numer szósty

www.wiadomosciwitnickie.pl Nr 6 / 127 PISMO STOWARZYSZEŃ I INICJATYW OBYWATELSKICH ISSN 1234-3900 redakcja@wiadomosciwitnickie.pl 

styczeń 2016 

bezpłatny, obywatelski 

miesięcznik informacyjny 

W 

iadomości 

itnickie 

Nie rozliczył... str. - 2 

Masło czy margaryna - 4 

Konferencja prasowa - 5 

Wywiad z A. Pundyk - 8 

Rozmowa z M. Laszką - 10 

Przypominajka - 12 

Uwagi do budżetu - 14 

Maciej w kuchni - 15 

Witnickie żale do kolektury 

Na stronie internetowej władz miasta 

i gminy Witnica bezimienny autor napisał 

artykuł rozpoczynający się tytułem „Powiat 

chce, ale nie chce?”. Tytuł inspirację 

może mieć szekspirowską, ale sam artykuł 

wydaje się mieć podłoże biblijne. Sprawia 

wrażenie małego listka figowego władz 

gminy Witnica, przysłaniającego duże 

problemy w zarządzaniu gminą i realizacją 

wyborczych obietnic. Przejdźmy 

do jego treści. W sprawie sfinansowania 

remontu chodnika przy ulicy Sportowej 

Paweł Tokarczuk, naczelnik Wydziału Dróg 

Powiatowych, już w maju (27.05.2015) 

informował, że według stanu prawnego, 

czyli ustawy o drogach publicznych „budowa 

i przebudowa zjazdu z drogi publicznej 

należy do właściciela lub użytkownika nieruchomości 

przyległych do drogi, po uzyskaniu 

w drodze decyzji administracyjnej 

zezwolenia zarządcy drogi”. Czyli, że remont 

leży w kompetencjach władz miasta 

i gminy. Starostwo informowało również 

w tym samym piśmie o procedurze 

postępowania, jaką należy przyjąć w sprawie 

tego remontu. Następnie na kilka 

miesięcy zapadła cisza. 24 sierpnia 2015 

roku burmistrz Dariusz Jaworski skierował 

pismo do członka zarządu powiatu Pawła 

Pisarka, w którym „wnosi o wsparcie działań 

(…)zmierzających do remontu chodnika…”. 

W piśmie nie zawarto żadnych propozycji 

rozwiązania sytuacji, współpracy 

ze starostwem, poszukiwania sposobów 

finansowania remontu. Wydaje się, że 

pismo było figowym listkiem - swoistym 

usprawiedliwieniem dla braku pomysłu 

na rozwiązanie sprawy. Świadczyć może 

o tym także kolejny stan ciszy, który zapadł 

i trwał do 8 grudnia 2015 r. Wtedy w starostwie 

powiatowym pojawił się osobiście 

burmistrz Dariusz Jaworski z pismem. 

Zgłosił w nim potrzebę wpisania do planu 

budżetowego powiatu sprawy realizacji 

remontu chodnika. Niestety działanie to 

było spóźnione, termin tworzenia budżetu 

upłynął 15 listopada 2015 r. Tę informację 

burmistrzowi przekazano ustnie, 

a następnie pisemnie 14 grudnia 2015 r. 

stwierdzając, że spóźnione działania władz 

miasta i gminy Witnica nie pozwoliły na 

uwzględnienie wniosku w budżecie Powiatu 

Gorzowskiego na 2016 rok. Bezimienny 

autor z ratusza porusza również temat sfinansowania 

dodatkowych prac wewnątrz 

szkoły w Witnicy. Sugeruje przy tym, że 

odpowiedzialność za to zadanie ciąży na 

starostwie. Sięgnijmy więc do protokołu 

wyjazdowego posiedzenia Zarządu Powiatu, 

które odbyło się 23 marca w Witnicy. 

Brali w nim udział Burmistrz i Wiceburmistrz 

Witnicy. Obie strony podjęły wtedy 

decyzję, której kwintesencją jest fragment 

protokołu, który zacytuję: „Zarząd Powiatu 

zapoznał się z realizacją inwestycji 

termomodernizacji obiektów szkolnych 

Zespołu Szkół w Witnicy i ustalił, że (…) 

do remontu wewnątrz szkoły należy 

powołać „grupę roboczą”, która ustali 

zakres prac i oszacuje dokładny koszt 

zadania. Należy zawrzeć porozumienie 

intencyjne, zabezpieczyć środki w budżetach 

Powiatu Gorzowskiego i Gminy 

Witnica na rok 2016 oraz wspólnie (co 

podkreślam – przyp. autora) wykonać 

i sfinansować remont wewnątrz szkoły. 

Starostwo ze swojej części zobowiązania 

się wywiąże. Jesteśmy w trakcie finalizowania 

rozmów z dyrekcją szkoły. Ciekawe, 

co ze zobowiązaniem gminy w tej sprawie? 

Można by cytować dalej, ale pogłębia 

to tylko wrażenie, że ze strony władz 

Witnicy mamy do czynienia z myśleniem 

magicznym. Nie ma starań i zabiegów 

w sprawie inwestycji, a potem liczy się 

cud. Jeśli nie ma cudu, trzeba szukać 

winnego. Koniecznie poza ratuszem. Do 

stwierdzenia zawartego w artykule o domaganiu 

się przez powiat 3 mln złotych na 

remont drogi do Sosen nawet nie warto 

się nie odnosić. To nonsens. Jest w nim 

tyle prawdopodobieństwa co w zdaniu, 

że „Karol przepołowił jabłko na trzy części.” 

Artykuł bezimiennego autora sprawia 

wrażenie, jakby opisywał gracza w Lo+o, 

który bez przerwy zgłasza pretensje do kolektury, 

że ta nie chce mu wypłacić pieniędzy. 

A on trafnie wytypował szóstkę. Tyle, 

że z własnej winy nie zdążył złożyć kuponu 

w terminie. I można byłoby zakończyć 

gdyby nie smutne przypuszczenie, że 

władzom gminy Witnica mniej zależy 

na rozwiązywaniu spraw gminy poprzez 

partnerską i konstruktywną współpracę, 

a bardziej na przenoszeniu na innych odpowiedzialności 

za problemy, z którymi 

trzeba się zmierzyć. 

Wiesław Ciepiela 

Rzecznik Prasowy 

Starostwa Powiatowego w Gorzowie Wlkp.

2 

Spis treści 

Witnickie żale do kolektury 1 

Nie rozliczył - zapłacisz Ty 2 

Sukces wieńczy dzieło! 3 

List pewnej mieszkanki 4 

Masło czy margaryna? 4 

Konferencja prasowa 5 

Sprawozdanie z XXIII sesji Rady Miejskiej 6 

Rzetelne informacje? A może manipulacje? 7 

Interpelacje radnych 7 

Wywiad z przewodniczącą Rady Miejskiej – 

Agnieszką Pundyk 8-9 

Każdy inwestor ma swoją granicę wytrzymałości 

- wywiad z M. Laszką 10-11 

Przypominajka 12 

Prawo do innego zdania – odpowiedź na tekst 

z „Wieści z Ratusza” 12 

Partnerstwo z Maruszkino 13 

Maruszkino - odrębne zdanie 13 

Kącik prasowy, czyli ciekawostki z listopadowego 

numeru WzR (nr 64) 13 

Uwagi do budżetu po raz wtóry 14-15 

Maciej w kuchni 15 

997 Kronika policyjna 16 

Podczas gdy my tu nad Witną poczciwie siedzimy 

sobie przy świątecznym stole... 16 

W 

W 

Nr 6 / 127 styczeń 2016 

WIADOMOŚCI 

WITNICKIE 

bezpłatny miesięcznik informacyjny 

Redaktor naczelny: Marcin Hołubowski 

Wydawca: Towarzystwo Przyjaciół Witnicy 

Siedziba redakcji: 

66-460 Witnica, ul. Sikorskiego 6 

Telefon: 782 265 998 

Email: redakcja@wiadomosciwitnickie.pl 

Skład: Własny 

Druk: Drukarnia SONAR Sp. z o.o. 

Nakład: 2.000 szt. 

ISSN: 1234-3900 Nr 6/127 

Opublikujemy każdą odpowiedź na tekst 

zawarty w gazecie pod warunkiem uzgodnienia 

jej objętości i zgodności z ustawą 

prawo prasowe. Powielanie materiałów 

zawartych w gazecie jest dozwolone pod 

warunkiem podania ich autora i źródła. 

Nie rozliczył - zapłacisz Ty 

Zacznijmy od tego, że w związku z nierozliczeniem 

na czas inwestycji i niespłaceniem, 

ze środków unijnych obligacji 

w 2015 r., burmistrz zaciągnął nowe zobowiązanie 

w postaci kredytu (na spłatę 

obligacji) w kwocie 4 mln zł – ze spłatą 

do końca bieżącego roku. Gmina Witnica 

(czyli my – z naszych podatków) zapłaci 

od nowego długu około 160 tys. zł dodatkowych 

odsetek! O tym burmistrz nie 

informuje swoich wyborców, a szkoda, bo 

te środki można było przeznaczyć np. na 

zwiększony budżet obywatelski bądź drogi 

lub też remonty mieszkań komunalnych. 

W tym kontekście informacje dotyczące 

zadłużenia gminy brzmią PARADOKSAL- 

NIE. 

Czytając na stronie Witnicy artykuł „Budżet 

na trudne czasy” nie sposób się nie 

odnieść do najczęściej podnoszonej przez 

nowe władze, kwes'i długu i spłaty kredytów 

(o budżecie pisałam już w poprzednim 

wydaniu NWW). Na początek przytoczę 

część tekstu z „WzR”: „Budżet na trudne 

czasy. 46 milionów złotych pochłonie 

tegoroczny budżet gminy. Aż 6 mln zł 

przeznaczymy na spłatę zadłużenia. Największym 

kosztem będzie utrzymanie 

oświaty – państwo da nam tylko połowę 

pieniędzy potrzebnych na szkoły(…). Dług 

gminy ze względu na kredyty zaciągnięte 

w poprzednich kadencjach wynosi dziś 

blisko 21,2 mln zł. To 33,5% całych tegorocznych 

dochodów Gminy [przyp. red. 

nikt nie spłaca długów w całości chyba, 

że wygra w totolotka]. Dlatego rok 2016 

ma być przełomem w spłacie długów. 

Gmina przeznaczy na to prawie 5,8 mln zł. 

Dzięki temu dług spadnie do 15,4 mln zł 

i w kolejnych latach można będzie go już 

spłacać mniejszymi kwotami i realizować 

więcej inwestycji”. 

