike të çështjes islame. Besimi fetar
konsiderohej si shpikje për manipulimin e mendjeve njerëzore
dhe aksioma dominuese e propagandës antifetare ishte “Feja
është opium për popullin”; ndërsa periudha e tretë (1991-2013)
është faza ku shtypi islam dhe propaganda mediatike është
përhapur fuqishëm.