Wyzwania informatyki bankowej 2016

IoT
Internet of Things z pewnością jest jednym z ważniejszych akceleratorów cyberprzestępczości.
Połączenie wszystkich urządzeń ze sobą nie tylko ułatwi
życie, ale będzie stanowiło także istotne wyzwanie od strony bezpieczeństwa.
Można oczywiście dyskutować, czy toster lub inne urządzenie kuchenne
musi koniecznie mieć dostęp do internetu i korzystać z Twittera. Jest to jednak
droga, z której nie ma już odwrotu i tylko kwestią czasu jest powszechne
zaadaptowanie takich rozwiązań. Podobnie stało się z chmurą. Cloud computing
zawojował szturmem świat, ponieważ pokazał jak w prosty sposób,
zazwyczaj na skutek efektu skali oraz standaryzacji, można obniżyć koszty IT
a jednocześnie skupiać się na głównych celach biznesowych. Niestety za IoT
podąża niezwykle istotny problem ochrony prywatności. Każde z urządzeń
IoT to potencjalne źródło wycieku informacji. Wystarczy jeden błąd w firmware
popularnego urządzenia IoT, którego efektem będzie podatność i nagle
okaże się, że kilka milionów tosterów lub lodówek utworzyło sieć botów gotowych
do ataku DDoS. A kto się będzie zajmował usuwaniem podatności
w tosterach lub innych urządzeniach IoT już nie wspieranych przez producenta
lub nieistniejących już producentów? Oczywiście można na różne sposoby
skracać czas życia danego produktu tak, aby potencjalne okno czasowe życia
podatności po wygaśnięciu wsparcia było jak najmniejsze. Pytanie tylko czy
chcemy co kwartał wymieniać toster.
CaaS czyli Container-as-a-Service
Przywykliśmy już do modelu pracy w chmurze typu: IaaS (Infrastructure-as-a-Service),
PaaS (Platform-as-a-Service) i najpopularniejszy SaaS (Software-as-a-Service).
Od pewnego czasu jest też dostępny nowy rodzaj usługi
– CaaS, czyli Container-as-a-Service, który wewnętrznie oparty o ideę kontenerów.
Oryginalnie taka koncepcja została zrealizowana już wiele lat temu
w kilku systemach uniksowych i nie tylko (w systemie Solaris zaimplementowany
mechanizm nawet nazywał się Solaris Containers). Szerokie zastosowanie
to jednak ostatnie kilka lat dzięki implementacji mechanizmów lxc
i cgroups w jądrze systemu Linux. Inną przykładową implementacją podobnej
koncepcji jest OpenVZ. Wszystkie te rozwiązania zaliczane są dzisiaj
do jednej grupy VPS (z ang. Virtual Private Servers) lub częściej używanej VE
172 Aleksander P. Czarnowski, AVET