Przypomnę, że budżet na 2015 r. wynosił 

po stronie dochodów prawie 52 mln zł, po 

stronie wydatków ponad 46 mln zł, a spłaty 

kredytów zaplanowano w wysokości 

5.587.992,21 zł, z czego: 

• 1.587.992,21 zł miało pochodzić z dochodów 

własnych Gminy (tylko 132 tys. zł 

miesięcznie - przy np. subwencji wyrównawczej 

z Ministerstwa Finansów 

295 tys. zł lub np. z podatków od przedsiębiorców 

427 tys. zł miesięcznie – to naprawdę 

TYLKO), 

• 4 mln zł miało pochodzić z rozliczenia 

inwestycji „Ujście Warty – zintegrowana 

gospodarka wodno-ściekowa w aglomeracji 

Witnica” oraz „Budowy Regionalnego 

Centrum Ratownictwa w Witnicy”. 

Te inwestycje należało rozliczyć w 2015 r. 

i instytucje zarządzające funduszami z Unii 

Europejskiej przelałyby na konto Gminy 

Witnica środki finansowe. Gmina powinna 

przelać te środki na konto banku, w którym 

wyemitowano obligacje i na koniec 

2015 r. zadłużenie wynosiłoby już tylko 

ponad 17 mln zł. Na koniec 2015 roku - 

podkreślam! 

Natomiast stała się rzecz niebywała, nowa 

władza nie dokonała rozliczenia ww. inwestycji 

co jest równoznaczne z nieodzyskaniem 

na czas 4 mln zł i skutkuje niespłaceniem 

obligacji. Wszystko co miało 

być spłacone w 2015 r., przenosi się do 

budżetu na 2016 r. W gazetce umieszcza 

się tekst, jakoby burmistrz dokonał czegoś 

wielkiego w budżecie na ten rok, bo zaplanował 

spłaty długu w wysokości 6 mln zł. 

Spłata kredytów w budżecie na 2016 r., 

wynosi (o dziwo) 5.759.992 zł, z czego 

1.759.992 zł pochodzi z dochodów własnych 

Gminy (o czym pisałam wcześniej) 

i 4 mln zł z rozliczenia dwóch opisanych 

wyżej inwestycji (czyli nieudolna kontynuacja 

działań z 2015 r.). Ot taki socjotechniczny 

zabieg. Ale nieporzebne odsetki 

zapłacimy wszyscy. 

Agnieszka Chudziak

styczeń 2016 

W 

Nr 

6 / 127 

3 

Sukces wieńczy dzieło! 

Z zadowoleniem i radością przyjąłem dobrą 

informację, że Gminie udało się pozyskać 

inwestorów z branży fotowoltaicznej 

i rozpocznie się wreszcie – tak długo oczekiwana 

– inwestycja budowy elektrowni 

słonecznych! 

Przyszedł dziś czas, by opisać Państwu 

(nieco od kuchni), ile pracy, czasu, sprytu, 

wizji i inwencji trzeba włożyć, by osiągnąć 

taki sukces. 

Wszystko rozpoczęło się prawie pięć lat 

temu. Wspólnie z Radą Miejską zastanawiałem 

się, co zrobić z ogromną wartością, 

jaką była prawie 80-hektarowa gminna 

działka porośnięta wikliną, a właściwie 

już wierzbą. Pamiętam, jak na początku lat 

90-tych, trochę na zapas, działkę i gospodarstwo 

wikliniarskie przejęliśmy od wojewody 

gorzowskiego na mienie gminne. 

Wtedy zresztą stosowaliśmy, jako zarząd 

gminy, generalną zasadę, by przejmować 

jak najwięcej gruntów, fabryk, obiektów, 

bo to ma i mieć będzie zawsze swoją wartość 

i gmina będzie bogatsza. Pomysły na 

„Wiklinę” były różne – od szklarni ze storczykami 

przez ekologiczne i energetyczne 

uprawy, po kopalnie kruszyw naturalnych. 

Póki co, każdego roku wierzba rozrastała 

się, podobnie jak ilość dzików, saren, 

lisów, bobrów i bażantów. Brak drożnej 

melioracji sprawiał, że teren stawał się 

bardziej bagnisty, a wody gruntowe były 

bardzo wysoko. „Eureka” nastąpiła, gdy 

uświadomiłem sobie, że może tu powstać 

elektrownia słoneczna. No i się 

zaczęło! Z jednej strony podjąłem decyzję, 

by teren całkowicie oczyścić i zmeliorować. 

Siłami robót publicznych, prac interwencyjnych, 

podopiecznych Ośrodka 

Pomocy Społecznej oraz mieszkańców, 

którzy w zamian za drewno dokonywali 

wycinki, po ponad rocznej pracy teren 

został wyczyszczony i wyrównany. Rowy 

melioracyjne zostały poszerzone i pogłębione 

o metr, naprawiliśmy przepusty 

i drogi dojazdowe. Podcięliśmy duże 

drzewa, by nie zaciemniały terenu. Równolegle 

do tych prac rozpoczęliśmy rozmowy 

z zakładami energetycznymi oraz 

prace promocyjne, administracyjne i polityczne. 

Nikt o tym nie wie, ale kluczem 

do sukcesu było i jest odebranie ogromnej 

mocy 50 MW przez Eneę. Powstał pierwszy 

w Polsce raport na temat rozwoju 

fotowoltaiki w Gminie Witnica. Gmina 

wystąpiła o wydanie warunków zabudowy 

– tu ciekawostka – wszyscy sąsiedzi 

wyrazili na to zgodę. By nie kupować kota 

w worku, pojechałem do elektrowni słonecznej 

pod Pragą, bo tu najbliżej Witnicy 

zbudowano tak dużą elektrownię. Tam zapytałem 

o zagrożenia, funkcjonowanie, 

podatki. Na powierzchni 75 hektarów 

zbudowano z chińskich paneli fotowoltaicznych 

elektrownię. Przywiozłem z Czech 

mnóstwo informacji, które przydały się 

bardzo w Witnicy. 

Wiadomo, że tzw. lobby węglowe w Polsce 

jest potężne. Choć już dziś widać, że 

era węgla się nieuchronnie kończy i czas 

na trudne, bolesne decyzje. W sprawie 

witnickiej elektrowni spotkałem się z wicepremierem 

W. Pawlakiem, ministrem 

Tomczykiewiczem i Pietrewiczem oraz 

szefem sejmowej komisji ds. Odnawialnych 

Źródeł Energii – A. Czerwińskim. 

Napisałem list do premiera D. Tuska. 

Uczestniczyłem w pracach sejmowej komisji 

ds. OZE. Gmina przystąpiła do Stowarzyszenia 

firm branży fotowoltaicznej. 

Spotykałem się w sprawie przyłączenia 

witnickich 50 Megawatów do sieci z szefami 

Enei w Poznaniu i w Gorzowie. 

Ogłaszając przetarg na sprzedaż/dzierżawę 

86 hektarów, zrobiliśmy to w prasie 

europejskiej. Nasz raport, dokumentację 

i warunki przetłumaczyliśmy na język 

angielski i niemiecki. Indywidualnie 

powiadomiliśmy ponad 40 potencjalnych 

inwestorów. Pierwszy sukces, to niemiecki 

inwestor, firma „Sybac”, która przez swoją 

warszawską firmę-córkę wpłaciła wadium 

w wysokości 1,1 mln zł. „Niestety” 

wadium przepadło na rzecz gminy, bo 

ostatecznie firma nie zawarła aktu notarialnego. 

Szkoda, bo wina leżała po stronie 

polskiego rządu, który ciągle zwlekał 

z przyjęciem czytelnych zasad finansowania 

odnawialnych źródeł energii (OZE). No 

cóż, „Sybac” pokrył nam dotychczasowe 

koszty, a resztę wydaliśmy na drogi. 

Kolejny przetarg w 2013 r. skutecznie wygrała 

spółka z Warszawy „Krus Project”. 

Gmina podpisała umowę na 27-letnią 

dzierżawę, płatną z góry na kwotę ponad 

25 mln zł. Warunek był jeden – w ciągu 

roku musi wejść w życie ustawa o OZE. 

I tym razem tak się nie stało! Parlament 

przyjął ustawę dopiero w 2015 r. Obserwując 

rynek energii fotowoltaicznej 

(w Polsce to wciąż tylko ok. 30 Megawatów), 

rozpocząłem prace studyjne nad 

możliwością budowy elektrowni z udziałem 

środków unijnych, budowy magazynów 

energii, powiązania gminnych potrzeb 

energetycznych z fotowoltaiką. Stąd 

w końcówce 2014 roku rozmowy z panią 

Marszałek E. Polak, spotkania z prezesem 

M. Jarczyńskim z Enei w Poznaniu 

czy też fiszka projektu, konsultowana 

w Urzędzie Marszałkowskim z dyrektor 

K. Dróżak oraz rozmowy z Wyższą Szkołą 

Zawodową w Sulechowie, by włączyć do 

takiego projektu lubuską naukę. Gmina 

zleciła wykonanie raportu oddziaływania 

na środowisko, bardzo w tym mi pomógł 

p. Wojciech Stokop z Wydziału Rozwoju 

Gospodarczego. Wykonaliśmy także zaktualizowany 

komplet map geodezyjnych 

do celów projektowych. Był taki czas, że 

sami inwestorzy komplementowali nas 

stwierdzeniami, że nikt nie zrobił w Polsce 

tak wiele by powstała elektrownia 

słoneczna w Witnicy. 

Życzę nam wszystkim, by sprawdziło się 

porzekadło, że do trzech razy sztuka. 

Będą podatki, miejsca pracy, powiazania 

kooperacyjne z lokalnymi firmami. Otworzą 

się także inne ciekawe możliwości wykorzystania 

potencjału fotowoltaiki, czego 

Gminie serdecznie życzę. 

Andrzej Zabłocki

4 

W 

Nr 6 / 127 styczeń 2016 

List pewnej mieszkanki 

Masło czy margaryna? 

Dzień dobry, 

zwracam się do redakcji w sprawie dość 

„normalnej” dla witnickiego Urzędu Miasta 

i Gminy. Nie mniej jednak chciałabym, 

jako kolejna interesantka, zgłosić jak się 

obecnie załatwia sprawy w ww. miejscu. 

3 listopada 2015 r. miałam umówiony 

termin u notariusza w celu podpisania 

aktu notarialnego na zbycie nieruchomości. 

Do finalizacji transakcji potrzebowałam 

dokumentu potwierdzającego, 

że dla nieruchomości nie ma przyjętego, 

przez Radę, planu zagospodarowania 

przestrzennego. Notariusz poinformował 

mnie wcześniej, że nie powinnam mieć 

problemu z załatwieniem dokumentu 

i że zawsze takie sprawy załatwiane są 

„od ręki”. Nic bardziej mylnego. W Urzędzie 

Miasta i Gminy w Witnicy wszystko 

musi „nabrać mocy”, a raczej musi być 

ktokolwiek obecny na stanowisku pracy, 

aby daną sprawę załatwić. Wszystkie pokoje 

pracowników w wydziale odpowiedzialnym 

za ww. kwes%e były zamknięte. 

