U N I V E R S

Prof. Dr. Muharrem DEZHGIU
BALLAFAQIMI NË KOSOVË MIDIS NJËSIVE
TË UNÇSH-SË DHE NACIONALISTËVE SHQIPTARË,
NË FUND TË LUFTËS II BOTËRORE
Në kuadër të bashkëpunimit midis Lëvizjeve
Nacionalclirimtare të Shqipërisë e të Jugosllavisë, udhëheqja e
Partisë Komuniste të Jugosllavisë (PKJ) kërkoi që në verë të
vitit 1944, pjesëmarrjen e formacioneve të UNCSH në luftimet
për "clirimin e Kosovës" dhe të tokave të Jugosllavisë. Kërkesa
sqaronte se, "shkaktarë që Kosova është bërë bazë e reaksionit
janë hegjemonistët serbe". Nga ana tjetër, pranohej se,
"shumica e popullit të Kosovës nuk kishte besim tek PKJ dhe
tek Shtabi Jugosllav". Pra, forcat e UNCSH kërkoheshin të
ndikonin tek shqiptarët e Kosovës që të besonin tek PKJ dhe
tek Shtabi Jugosllav e t'iu nënshtroheshin atyre. Qëllimi i
kërkesës së J.B.Titos ishte mjaft i qartë, për të shuar
rezistencën e popullit të armatosur të Kosovës që nuk
pranonte pushtimin nga ushtria jugosllave.
Veprimet arbitrare të ushtrisë jugosllave në viset shqiptare,
për nënshtrimin e shqiptarëve, u bënë në praninë e forcave të
UNCSH. Madje, ata bashkëpunuan me forcat e UNCJ për të
djegur shtëpitë e shqiptareve, që kundërshtonin pushtimin,
duke i cilësuar forcat shqiptare te rezistences "reaksion
shqiptaromadh".
Njësitë e UNCSH u thirrën nga udhëheqja e UNCJ për të
vënë shqiptarët e Shqipërisë kundër shqiptarëve të Kosovës.
PKSH, e varur plotesisht nga PKJ, pranoi gjykimet, vlerësimet
dhe zgjidhjet e ofruara pa asnjë kundërshtim, pa u shqetësuar
për fatin e Kosovës. Udhëheqja kryesore e PKSH pohonte se,
"Kosova nuk mund t'i bashkohej Shqipërisë". Forcat e
Divizioneve V dhe VI të UNCSH qëndruan në Jugosllavi edhe
pas mbarimit të Luftës II Botërore, për të goditur dhe
asgjësuar cdo lëvizje të rezistencës kosovare, të drejtuar nga
nacionalistët, që luftonte kundër ripushtimit jugosllav të
Kosovës.
u n i v e r s
22
PËRMBLEDHJE