Better Health magazine
The magazine for patients and friends of Bumrungrad International Hospital, Thailand.
The magazine for patients and friends of Bumrungrad International Hospital, Thailand.
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
+++++ The Case<br />
ชั ่วโมงชีวิต<br />
ของครอบครัวธนารัตน์สุทธิกุล<br />
ความรู้ ความไม่ประมาท และความมีสติในสถานการณ์<br />
ฉุกเฉิน ช่วยให้ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองผ่านพ้น<br />
ช่วงเวลาวิกฤติของชีวิตไปได้<br />
<strong>Better</strong> <strong>Health</strong> มีนัดพูดคุยกับ<br />
คุณประไพ กิตติพัฒน์วงศ์ ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองของโรงพยาบาล<br />
บ่ายวันเสาร์ของต้นเดือนมิถุนายน<br />
บำารุงราษฎร์ ซึ่งมาพร้อมกับบุตรสาว คุณอรนุช ธนารัตน์สุทธิกุล หรือ<br />
คุณบี เพื่อแบ่งปันประสบการณ์การเผชิญหน้ากับโรคที่หลายคนเรียกกันว่า<br />
“ฆาตกรเงียบ”<br />
“วันนั้นทุกอย่างปกติหมด ตื่นมาก็ทำางานบ้านเล็กๆ น้อยๆ แต่พอสักบ่ายกว่าๆ<br />
ก็รู้สึกเวียนศีรษะแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ยืนอยู่แล้วจะเซต้องเกาะโต๊ะเอาไว้<br />
เลยโทรศัพท์ไปหาลูกสาว บอกเขาว่าแม่รู้สึกมึนๆ ไม่รู้เป็นอะไร ลูกก็บอกว่าแม่<br />
อย่านอนนะ นั่งนิ่งๆ ก่อน เราก็ตอบรับแล้ววางสาย แต่พอจะยกแขนขวาขึ้นปรากฏ<br />
ว่ายกไม่ได้ ไม่รู้แรงไปไหนหมด ตอนนั้นแหละที่รู้สึกตกใจมาก” คุณประไพ<br />
ซึ่งปัจจุบันอายุ 65 ปี ย้อนเหตุการณ์ของบ่ายวันที่ 19 มกราคม 2559 ให้ฟัง<br />
ด้านคุณบีที่ขณะนั้นขับรถอยู่แถวสี ่แยกราชประสงค์ เล่าว่าระหว่างที่คุยกันนั้น<br />
เธอคิดว่าคุณแม่ของเธอน่าจะมีอาการของโรค<br />
หลอดเลือดสมอง หรือ stroke “นำ้ำเสียงแม่ฟังดู<br />
แปลกๆ เหมือนคนลิ้นแข็ง พูดไม่ชัด พอดีเคย<br />
อ่านบทความสุขภาพแล้วจำาได้ว่าอาการแบบนี้<br />
ใกล้เคียงกับโรคหลอดเลือดสมอง เลยโทรศัพท์<br />
ถามเพื่อนที่ทำางานอยู่บำารุงราษฎร์ว่าจะมีวิธีดูแล<br />
ตัวเองเบื้องต้นอย่างไร คือเรารู้แค่ว่าน่าจะเป็น<br />
stroke แต่ไม่รู้ว่าจะต้องรีบไปให้ถึงมือแพทย์<br />
ตอนนั้นตั้งใจว่าทำาธุระเสร็จแล้วจะกลับไปดูแม่<br />
แต่เพื่อนบอกว่าไม่ต้องไปไหนแล้ว ให้หยุด<br />
ทุกอย่างแล้วเรียกรถพยาบาลเดี๋ยวนี้เลย”<br />
ภายในเวลาเพียง 20 นาทีโดยประมาณ คุณบี<br />
เล่าว่าเธอกลับไปถึงบ้านย่านสุทธิสารพร้อมกับ<br />
ที่รถพยาบาลของบำารุงราษฎร์มารับคุณแม่พอดี<br />
ภาพที่เห็นตอนนั้นเธอบอกว่า “หัวใจตกไปอยู่ที่<br />
ตาตุ่ม” เนื่องจากคุณประไพมีอาการอ่อนแรงมาก<br />
ไม่สามารถลุกยืนได้เอง และมุมปากตกลงข้างหนึ่ง<br />
ซึ่งแพทย์เวชศาสตร์ฉุกเฉินที่มารับผู้ป่วยบอก<br />
กับเธอว่ามีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นโรค<br />
หลอดเลือดสมอง<br />
ระหว่างที่อยู่ในรถพยาบาล คุณประไพเล่าว่า<br />
รู้สึกตัวดี แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือความกลัว กลัวเป็น<br />
อัมพฤกษ์อัมพาต ยกแขนขาไม่ได้อีก ขณะที่<br />
คุณบีเสริมว่า “วันนั้นโชคดีมากจริงๆ ที่รถไม่<br />
ติดเลย ระหว่างที่ขับรถตามไปโรงพยาบาลก็ได้รับ<br />
โทรศัพท์จากคุณหมอฤกษ์ชัยเรื ่องอาการของ<br />
คุณแม่และยาที่ต้องฉีด คือช่วงเวลาจากที่รับ<br />
คุณแม่ไปถึงโรงพยาบาลและวินิจฉัยนั้นใช้เวลา<br />
เพียง 45 นาทีเท่านั้นเอง”<br />
ผ่านพ้นวิกฤติ<br />
คุณประไพเล่าว่าเมื่อถึงโรงพยาบาล กระบวนการ<br />
ตรวจเป็นไปอย่างรวดเร็ว หลังจากเอกซเรย์สมอง<br />
แล้วคุณหมอบอกว่าไม่มีเลือดออกในสมองแต่มี<br />
หลอดเลือดตีบเพราะมีลิ่มเลือดไปอุดตันและต้อง<br />
ฉีดยา คุณหมออธิบายทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว<br />
บอกว่า ใจเย็นๆ หมอใช้ยาตัวนี้แล้วจะดีขึ้น<br />
หลังจากเฝ้าระวังในห้องไอซียู 1 คืน เช้าวัน<br />
รุ่งขึ้นคุณประไพก็สามารถยกแขนขวาขึ้นได้แต่<br />
ยังไม่มากนัก และค่อยๆ ทำาได้ดีขึ้นในวันถัดมา<br />
“ตอนนั้นดีใจมาก สบายใจว่าไม่เป็นอัมพาตแล้ว<br />
เราไม่อยากนอนให้ลูกต้องมาคอยดูแลเพราะ<br />
เขาต้องทำางาน”<br />
10
Change language