Udałam się więc do Punktu Obsługi 

Interesanta i dowiedziałam się, że właśnie 

trwa zebranie, a pracownik odpowiedzialny 

za wydanie tak potrzebnego 

mi dokumentu jest na wyjeździe. Pomyślałam 

- ok, poczekam. Jednak trwało to 

dość długo więc stwierdziłam, że postaram 

się określić kiedy ktoś będzie mógł 

mnie przyjąć w mojej sprawie. Okazało 

się, że tego dnia nie jest to możliwe! 

Przekazałam jednej z pracownic urzędu, 

że muszę dzisiaj załatwić tę sprawę, jednak 

ona upierała się, że tego dnia jest to 

niemożliwe. Powiedziałam, że w takim 

razie chcę rozmawiać z Burmistrzem, 

bo kierownik wydziału również był 

nieobecny w budynku Urzędu. W tym 

momencie owa kobieta zadzwoniła z pretensją 

w oczach do p. Anny Torchały i poinformowała 

o całej sprawie. Ta przekazała, 

że mam złożyć pismo i kolejnego dnia 

sprawa będzie załatwiana. Oczywiście 

orientuje się, że są przyporządkowane 

terminy załatwiania spraw interesantów. 

Mam na myśli inną kwes%e, jak to możliwe, 

że nie ma nikogo z pracowników 

wydziału w pokojach. Nie ma informacji 

na drzwiach wydziału: dlaczego nikogo 

nie ma na miejscu. 

Z poważaniem 

Matylda Mazur-Zaskórska 

To pytanie do mieszkańców ulic: Kościuszki, 

Drogi Polnej, ale też Wybickiego, Repatriantów, 

Końcowej, Sosnowej, Leśnej 

oraz Starzyńskiego. 

Władza zdecydowała o zmianie projektu 

technicznego budowy ul. Kościuszki, Drogi 

Polnej i Starzyńskiego. Chce Wam, mieszkańcom, 

zaproponować „coś innego 

i nowego”, tylko dlatego, że podobno nie 

ma pieniędzy. Chce Was „ożenić” na siłę, 

na całe życie z wątpliwym dla tych trzech 

ulic rozwiązaniem technicznym. Takim, 

które ewentualnie można zastosować 

na ul. Gołębiej czy Kasztanowej, ale nie 

na prawie kilometrowej, ważnej, gęsto 

zamieszkałej Kościuszki! Czym się różni 

projekt wcześniejszy, od tego, nazwijmy 

go, „holenderskiego”? 

Pierwszy projekt kompleksowo rozwiązuje 

problem wód deszczowych – nawet 

po ulewach nie będzie „jezior” i kałuż 

na ulicy, bo wbudowano kilka lat temu 

koło przychodni zdrowia wielki separator 

oczyści spływające wody ze wszystkich zanieczyszczeń 

(bo takie będą z podwórek, 

ogródków, czy z olejów i smarów z ulic, 

o szambach nie wspominając). 

Tymczasem projekt „holenderski” zakłada, 

że woda sama wsiąknie przez 

nawierzchnię z kostki betonowej, nazwanej 

„drenażową”. Projektant założył, 

że w zagłębieniach terenu zamontuje 

studnie chłonne. Zdecydował także, że na 

całej długości ulicy położy 50 centymetrową 

warstwę filtracyjnych piasków – i to 

wszystko! 

Pierwszy projekt zakładał nawierzchnię 

asfaltową ulicy i chodnik z polbruku. Ulica 

(jezdnia) miała mieć m.in. 4,5 m szerokości. 

Projekt drugi przewiduje jako nawierzchnię 

brukową kostkę betonową, której 

żywotność to max. 20 lat i ograniczeniu 

prędkości do 20 km/ha. 

Pierwszy projekt zakładał, że ul. Kościuszki 

rozpocznie się od budowy nowego 

ronda Żwirowa-Rutkowskiego-Traugu'a- 

-Kościuszki, a zakończy połączeniem z ul. 

Końcową, Traugu'a, Kosynierów Mirosławskich. 

Projekt drugi ronda nie przewidział, a Kościuszki 

połączy się z gruntową Końcową 

i Kosynierów. 

Pierwszy projekt zakładał wykup gruntów 

od mieszkańców, by uzyskać jednakową 

szerokość dróg (4,5 m szerokości jezdni) 

i chodników, a miało to kosztować raptem 

ok. 80 tys. zł. 

Drugi projekt, z „oszczędności” tego nie 

przewidział, a efektem będą zwężenia 

lejkowate w wielu miejscach oraz tylko 

2,5 metrowa ograniczenie prędkości do 

20 km/ha. 

W pierwszym projekcie zlikwidowano 

wszelkie kolizje energetyczne, gazowe, 

telekomunikacyjne i wodnokanalizacyjne. 

Założono także wycinkę najbardziej kolizyjnych 

drzew. 

W drugim projekcie wszystko pozostaje 

po staremu, a więc betonowe słupy energetyczne 

i stare lampy. Projektant twierdzi, 

że zastosował kostkę betonową, którą 

w każdej chwili można rozebrać, przesuwając 

czy naprawiając kolizje techniczne, 

ale tak się nie projektuje! Czy ktoś 

przewidział wjazd 26-tonowego pojazdu 

Straży, beczki z cementem, przejazd przez 

maleńkie ronda? Jak gruba musi być podbudowa, 

żeby to nie siadło? 

Musicie Państwo ocenić sami oba projekty. 

Najbardziej kuriozalny w całej tej 

sprawie jest fakt, że radni dowiedzieli się 

o ww. rozwiązaniach dopiero w końcu 

grudnia 2015. Czyli już po tym, jak wydano 

kolejne gminne środki na projekt i do 

przyjętych rozwiązań mieli mnóstwo pytań 

i zastrzeżeń. Moim zdaniem, jeśli coś 

się robi, to robić to trzeba dobrze. Nie na 

20, ale na 120 lat! Tak okrojona Kościuszki 

i tak ma nas kosztować 2,1 mln zł. Stąd 

uważam, że to mieszkańcy powinni zdecydować, 

czy tego chcą w pierwszej czy drugiej 

wersji. Populistyczny argument, że my 

zrobiliśmy coś za 2,1 mln zł a ONI chcieli 

wydać prawie 7 mln zł jest nie na miejscu! 

Bo ONI zrobiliby to ze schetynówki, a więc 

za 3 mln! Resztę dopłaci wojewoda i szukający 

robót rynek budowlany. 

Piszę te słowa po to, byście Państwo byli 

świadomi, co za chwilę (czyli najprawdopodobniej 

za 2 lata) będzie robione na 

Waszej przecież ulicy, bo socjotechnika 

„naleśnikowa” to nie wszystko! 

Andrzej Zabłocki

W 

styczeń 2016 Nr 6 / 127 

5 

Konferencja prasowa 

Prezentujemy czytelnikom stanowisko 

i fragmenty wypowiedzi dziewięciu 

radnych Rady Miejskiej, zaprezentowane 

podczas konferencji prasowej dnia 

14.12.2015 r., poświęconej w całości 

współpracy burmistrzów z radnymi. 

Agnieszka Pundyk 

„Współpraca z władzami, według oceny 

grupy radnych, nie układa się od początku 

dobrze. Budzą nasz niepokój informacje, 

sprawy, fakty i decyzje, które miały 

miejsce po ostatnich wyborach samorządowych. 

Nie mając zgody zastępcy burmistrza 

- Przemysława Jocza - dostępu do 

publikowania naszych opinii i stanowisk 

w „Wieściach z Ratusza”, należących do 

Gminy, wydawanych za publiczne pieniądze, 

służących głównie prezentacji, popularyzacji 

wizerunku nowej władzy, poprosiliśmy 

państwa o nagłośnienie sytuacji, 

jaka ma miejsce w naszej gminie, w trosce 

o jej dobro”. 

Maria Butrym 

- „..brak jest przepływu informacji ze 

strony władz do nas (radnych - przyp. 

red.); o potencjalnych inwestorach dowiadujemy 

się z zewnątrz”, 

- „Niepokoi nas realizacja tegorocznego 

budżetu. Nie doszło do realizacji kilku 

punktów, m.in. zakupu równiarki, remont 

i modernizacja szatni przy zespole szklono-przedszkolnym, 

przebudowa pasa ulicy 

przy ul. KRN”, 

- „Gmina dała w użyczenie MZK sprzęt 

o wartości ok. 140 tys. zł, co gorsza ostatnio 

dowiedzieliśmy się, że ten sprzęt ma 

być w jakiś sposób, częściowo przynajmniej, 

zlikwidowany”, 

- „MZK wzięło w leasing samochód dostawczy, 

za który gmina prawdopodobnie 

spłaca raty, wcześniej samochód dostawczy 

przekazano z wydziału do MZK 

nieodpłatnie”, 

- „Ludzie są z tego stanu rzeczy niezadowoleni, 

świadczy nawet o tym ilość skarg 

i wniosków, która wpływa do rozpatrzenia 

przez komisję rewizyjną. W poprzedniej 

kadencji też byłam radną i takich 

wniosków w takiej ilości po prostu nie 

było”. 

Piotr Zakryszko 

Radny poruszył kwes%ę braku zdecydowanych 

działań burmistrza i MZK od 

sierpnia 2015 r. w sprawie wyjaśnienia zarzutów 

firmy Lamix dot. nieprawidłowości 

przy ustalaniu stawek za wodę i ścieki. 

Zygmunt Wilk 

- „Jestem radnym przez 25 lat, od początku 

III RP, przez 9 miesięcy od zaprzysiężenia 

burmistrza nie zajmowałem żadnego 

krytykującego stanowiska wobec 

burmistrza, bo uważałem, że należy mu 

dać czas. Mieli do mnie pretensje radni 

i mieszkańcy, że tak sobie spokojnie na 

to wszystko patrzę. Jak to sobie wszystko 

przenalizowałem, stwierdziłem, że tak 

dalej być nie może”. Radny Wilk odniósł 

się następnie do nieetycznego zachowania 

burmistrza i jego zastępcy wobec 

starosty dot. kwes%i termomodernizacji 

Kopernika, niechlujnego dokończenia 

rewitalizacji centrum (bez konsultacji 

z Radą), braku konsultacji z Radą kwes%i 

obniżenia ceny za pałac w Dąbroszynie. 

