Cinedergi 98

aşlıyor duvarları yenilemeye uyumadan,
bütün kötülükleri ruhundan temizler gibi
yeniliyor duvarı. Navorski’nin gizli yeteneği
çıkıyor karşımıza. O bir duvar ustasından
çok sanatçı! Bu yeteneği keşfediliyor ve
hemen bir işe alınıyor. Müdür çıldırıyor tabi
ama yapacak bir şey yok adam yetenekli.
Navorski terminalde herkesin kahramanı
olur, herkese yardım eder, aşıkları
buluşturur.
A: bak ne de güzel yayıyor güzelliğini. İyi
insan bir yere dokundu mu orada iyilik
yeşerir. A canım benim yüzünden belli
zaten.
Tom Hanks’e diyor Ayşe teyzem bunları☺
öyle herkesi sevmez bildiğiniz gibi.
Harika bir yetenek örneği zaten kendisi.
İlk izlediğimde de hayranlığımı
gizleyememiştim. İngilice bilmeyen bir
adamı oynamak bir Amerikali için eminim
çok zordur ama ne de güzel hakkını vermiş.
Herkes Navorski’nin New york’ a neden
gitmek istediğini anlamaya çalışır ayrıca
yanından hiç ayırmadığı metal kutusu da
müdürün oldukça ilgisini çekmektedir. Bu
gizemi çözecektir. Çözerde! Kutunun içinden
jazz sanatçılarının imzaladığı minik
kağıtlar çıkar ve anlarız ki Navorski eksik
kalan son sanatçının imzasını alabilmek
için New York’a gitmek istiyordur. Babasına
sözü vardır ve babasını kaybetmiş olsa da
bu sözü yerine getirecektir.
A: Jazz mı? Pek anlamam ama babası için
yapacaksa yapsın tabi yani ne bileyim çok
mu lazım bir imza pek anlayamadım.
İşte film tam olarak burada Ayşe teyzeyi
hayal kırıklığına uğrattı. Oldu mu şimdi bu?
Jazz da nereden çıktı, biz iyiydik duvarlar,
aşklar falan☺
Beklenen an gelir ve Krakozya Cumhuriyetinde
barış haberi ilan edilir. Terminalde
harika bir kutlama görürüz herkes Navorski
için en az onun kadar mutludur.
B: bak Ayşe teyze Navorski onlar için her
fırsatta güzel şeyler yaptı diye herkes de
onun için seviniyor ya karma işte.
A: hah vallahi öyle. Karma neymiş ki?