- „Burmistrz bardzo często odnosi się 

z wielką niegodnością, bryluje w tym 

burmistrz Jocz, do osoby poprzednika 

Andrzeja Zabłockiego. Zarzuca mu się, że 

zostawił gminę zadłużoną, na początku kadencji 

mówiliście panowie burmistrzowie, 

że poukrywał 5 milionów, co jest nieprawdą. 

Do takich kroków się posuwaliście – to 

jest niegodne”. 

- „Często radni są przez burmistrzów 

okłamywani. To są ciężkie słowa, ale w historii 

czegoś takiego jeszcze nie było, żeby 

burmistrz i zastępca okłamywał. Mieliśmy 

mieć mocnego skarbnika, na trudny budżet, 

a ten skarbnik wpada w histerię, 

kiedy dotyka go trudny moment, kiedy 

radni są dociekliwi i pytają. Po raz czwarty 

Rada uchyliła uchwałę budżetową, 

gdzie dopytywaliśmy o wydatki w dziale 

Rady Miejskiej, pani skarbnik skłamała, do 

czego się przyznała, tłumacząc, że to pracownica 

jej przygotowywała dane o przesunięciach 

w budżecie”. 

Marek Mołdoch 

- odnosząc się do wypowiedzi burmistrza 

że to Rada podjęła decyzję o likwidacji „zerówki” 

w Kamieniu Wielkim: „Burmistrz 

okłamał rodziców, bo to burmistrz taką 

decyzję wydał”. 

- „Szkoły w Kamieniu Wielkim i Dąbroszynie 

są poszkodowane, bo rok-dwa lata 

temu obiecało się, że dzieci będą dostawały 

po 50 tys. na pomoce szkolne, dzisiaj 

dzwonię do pani skarbnik, okazuje 

się, że tego w budżecie nie ma i dzieci są 

znowu poszkodowane”. 

- „Dzieci w Kamieniu Wielkim zbierały dwa 

lata na okna w szkole, w 2016 r. burmistrz 

miał wstawić resztę okien, też się od 

tego miga”. 

- „Kamień Wielki jest bardzo poszkodowany, 

tak samo jak Dąbroszyn i będziemy to 

pamiętali do końca, tak długo jak jestem 

radnym”. 

Zdzisław Mikisz 

- „Budowaliśmy RCR po to, aby Witnica 

i Mościce zapewniały pełne zabezpieczenie 

gminy, teraz jak się słyszy, będziemy 

kupować samochody, nie wiem czy stać 

Gminę, żeby zakupić nowe samochody 

dla wszystkich jednostek. Jeden samochód 

klasy średniej kosztuje 800 tys. Nie 

wiem, czy nawet z pomocą środków zewnętrznych 

takie pieniądze się znajdzie”. 

Marek Kobylański 

Radny odniósł się krytycznie do kwes%i 

dowozów uczniów z wiosek do szkół 

oraz stwierdził: „ubolewam nad tym, że 

w roku samorządności, po 25 latach, nie 

uhonorowaliśmy tych, którzy przez tyle 

lat byli radnymi”. 

Czesław Hładki 

Radny odniósł się do swoich nadziei, że 

wszystkie te zmiany, które zaszły w gminie 

po ostatnich wyborach samorządowych, 

w końcu się ułożą i gmina będzie się rozwijać 

w takim tempie i kierunkach, jak za 

poprzedniego burmistrza, a może i lepiej. 

Niestety, aktualnie, po upływie roku, 

i on dostrzega, że nie idzie to w dobrym 

kierunku, że nie można ciągle negować 

dorobku poprzedników, że czuje się zawiedziony 

całą tą sytuacją i nie tak sobie 

to wyobrażał. 

RED

6 

W 

Nr 6 / 127 styczeń 2016 

Sprawozdanie z XXIII sesji Rady Miejskiej 

29 grudnia 2015 r. odbyła się XXIII sesja 

Rady Miejskiej. Była jedną z dłuższych 

w historii Witnicy, jeśli nie najdłuższą. 

Wielkim nieobecnym na sesji, już po raz 

czwarty z rzędu, był kierownik Paweł Łopatka. 

Zastępca burmistrza też długo nie 

wysiedział, ale burmistrz wraz ze swoim 

doradcą zostali na placu boju do samego 

końca. 

Na początek sprawozdanie z działalności 

burmistrza. Burmistrz obrał nową strategię 

– rozpoczął od stwierdzenia, że ciężko 

i owocnie przepracował ostatni miesiąc, 

po czym w sprawozdaniu umieścił takie 

informacje jak zbiórka środków w ramach 

Szlachetnej Paczki czy wręczenie medali 

za długoletnie pożycie małżeńskie. Zapytany 

później przez panią przewodniczącą, 

dlaczego nie ma w sprawozdaniu wzmianki 

o wyjeździe do oddalonego ponad 

500 km od Witnicy Andrychowa, gdzie 

wybrał się aż z zastępcą i kierownikiem 

Wydziału Inwestycji, odpowiedział, że musiałby 

mówić ze dwie godziny, jeśli miałby 

wszystko w sprawozdaniu ujmować. Pracowity 

ten nasz burmistrz, chociaż do pracy 

o godzinie 7.30 to raczej sporadycznie 

trafia. 

W trakcie sesji miejsce miała także prezentacja 

projektanta Przemysława Lipczyńskiego, 

dotycząca dróg budowanych 

w systemie holenderskim. Co ciekawe, 

burmistrz zlecił wykonanie dokumentacji 

technicznej dla ulicy Kościuszki i Starzyńskiego 

w Witnicy oraz Kościelnej 

w Białczu, bez konsultacji z radnymi, 

którzy dopiero podczas tej sesji poznali 

ogólny zarys systemu holenderskiego. 

Okoliczność tę wytknął burmistrzowi radny 

Zygmunt Wilk podnosząc, że taka prezentacja 

winna była mieć miejsce ponad 

pół roku temu. Kościuszki i Starzyńskiego 

wywołały dalsze emocje, gdy wyszło na 

jaw, że ulice te nie zostały zgłoszone do 

chetynówek. Natomiast mieszkanka ulicy 

Starzyńskiego, która przypomniała mu, że 

podczas wakacyjnego spotkania przy naleśnikach, 

burmistrz wyraźnie mieszkańcom 

obiecał budowę Starzyńskiego do 

czerwca 2016 r. (w tym momencie kilka 

osób na sali głośno powiedziało, że też to 

z ust burmistrza słyszało). Skoro więc ulica 

ma już dokumentację, to nic nie stało na 

przeszkodzie, by zgłosić wniosek o dofinansowanie. 

Burmistrz się wyparł, twierdząc, 

że on nic nikomu nie obiecywał. 

Pani skarbnik zaprezentowała następnie 

główne założenia budżetu, który niestety 

jest ubogi w inwestycje i bez jakichkolwiek 

rewelacji. Pierwszy autorski budżet 

burmistrza Jaworskiego, którego 

program wyborczy pękał w szwach od 

inwestycji i pomysłów, najzwyklej rozczarowuje. 

Przypomnijmy fragment listu 

Dariusza Jaworskiego do mieszkańców 

w listopadzie 2014 r.: „Gminy nie stać na 

trwanie, potrzebujemy rozwoju, zastrzyku 

unijnych funduszy, nowych dróg. Potrzebny 

jest nam odważny krok naprzód 

i musi go wykonać nowy Burmistrz.” Otóż 

analizując budżet na rok 2016 ma się nieodparte 

wrażenie, że jest on nastawiony 

na trwanie, przeczekanie i niewychylanie 

się, a wszelka odwaga jest mu obca. 

Oczywiście burmistrz zaraz nam odpowie, 

że gmina jest strasznie zadłużona, a dzięki 

jego ciężkiej pracy, w roku 2016 spłaci ponad 

5 mln zł, dlatego nie ma środków na 

inwestycje – ot, ręce związane. Przykro to 

wypominać, ale to nie żadna zasługa burmistrza 

Jaworskiego, że na konto gminy 

w tym roku wpłynie ok. 4 mln zł (3 mln zł 

z rozliczenia inwestycji "Ujście Warty - zintegrowana 

gospodarka wodno-ściekowa 

w aglomeracji Witnica" oraz 1 mln zł 

z rozliczenia budowy RCRu). To nie jego 

gospodarność i oszczędności, a normalne 

unijne procedury, które zakładają zwrot 

wyłożonych przez gminę środków po rozliczeniu 

projektu unijnego. Nie chcemy 

być złośliwi, ale środki te miały wpłynąć 

na konto gminy w I kwartale roku 2015, 

tyle że burmistrzowie m.in. zdecydowali 

o kupnie kolejnego wozu strażackiego (dla 

którego swoją drogą nie ma już miejsca 

pod dachem RCRu), co wydłużyło rozliczanie 

projektów i zwrot przez UE środków 

pieniężnych. W konsekwencji gmina 

musiała zaciągnąć kredyt na wykup obligacji, 

wyemitowanych na potrzeby zagwarantowania 

wkładu własnego w ww. 

projektach UE. Nie trzeba być alfą i omegą 

by wiedzieć, że skutkuje to koniecznością 

zapłaty przez gminę dodatkowych odsetek 

od tegoż kredytu przez kilka miesięcy 

ekstra. Pachnie tu niekonsekwencją burmistrza 

i manipulowaniem opinią publiczną. 

Jakkolwiek budżet uchwalono siedmioma 

głosami za przy ośmiu wstrzymujących 

się, to przez salę przeszedł pomruk, 

że to jakby budżet uchwalony z litości. 

Sami radni opozycyjni podkreślali, że jakkolwiek 

mają uwagi do budżetu i się z nim 

nie utożsamiają, to nie będą głosować 

przeciw, bo jest to pierwszy budżet burmistrza 

Jaworskiego i nie będą mu rzucać 

kłód pod nogi. 

Z ciekawostek, na komisji wspólnej kilka 

tygodni temu burmistrz zapytany o powód 

swojej nieobecności podczas listopadowej 

sesji, nie potrafił podać nazwy 

miejscowości, do której jechał kilka godzin 

(ponad 500 km) wraz z zastępcą i kierownikiem 

Wydziału Inwestycji. Nie potrafił 

także za bardzo powiedzieć, w jakiej 

sprawie tam pojechał. Pamiętał jednakże, 

że dnia 17 grudnia pan Jocz i pan Łopatka 

mieli urlop. Dlaczego o tym piszemy? Bo 

obydwaj panowie pojawili się wówczas 

przed południem na sesji Rady Gminy 

w Santoku, usiedli w kącie, nie zabrali ani 

razu głosu, wywołali ogólne zdziwienie, 

co oni tam robią, popatrzyli hardo w oczy 

sekretarzowi Santoka – panu Pawłowi Pisarkowi, 

po czym wyjechali bez słowa. Do 

opinii Czytelników pozostawiamy fakt, że 

pan Łopatka nie znajduje czasu na obecność 

na sesjach własnej gminy, taki jest 

zapracowany. 

I na koniec: burmistrz został wezwany 

przez radnych do powtórnego zamontowania 

odnowionej instalacji Gęsia 

Krzywda, niszczejącej od kilku miesięcy 

w bazie MZK, w terminie 30 dni oraz do 

przeproszenia za zaistniałą sytuację autora 

instalacji, pana Zbigniewa Czarnucha. 

Działania burmistrza w tym zakresie 

określono jako przejaw odwetu i autokratycznych 

zasad rządzenia. Powiemy 

krótko: coś jest na rzeczy. 

ZW 

Miejsce na Twoje ogłoszenie 

felieton, artykuł, a może uwagi? 

Serdecznie zapraszamy. 

KONTAKT: 

redakcja@wiadomosciwitnickie.pl 

TELEFON: 782 265 998

W 

styczeń 2016 Nr 6 / 127 

7 

Rzetelne informacje? A może manipulacje? 

Interpelacje radnych 

Najpewniej się Państwo zastanawiacie 

skąd pochodzi powyższy tekst? Otóż pragnę 

wyjaśnić, że ze strony www.witnica.pl 

z dnia 10 grudnia 2015 r. Niestety tekst 

nie był podpisany (jak większość z nich), 

był wyświetlony, chyba tylko przez 3 godziny, 

po czym zniknął bezpowrotnie. 

Zrobiłam zrzut ekranu i teraz mogę się do 

niego odnieść, bo warto. Autor najpierw 

szumnie stwierdza, że ceny za ścieki od 

tego, czyli 2016 roku, zaczną spadać 

(chyba jest jasnowidzem), a potem wyjaśnia, 

dlaczego dotąd mieliśmy takie wysokie 

ceny za wodę i ścieki, przy czym całą 

winę zrzuca na inwestycję w sieć wodno-kanalizacyjną 

oraz analizę finansową 

(która wykonana była na potrzeby tej inwestycji). 

Większej bzdury dotychczas nie 

słyszałam. 

Otóż cen wody i ścieków nie oblicza się na 

podstawie modelu (analizy finansowej). 

Model finansowy stosowany do projektu 

unijnego "Ujście Warty..." wskazywał lukę 

finansową tzw. poziom dofinansowania 

projektu. Wskazywał planowane przychody 

i planowane koszty utrzymania sieci (na 

podstawie danych z Miejskich Zakładów 

Komunalnych). Dane zawarte w modelu, 

przedstawiały ilość sprzedawanej wody 

i ścieków. W analizie są to dane poglądowe, 

gdyż corocznie ta sprzedaż się zmienia 

(jest mniejsza lub większa). Model nie 

wyznacza cen. Model pokazuje tendencję 

sprzedaży i kwotę dofinansowania 

projektu z UE! Gmina corocznie obciąża 

spółkę dzierżawą za wybudowaną sieć 

wraz z oczyszczalnią (co oczywiście podwyższa 

koszty), ale w zamian - to GMINA 

ponosi koszt dopłat do cen wody i ścieków 

(wydatek z budżetu gminy). To wyłącznie 

spółka prawa handlowego oblicza, na 

podstawie swoich kosztów, ceny wody 

i ścieków i jest za te ceny odpowiedzialna. 

Przestało mnie już dziwić postępowanie 

dzisiejszych władz, wprowadzające opinię 

publiczną w błąd, ale cały czas się zastanawiam: 

czemu ma to służyć? Czy wszyscy 

musimy szukać w każdym tekście podtekstów, 

ukrytych i fałszywych stwierdzeń, 

przekłamań? Zamiast nabrać zaufania do 

nowej władzy, wszyscy je niestety tracimy. 

Czy burmistrz spodziewał się tego? 

Wydaje mi się, że nie, ale dotychczasowe 

poczynania wskazują, że poziom zaufania 

spada. 

Agnieszka Chudziak 

Powtórzmy: podczas październikowej sesji 

burmistrz obiecał udostępnianie pisemnych 

odpowiedzi na interpelacje na stronie 

www.witnica.pl. Do dnia publikacji numeru 

6 NWW taka zakładka wciąż nie ujrzała 

światła dziennego. Czekamy, a w międzyczasie 

publikujemy większość z pytań zadanych 

podczas sesji. 

1. Dlaczego na stronie witnica.pl znajdują 

się przekłamane informacje dot. planowanych 

kosztów wykonania ul. Kościuszki, tj. 

1,4 mln, podczas gdy zgodnie z kosztorysem 

jest to 1,75 mln NETTO? 

2. Ile dokładnie kosztował nowy projekt 

techniczny budowy ulicy Kościuszki – Droga 

Polna? 

3. Jakie drogi burmistrz zgłosił do programu 

„Budowa lub modernizacja dróg 

lokalnych" w ramach PROW na lata 2014- 

2020? 

4. Czy wiadomo już, ile będą stanowić dopłaty 

do ścieków w roku 2016? 

5. Czy w budżecie na rok 2016 znalazł się 

jakiś remont ośrodka kultury na wsiach? 

6. Kiedy do Parku Drogowskazów powróci 

instalacja Gęsia Krzywda? 

7. Dlaczego burmistrz doprowadził do tego, 

że nie będzie żadnych wspólnych inwestycji 

z powiatem w roku 2016? (uchybiono terminowi 

na złożenie wniosku w tym zakresie). 

8. Prośba o naprawę chodnika przy ul. Sikorskiego 

38 oraz przy parkingu Przedszkola 

Bajka w Witnicy. 

9. Prośba o wyjaśnienie, co dalej ze sprawą 

donosu dot. rzekomej kradzieży drewna 

przez uczestników Społecznego Komitetu 

Upiększania Miasta w trakcie sprzątania 

Parku Drogowskazów? 

10. Co z budową ul. Starzyńskiego, burmistrz 

deklarował termin jej wykonania 

do czerwca 2016 r. 

11. Co ważnego było na sesji w Santoku, 

na którą pojechał kierownik Paweł Łopatka 

i zastępca Przemysław Jocz w godzinach 

pracy urzędu (17.12.2015 r.)? 

12. Ile będzie kosztował projekt techniczny 

modernizacji domu kultury z biblioteką? 

Czy znany jest już dokładny koszt tej 

modernizacji? 

13. Kiedy będzie gotowy program rewitalizacji 

centrum miasta? Co, gdzie, komu zlecono 

i za ile? 

14. Co dalej z projektem budowy szatni 

w ZSP w Witnicy? Co z dofinansowaniem 

budowy z Ministerstwa Sportu? 

RED

8 

W 

Nr 6 / 127 styczeń 2016 

Wywiad z przewodniczącą Rady Miejskiej – Agnieszką Pundyk 

M.Hołubowski: Pani Przewodnicząca, na 

początek cofniemy się lekko w czasie – 

rok temu burmistrz Jaworski miał zdecydowane 

poparcie w Radzie Miejskiej (9 na 

15 radnych). Dzisiaj część popierających 

go rok temu radnych przestaje popierać 

decyzje burmistrza. 

A.Pundyk: W trakcie wyborów samorządowych 

PSL oficjalnie nie udzielało poparcia 

żadnemu z kandydatów, pozostawialiśmy 

wolny wybór każdemu członkowi, zgodnie 

z jego przekonaniami. To prawda, że burmistrz 

Jaworski miał przychylność dziewięciu 

radnych, ale dziś, po ponad roku mogę 

otwarcie powiedzieć, że radni się rozczarowali 

decyzjami, działaniami i stylem prowadzenia 

lokalnej polityki przez burmistrza 

Jaworskiego. W kadencji 2010-2014 

byłam wraz z burmistrzem Jaworskim radną 

po raz pierwszy. Obserwowałam pana Jaworskiego 

i wiedziałam, że musi się jeszcze 

dużo nauczyć. Ale brak doświadczenia to 

jedno, zaś brak komunikacji z radnymi, zakulisowe 

sposoby podejmowania kluczowych 

dla gminy decyzji, wręcz arogancja 

władz, to całkiem co innego. I takiego stylu 

uprawiania polityki przez pana Jaworskiego 

nikt z nas się nie spodziewał. Uważam, że 

nie można ślepo trwać przy kimś, kogo się 

lubi, bez względu na wszystkie inne okoliczności. 

Radni obiektywnie i rzetelnie podeszli 

do sprawy i krytycznie ocenili, co i jak 

się w gminie dzieje. Stąd utrata przychylności. 

Po prostu przestaliśmy się godzić na 

to, co serwują nam burmistrzowie, bo taka 

polityka nie sprzyja budowie dróg, remontom 

mieszkań, inwestycjom na wsi i w mieście, 

a tego przecież oczekują ludzie! 

M.H.: Skoro już jesteśmy przy radnych, to 

proszę opowiedzieć czytelnikom, jak wygląda 

współpraca radnych i burmistrza? 

A.P.: Niemal od samego początku współpracy 

radni narzekają na brak przepływu 

informacji między burmistrzami a radą. 

Naprawdę poważnym problemem jest 

to, że burmistrz praktycznie w ogóle nie 

informuje o zamierzeniach, planach czy 

inwestycjach. Radni na każdej komisji, na 

której pojawi się burmistrz zadają liczne 

pytania w tym zakresie. Najczęściej burmistrz 

odpowiada, że na piśmie przygotuje 

odpowiedź! Zawsze brakuje mu jakiejś informacji, 

żeby konkretnie i wyczerpująco 

odpowiedzieć na pytanie, zawsze jest potrzeba, 

by coś wyjaśnił, sprawdził czy przeanalizował 

i dlatego nie udziela odpowiedzi 

od razu. Dotyczy to i prostych spraw, i tych 

bardziej skomplikowanych. To wszystko 

zawsze długo trwa, sprawy czekają w kolejce, 

brak jest płynności w załatwianiu podstawowych 

zadań. 

Kolejną sprawą jest okoliczność, że radni 

odnoszą wrażenie, iż burmistrz kontaktuje 

się z nimi dopiero wtedy, kiedy on ma 

w tym jakiś interes. Natomiast kiedy radni 

wydali swoją ocenę o bieżącej sytuacji 

w gminie (na co pozwala im choćby statut 

gminy), burmistrz każdego radnego, 

który pod oceną się podpisał, postraszył 

sądem w oficjalnym wezwaniu do przeprosin, 

przesłanym za potwierdzeniem odbioru 

prosto z urzędu. Z burmistrzem nie 

ma po prostu merytorycznej dyskusji. 

M.H.: Oprócz przewodzenia Radzie Miejskiej, 

jest Pani aktywną radną w swoim 

regionie. Proszę powiedzieć, czy docierają 

do Pani, np. podczas dyżurów w urzędzie, 

skargi mieszkańców, że do burmistrza 

trudno się dostać albo inne uwagi na temat 

jego pracy? 

A.P.: Oczywiście. Ludzie przychodzą do 

mnie i mówią, że np. czekają trzy miesiące 

na odpowiedź burmistrza na prosty wniosek. 

Stało się teraz praktyką, że do burmistrza 

trzeba pisać pisma, bo ciężko dostać 

się do niego jako interesantowi – wprowadzony 

jest system kolejkowy, trzeba się zapisać 

w sekretariacie i podać temat rozmowy. 

Mieszkańcy nie mają czasu czekać pod 

gabinetem kilka godzin, więc wolą wystosować 

pismo, na które później albo brak 

jest odpowiedzi, albo czeka się na nią miesiącami. 

Mieszkańcy, w tym także przedsiębiorcy, 

narzekają, że chcą rozmawiać z burmistrzem 

osobiście, a najczęściej przyjmuje 

ich zastępca, co rodzi niezadowolenie. Takie 

głosy do mnie docierają regularnie. 

M.H.: Przejdźmy teraz do finansów. 

Wstrzymała się Pani od głosowania za 

budżetem zaproponowanym przez burmistrza 

na rok 2016. Dlaczego? 

A.P.: Budżet ten nie spełnia moich oczekiwań 

jako mieszkańca gminy Witnica. Jest 

on skromny i mocno zachowawczy. Tym 

bardziej wzbudził zdziwienie, bo burmistrz 

Jaworski szumnie zapowiadał w kampanii 

wyborczej liczne inwestycje i afiszował się 

pękającym w szwach programem wyborczym. 

Ten budżet praktycznie nie zawiera 

nic z tego, co burmistrz zapowiadał w programie. 

Nie będzie żadnych ważnych i konkretnych 

inwestycji, mieszkańcy nie mają 

co liczyć na naprawę dróg. Dla przykładu, 

w budżecie na rok 2015 wpisano zakup 

równiarki w formie leasingu i zagospodarowano 

na ten cel 85 000 zł jako pierwszą 

ratę. Równiarka ta nie została zakupiona 

przez władze, bo (cytując burmistrza z sesji 

29.12.2015 r.) „burmistrz nie jest zwolennikiem 

równania dróg”. Może on nie jest, 

ale ludzie, w szczególności na wioskach, są 

zagorzałymi zwolennikami równania dróg, 

bo wiedzą, że na budowę drogi będą musieli 

jeszcze poczekać, a przejazd równiarki 

raz na jakiś czas, chociaż częściowo załatwia 

problem. Tym bardziej, że nowa równiarka 

zawsze wyjedzie z walcem który już mamy. 

M.H.: Burmistrz Jaworski przy każdej okazji 

publicznych wystąpień, jak również na 

stronie witnica.pl, podkreśla, że gmina 

jest bardzo zadłużona, dlatego ma związane 

ręce i nie może za wiele zrobić. Proszę 

nam wyjaśnić, czy burmistrz Jaworski, 

jako radny, sprzeciwiał się zaciąganym na 

inwestycje kredytom? Czy głosował przeciwko 

zaciąganiu kredytów na wkład własny, 

konieczny na inwestycje unijne? 

A.P.: Cieszę się, że Pan o to zapytał, bo tutaj 

trzeba powiedzieć głośno i wyraźnie. 

Obecne zadłużenie jest spłacane od wielu 

lat, a mimo to, co roku burmistrz Zabłocki 

realizował przeróżne inwestycje. Obsługa 

kredytów (bez obligacji, które się wyłącza 

z długu) to tylko 5,31% budżetu w skali 

roku. Spłata długu jest rozłożona na raty do 

roku 2024. Idąc rozumowaniem burmistrza 

Jaworskiego, czy do tego czasu nic nie będziemy 

w gminie realizować? 

Radny Jaworski doskonale znał te fakty 

i liczby przed wyborami, a mimo to wyśrubował 

sobie nastawiony na inwestycje 

program wyborczy. Czyli nagle to zadłużenie 

zaczęło mu przeszkadzać, kiedy trzeba 

podejmować poważne decyzje? Radny Jaworski 

zawsze głosował za wszystkimi inwestycjami 

(a tym samym za kredytami), 

które proponował burmistrz Zabłocki, bo 

dobrze wiedział, że te inwestycje są odzwierciedleniem 

potrzeb mieszkańców i im 

przede wszystkim służą. Dlatego kompletnie 

niezrozumiałe jest dla mnie aktualne 

zachowanie burmistrza, zasłaniającego 

się „odziedziczonym” długiem. Przyznać 

jednak trzeba, że jest to dość wygodna wymówka. 

M.H.: Czytaliśmy w redakcji niedawno 

wywiad z burmistrzem Jaworskim w Kurierze 

Zachodnim. Przedstawił tam Panią 

w nieciekawym świetle, twierdził, że nie 

ma Pani woli współpracy i praktycznie nie 

ma z Panią kontaktu. 

A.P.: Trzeba nazwać rzeczy po imieniu: to

W 

styczeń 2016 Nr 6 / 127 

9 

cd. Wywiad z przewodniczącą Rady Miejskiej – Agnieszką Pundyk 

wszystko są kłamstwa! Ani razu w ciągu 

roku nie zdarzyło się, żebym odmówiła 

spotkania bądź rozmowy burmistrzowi. 

Spotykamy się bardzo często przy okazji 

wielu uroczystości, w każdy czwartek mam 

dyżur w UMiG – do mnie nie trzeba się zapisywać, 

ja nie mam sekretarki i nie pytamy 

w jakiej sprawie mieszkańcy chcą się 

ze mną spotkać – przyjmuję każdego. Dodatkowo, 

co najmniej trzy razy w miesiącu 

jestem w Urzędzie jako radna na komisjach 

wspólnych i merytorycznych, mój prywatny 

telefon jest ogólnodostępny dla wszystkich 

pracowników Urzędu. Nie było nigdy takiej 

sytuacji, że nie odebrałam telefonu od 

burmistrza. Dlatego uważam jego słowa 

za bardzo krzywdzące i niesprawiedliwe. 

Nie wiem, czemu miały służyć, ale na pewno 

nie przysłużą się dobrej współpracy. 

Dla przykładu, bardzo często mijam się 

na korytarzu z burmistrzem, kiedy mam 

dyżur, ale on ogranicza się najczęściej do 

kurtuazyjnego powitania. Skoro wówczas 

nie wychodzi z inicjatywą rozmowy, to skąd 

ja mam wiedzieć, że jest coś, o czym chce 

ze mną porozmawiać?! Jestem otwarta na 

współpracę, ale uważam, że z inicjatywą 

rozmowy powinien wychodzić burmistrz, 

bo to on powinien mieć wiedzę o kierunkach 

rozwoju gminy i planach inwestycyjnych. 

Ja nie mogę się domyślać, że burmistrz 

chce ze mną porozmawiać. Przez 

cały 2015 rok, tylko raz burmistrzowie przyszli 

do mnie na dyżur i poprosili do siebie, 

by przedstawić zarys współpracy z Maruszkinskoje. 

Poza tym burmistrz raczej kontaktuje 

się ze mną przez swoją sekretarkę, 

a nie osobiście. 

Mam takie podejrzenie, że działania burmistrza 

atakujące poprzednie władze, ruch 

obywatelski Witnica 2000 i aktualnie mnie, 

mają na celu odwrócenie uwagi od jego indolencji 

w prowadzeniu gminy. 

M.H.: Zapytam jeszcze o konferencję radnych 

z mediami. Odbyła się 14.12.2015 r. 

i wzięło w niej udział dziewięciu radnych. 

Wśród wypowiedzi padł zarzut, że władze 

kilkukrotnie dzwoniły do radnych w celu 

nakłonienia ich do głosowania w określony 

sposób. Co to za nowa praktyka w naszej 

gminie?! 

A.P.: To też trzeba powiedzieć głośno: te telefony 

każdorazowo wykonywał zastępca, 

pan Przemysław Jocz. Osobiście uważam, 

że lobbowanie na rzecz określonego pomysłu 

czy uchwały jest jak najbardziej na miejscu 

– czyli przedstawianie argumentacji za 

i przeciw, przekonywanie do swoich racji to 

sprawa całkowicie normalna i nawet pożądana! 

Ale takie działania powinny dziać się 

w procesie omawiania projektów uchwał, 

a nie tuż przed podjęciem danej uchwały 

w trakcie sesji. To jest jawna ingerencja 

w samodzielność i niezależność każdego 

radnego, namawianie do określonego 

sposobu głosowania przez zastępcę jest co 

najmniej nie na miejscu. Taka sytuacja to 

precedens w naszej gminie. 

M.H.: Po konferencji odbyło się spotkanie 

z mieszkańcami w Hotelu Witnica. 

Burmistrz we wspomnianym wywiadzie 

twierdził, ze spotkanie było populistyczne, 

a osoby z innym zdaniem zostały wyśmiane 

i zakrzyczane. 

A.P.: To kolejne przekłamanie. Burmistrz 

jak mantrę powtarza, że atakuje go W2000, 

a ja przecież nie byłam związana z poprzednim 

burmistrzem, PSL było w opozycji 

do pana Zabłockiego. Nie jestem też 

związana z obecnym burmistrzem, więc nie 

może on uogólniać sytuacji, że to jest atak 

radnych czy ludzi związanych z W2000, bo 

to nie jest merytoryczny argument. Ja nie 

jestem żadną przegraną, niemogącą pogodzić 

się z utratą władzy. Moje uwagi są 

obiektywne i są wyrazem oceny sytuacji, 

a nie zemstą, że nie ma poprzedniego burmistrza. 

Spotkanie w Hotelu uważam za wysoce 

merytoryczne i rzeczowe. Nikt nie został 

zakrzyczany, jeśli widownia reaguje spontanicznie, 

to prowadzący i organizatorzy nie 

mają na to wpływu, ale nikt z prelegentów 

nie odbierał głosu czy nie zakrzykiwał. 

Na sali obecni byli także radni niezwiązani 

z W2000, więc upada kolejny argument 

burmistrza. 

M.H.: Dowiedziałem się, że radni planują 

rozpocząć regularne spotkania z mieszkańcami, 

była już Witnica, teraz wioski. 

Co takie spotkania mają na celu? 

A.P.: Zgadza się. Pomysł spotkania z mieszkańcami 

narodził się w czasie pełnienia 

przeze mnie dyżuru i rozmowy z panem 

Markiem Maślanką, który powiedział, że 

mieszkańcy nie są zorientowani czym zajmują 

się radni, jakie mają kompetencje. 

Porozmawiałam o tym problemie wspólnie 

z radnymi i wpadliśmy na pomysł wyjścia 

do ludzi, ponieważ faktycznie jest pewne 

niedoinformowanie społeczeństwa. 

Jedna sprawa, to przybliżenie mieszkańcom, 

czym zajmują się radni, ale uważam, 

że takie spotkanie jest też świetną okazją, 

by poruszyć sprawy ważne dla mieszkańców 

sołectw, odpowiedzi na pytania 

o inwestycje w 2016 r. w poszczególnych 

sołectwach, ale także porozmawianie 

o oczekiwaniach mieszkańców. Startujemy 

w pierwszej wiosce już od lutego. 

M.H.: I ostatnie pytanie. Kusi mnie, by 

zapytać Panią o porównanie współpracy 

z poprzednikiem a z obecnym włodarzem. 

Czy może Pani wskazać najważniejsze różnice? 

A.P.: Różnica jest spora. W poprzedniej 

kadencji burmistrz Zabłocki informował 

nas o nowych pomysłach, przedstawiał 

strategie rozwoju gminy, formy ściągnięcia 

kapitału do strefy przemysłowej, prosił 

nas o zdanie dot. pomocy społecznej, 

remontów mieszkań, kolejności budowy 

dróg. Wiedzieliśmy z wyprzedzeniem o planach 

inwestycyjnych. Wyrażaliśmy swoje 

zdanie o elektrowni fotowoltaicznej, ale 

także, kiedy przyszło do kupna samochodu 

służbowego, chciał znać naszą opinię 

o marce, cenie i nawet kolorze auta! 

Co muszę także podkreślić to, że nie było 

takiej sytuacji jak teraz, że urząd jest zalewany 

pismami i pytaniami. Kiedyś na 

komisjach zawsze byli pracownicy merytoryczni, 

odpowiedzialni za określone 

sprawy. Radni mogli pytać do woli i nie 

było potrzeby udzielania odpowiedzi na 

piśmie. Aktualnie w ogóle nie uzyskujemy 

wyczerpujących odpowiedzi na komisjach, 

więc siłą rzeczy musimy dopytywać na sesjach 

w formie interpelacji. Przykładowo, 

brakuje nam na komisjach i sesjach nieobecnego 

od kilku miesięcy kierownika 

Wydziału Inwestycji Pawła Łopatki - radni 

mają do niego wiele pytań dot. jakości 

prac drogowych w centrum, inwestycji na 

wioskach. Radni oczekują informacji o złożonych 

wnioskach i projektach na dofinansowanie 

inwestycji. Nie wiem i nie potrafię 

zrozumieć, dlaczego nie pojawia się ani na 

sesjach ani na komisjach. 

M.H.: Bardzo dziękuję za wywiad i poświęcony 

czas!

10 

W 

Nr 6 / 127 styczeń 2016 

Każdy inwestor ma swoją granicę wytrzymałości - wywiad z M. Laszką 

Dzięki nowej inwestycji w rozwój firmy, 

gmina Witnica mogłaby stać się jednym 

z wiodących ośrodków papierniczych 

w Polsce – mówi Mirosław Laszko, właściciel 

i dyrektor firmy Lamix z Witnicy. 

A. Kuderski - Panie Laszko: Lamix – to 

brzmi dumnie. Jak to się zaczęło? Skąd 

pomysł na firmę Lamix? 

M. Laszko - Zaczęło się na początku lat 

90., a dokładnie 2 kwietnia 1991 r., kiedy 

to zarejestrowałem działalność gospodarczą. 

Modne było wtedy hasło "bierzcie 

sprawy w swoje ręce" – więc wziąłem. Ale 

pomysł wynikał także z odpowiedzialności 

Męża i Ojca – musiałem podjąć jakieś 

działania dla zaspokojenia podstawowych 

potrzeb mojej rodziny. Na początku działalność 

opierała się na hurtowym handlu 

materiałami higienicznym i była bardzo 

owocna. Z czasem, pomimo coraz większych 

nakładów pracy - po 6, a nawet 7 dni 

w tygodniu i 12–14 godzinach dziennie 

– efekty nie były takie, jakich bym sobie 

do końca życzył, dodatkowo zmieniała 

się rzeczywistość gospodarcza. Znając 

już rynek papierów oraz potrzeby tego 

rynku uznałem, że sam muszę otworzyć 

zakład przetwórstwa papierniczego i zająć 

się produkcją papieru toaletowego, 

tym samym zmieniając formę działalności 

firmy. W 1994 r. kupiłem ruiny po witnickiej 

kaflarni i rozpoczęło się „odgruzowywanie”oraz 

prace nad budową zakładu. 

W dniu dość charakterystycznym w polskim 

kalendarzu – bo 8 marca 1995 r. 

z taśmy produkcyjnej Lamix-u zeszła 

pierwsza rolka papieru toaletowego. 

Później krok po kroku, mozolnie, ale systematycznie 

pieliśmy się do góry. Na przełomie 

lat 90. i 2000 roku przeobrażeniu 

uległ profil produkcyjny: z papierów konsumpcyjnych 

weszliśmy w sektor przemysłowy, 

tzw. AFH (Away From Home). 

Produkcja opierała się na ręcznikach składanych, 

ręcznikach w roli, papierach toaletowych 

jumbo i czyściwach przemysłowych. 

Wkrótce nastąpiły kolejne zmiany. 

Bardzo słaba jakość dostępnego wtedy 

surowca do produkcji oraz jej tendencje 

do ciągłego pogarszania się, zmusiły mnie 

do szukania nowych rozwiązań. W roku 

2003 zrodził się zamysł całkowitego 

uniezależnienia się od dostaw, a tym 

samym od jakości surowca, poprzez postawienie 

własnej papierni i budowę maszyny 

papierniczej. Dziś, z perspektywy 

czasu, doświadczenia i znajomości zasad 

w biznesie wiem, że było to pewnego 

rodzaju szaleństwo, obrazowo mówiąc 

rzucanie się z motyką na sońce. Trudności 

było w pewnym momencie tak wiele, 

że chyba tylko ja wierzyłem, że je przezwyciężymy. 

Dzięki ogromnej determinacji, 

wysiłkowi i pracy oraz przy odrobinie 

szczęścia udało się uruchomić maszynę 

papierniczą i 29 października 2004 roku 

wyprodukowaliśmy pierwszą tonę papieru. 

Wstępnie produkowaliśmy kilkanaście 

ton bibułki na dobę, dziś wartość ta jest 

kilkakrotnie wyższa. Nasze papiery oparte 

są na bibułce makulaturowej, z niej produkujemy 

art. higieniczno-papiernicze na 

rynek polski i rynki zagraniczne. Sukces 

opieramy na wysokiej jakości papieru, 

najlepszym serwisie sprzedażowym oraz 

budowaniu przewagi konkurencyjnej 

na rynku. Dobry - a może nieskromnie 

powiem - bardzo dobry papier, pozwolił 

nam wejść na wymagające rynki Europy 

Zachodniej, gdzie eksportujemy produkty 

do już ponad 20 krajów, w tym Niemiec, 

Holandii, Szwajcarii czy Wielkiej Brytanii 

oraz w tak egzotyczne zakątki świata jak 

Republika Południowej Afryki. 10-letni 

rozwój zaowocował tym, że dzisiaj eksport 

zajmuje ponad połowę całkowitej 

produkcji i sprzedaży. W Polsce jesteśmy 

wyznacznikiem wysokiej jakości papieru 

i serwisu sprzedażowego na najwyższym 

poziomie. Dla naszej konkurencji często 

jesteśmy obiektem odniesień w kwes&i 

jakości surowca i produktów oraz profesjonalnej 

obsług klienta. Przez 25 lat wypracowaliśmy 

markę rzetelnego dostawcy 

o powtarzalnej i najwyższej jakości oferowanych 

produktów. 

A.K. - Słucha się tego naprawdę jak dobrej 

opowieści o tworzeniu czegoś z niczego 

i to z ogromnym sukcesem. Nie 

muszę chyba mówić, że na wielu mieszkańcach 

gminy i okolicy to dzieło robi 

wrażenie. 

M.L. - Dziękuję, proszę mi wierzyć przez 

długie lata ciężko na to pracowaliśmy. 

A.K. Czy zawsze wszystko się Panu w tej 

działalności udawało? 

M.L. - Oczywiście, że nie. Po drodze było 

wiele małych, codziennych trudności, 

o których teraz się już nie pamięta, ale 

były też wielkie „góry” do pokonania. 

Szczególnie duże inwestycje rodziły duże 

trudności. I tak na przykład nauka produkcji 

papieru wymagała nie tylko pozyskania 

i zdobycia ogromnej wiedzy, 

ale stwarzała tyle problemów w początkowej 

fazie, że na etapie planowania tej 

inwestycji nie mogłem tego w żaden sposób 

przewidzieć. Na domiar złego w dwa 

miesiące po uruchomieniu produkcji na 

terenie zakładu wybuchł olbrzymi pożar – 

całkiem prawdopodobne, że sporo mieszkańców 

gminy to jeszcze pamięta. 

A.K. - Teraz jest już dobrze? 

M.L. – Tak, obecnie możemy mówić 

o dużej stabilności, możemy być z siebie 

dumni. Jesteśmy największym w Polsce 

producentem papierowych ręczników 

składanych i jednym z większych w tej 

części Europy. Pracujemy na najnowocześniejszych 

liniach produkcyjnych. 

Produkujemy szeroką gamę czyściw przemysłowych, 

ręczników w roli, papierów 

toaletowych w roli w wersji przemysłowej, 

i oczywiście ręczników ZZ jedno - i dwuwarstwowych. 

A.K. - A pracownicy? Co może Pan o nich 

powiedzieć? 

M.L. - Wiadomo nie od dzisiaj, że ludzie 

w firmie to „sól ziemi”. Mam wielu wspaniałych 

współpracowników (i mówię 

tutaj o różnych szczeblach zaszeregowania 

i wykonywania pracy). Podkreślę to 

jeszcze raz: współpracowników, a nie 

pracowników. Jestem przekonany, że 

wszystko, co nam się udaje, wynika z tego, 

że razem tym zakładem żyjemy i razem 

go budujemy. Pracujący tu ludzie bardzo 

często podzielają moją pasję. Załoga jest 

moim wielkim sukcesem, a ja ze swojej 

strony staram się, żeby zawsze wszyscy 

do pracy przychodzili z przyjemnością. 

Zapewniam im stabilne, długotrwałe zatrudnienie 

z dobrym wynagrodzeniem, 

z umową o pracę i zapłaconymi w terminie 

wszystkimi zobowiązaniami wobec 

US i ZUS. Warto wspomnieć również, że 

oprócz pracy – Lamix ma bardzo bogaty 

i urozmaicony pakiet socjalny dla załogi. 

Są zabawy, festyny, bale przebierańców, 

wycieczki, wyjazdy nad morze na ryby, 

wyjazdy na basen, spływy kajakowe, wyjścia 

do teatru, wyjazdy do opery. W tym 

roku wyjeżdżamy na wycieczkę do Kotliny 

Kłodzkiej i Pragi. „Karpiowe” i paczki 

dla dzieci pracowników - to standard.

W 

styczeń 2016 Nr 6 / 127 

11 

cd. Każdy inwestor ma swoją granicę wytrzymałości - wywiad z M. Laszką 

Ponadto, od 2015 r. wszyscy pracownicy 

mają wykupiony bardzo atrakcyjny pakiet 

dodatkowych ubezpieczeń NW z 90% dopłatą 

firmy. 

A.K.- Jaki jest właściciel i dyrektor Lamix- 

-u Mirosław Laszko? 

M.L. - Bardzo lubię to, co robię i mimo 

25 lat w branży jestem ciągle pełen entuzjazmu, 

mam permanentny głód rozwoju. 

To nie zarabianie pieniędzy jest 

moim głównym celem. Napędza mnie 

możliwość bycia coraz lepszym, kupowanie 

światowej klasy nowych maszyn, linii, 

opracowywanie i wdrażanie nowych, lepszych 

i skuteczniejszych technologii, a także 

oferowanie klientom coraz lepszych 

produktów. 

A.K. - Skąd Pan czerpie pomysły? 

M.L. - Wiele pomysłów i idei pochodzi 

właśnie z myślenia o nich, ale także z intuicji, 

podróży służbowych, rozmów z partnerami 

i z konkurentami, obserwacji i trafnych 

diagnoz rynkowych. 

A.K. - Czy rzeczywiście jesteście tak dobrzy 

jak wielcy? 

M.L. – Osobiście nie postrzegam firmy 

jako wielkiej, chociaż można tak myśleć, 

mając na uwadze blisko 200 zatrudnionych 

pracowników. Proszę jednak pamiętać, 

że nie jesteśmy korporacją – u nas 

styl zarządzania jest zupełnie inny. A czy 

jesteśmy dobrzy? Wiele wskaźników i wyników 

to potwierdza. Dodam, że w ostatniej 

edycji pres'żowego ogólnopolskiego 

konkursu organizowanego przez gazetę 

Rzeczpospolita, kierowanego do poszczególnych 

województw, zostaliśmy laureatami 

w aż trzech z pięciu kategorii i zostaliśmy 

Orłami Eksportu jako: 

– Najdynamiczniejszy Eksporter, 

– Debiut Eksportu, 

– Osobowość Eksportu. 

To niepodważalny sukces firmy – sukces 

całej załogi Lamix-u. 

A.K. - Czy inwestycję w Witnicy uważa 

Pan za trafioną? 

M.L. - Tak, bezsprzecznie, choć powiem, 

że lokalizacja nie jest żadnym wielkim atutem. 

Wracając do lat 2002-2003, kiedy 

to rozstrzygały się losy miejsca do mojej 

inwestycji, miałem kilka bardzo dobrych 

biznesowo propozycji. Były to specjalne 

strefy ekonomiczne w Kostrzynie nad 

Odrą i Legnicy oraz możliwość zakupu 

funkcjonującej papierni wraz z parkiem 

maszynowym, załogą i bardzo przychylnym 

Urzędem Miasta w Bydgoszczy – nie 

ukrywam była to wyjątkowo kusząca 

propozycja i bardzo dobrze rokująca lokalizacja. 

Pomimo tego wybrałem Witnicę, 

bo tu jest moje miejsce, stąd właśnie 

jestem. Wybrałem Witnicę również dlatego, 

bo usilnie, długotrwale i skutecznie 

mnie do tego przekonywał ówczesny burmistrz 

- Andrzej Zabłocki. Muszę powiedzieć 

szczerze, że to bardziej sentyment 

i lokalny patriotyzm – a nie czysty biznes 

zadecydował, że zainwestowałem tutaj. 

A.K. - W Witnicy dostał Pan pewne ulgi? 

M.L. - Tak, to prawda. Dostaliśmy zwolnienie 

z podatku od nieruchomości na 

okres 5 lat – dokładnie tak jak proponowano 

nam w innych lokalizacjach i co jest 

bardzo powszechną formą oferowaną 

przez większość samorządów w Polsce. 

Istotniejszym była jednak zupełnie 

inna ulga – ulga dotycząca wyrównania 

stawek opłat za ścieki (do poziomu cen 

z Kostrzyna n/ Odrą i Gorzowa). Ważnym 

jest, aby zdawać sobie sprawę, że papiernie 

stawiane są wyłącznie w miejscach, 

gdzie występują duże zbiorniki wodne 

lub rzeki. Wynika to z faktu, że produkcja 

papieru pochłania ogromne ilości 

wody. Po podczyszczeniu jej, zrzucana 

jest ona do naturalnych zbiorników lub 

rzek. W Witnicy brakuje takiej możliwości. 

Dlatego też opłata za ścieki była dla mnie 

jednym z najważniejszych determinantów 

w tej sprawie. Przyznana ulga, w zakresie 

wyrównującym jedynie poziom z innych 

możliwych lokalizacji inwestycji, przyczyniła 

się, że ostatecznie postanowiłem 

wybudować zakład w Witnicy. A tak na 

marginesie jak wyglądałaby Witnica bez 

zachęcania inwestorów i swojej strefy? 

Bez kilkuset miejsc pracy? Ta strefa to 

jeden z sukcesów wszystkich mieszkańców 

tej gminy, tak jak wyniki Lamix-u, są 

sukcesami całej załogi. 

A.K. - A jak jest obecnie? 

M.L. - Największym problemem jest to, iż 

stoimy na rozdrożu. Chcemy inwestować 

i dalej mocno się rozwijać, ale nie wiemy 

gdzie. Być może nadszedł właśnie czas, 

żeby poszukać nowego miejsca i nowego, 

sprzyjającego nam samorządu. Już 

w 2014 roku poinformowałem o zamiarze 

inwestycji i chęci dalszego rozwoju 

firmy władze miasta. Po zmianach na 

szczytach, powtórzyłem swoje deklaracje 

dotyczące budowy kolejnej papierni 

nowemu burmistrzowi Witnicy. Ku mojemu 

zaskoczeniu, a nawet ogromnemu 

zdumieniu, nikt tym tematem się nie 

zainteresował. Nikt nie przystąpił do żadnych 

rozmów. Na konkretne zapytanie inwestycyjne 

nie uzyskaliśmy do dziś żadnej 

odpowiedzi. Działanie to, a raczej brak 

jakichkolwiek działań, jest dla mnie bardzo 

zaskakujące i niezrozumiałe. Nowe 

władze Witnicy nie wykazują należytego 

zainteresowania ofertą Lamix-u, pomimo 

że jest to inwestycja na ponad 100 

mln złotych i kilkadziesiąt, bo aż 50–60 

nowych, dodatkowych miejsc pracy. Niezrozumiałym 

jest dla nas, dlaczego samorząd 

nie podejmuje rozmów, kiedy inne 

samorządy już walczą i przebijają się 

ofertami? Dlaczego ktoś tak bardzo ignoruje 

chęć rozwoju, szczególnie, że rozwój 

ten będzie dotyczył nie tylko samej firmy, 

ale całej Gminy – nowa inwestycja 

to nowe, wyższe dochody dla Gminy, to 

nowe miejsca pracy dla mieszkańców. To 

również szeroka promocja samej Gminy. 

Jakiekolwiek podjęte działania w stosunku 

do Lamix-u mają raczej charakter 

zniechęcający i prowokujący. Mam tu 

na myśli na przykład odebranie ulgi na 

ścieki, co jak przypominam było determinantem 

podjęcia decyzji o zlokalizowaniu 

zakładu w Witnicy. Tym samym, 

zamiast skupić się na planowaniu i rozwoju, 

staramy się od kilku miesięcy wyjaśnić 

możliwość wystąpienia - naszym zdaniem 

- nieprawidłowości przy opracowywaniu 

stawek za opłaty za ścieki, co godzi nie 

tylko w interesy Lamix-u, ale wszystkich 

mieszkańców Witnicy. Na koniec dodam, 

że Lamix to marka stworzona tu w Witnicy. 

Chciałbym, aby dalej przyczyniała 

się do rozwoju gminy, ale nie wszystko 

w tej sprawie w chwili obecnej zależy ode 

mnie. Każdy inwestor, podobnie jak pracownik 

w firmie, ma swoją granicę wytrzymałości 

- lubi być tam, gdzie jest mile 

widziany, doceniany i partnersko traktowany 

– jeżeli nie - to poszukuje nowego, 

lepszego dla siebie miejsca. 

Dziękuję za rozmowę, życzymy dalszych 

sukcesów dla Pana, firmy Lamix i mam 

nadzieję naszej Gminy. 

Andrzej Kuderski

12 

W 

Nr 6 / 127 styczeń 2016 

Przypominajka 

Na stronie internetowej Urzędu Miasta 

i Gminy zamieszczanych jest codziennie 

kilka tekstów informacyjnych. Warto do 

nich wracać, choćby po to, by przypomnieć 

sobie, co było robione w gminie, co 

planowane, obiecane, wykonane! 

Dla przykładu w dniu 06.03.2015 widnieje 

wpis: "Park wypięknieje”. Tekst traktuje 

o parku przy stadionie. O tym jakie prace 

porządkowe są planowane, a jakie już wykonane. 

Obraz bardzo obiecujący. 

Kolejny wpis z dnia 01.06.15: "Dbajmy 

o park przy stadionie miejskim…”. I znów 

powielanie wcześniejszych zapowiedzi, 

obietnice i nawet takie same jak z marca 

sformułowania. 

W obu artykułach wiele deklaracji, np. że 

”Prace potrwają do wiosny. Jesienią planowane 

są nasadzenia wartościowych gatunków 

drzew”. 

Obecnie mamy początek 2016 r., wystarczy 

przejść się na spacer po parku. Na 

razie nie zrobiono tam NIC. Alejki? Prawie 

ich nie widać, nowych nasadzeń także 

brak, nikt się tym miejscem nie interesuje. 

Co z deklaracjami, że „Burmistrz Dariusz 

Jaworski zdecydował, że trzeba przywrócić 

temu miejscu dawny blask…”. Obecnie 

jest to miejsce ogólnie zaniedbane i zapomniane. 

I choćby dlatego zachęcam 

do powrotu do lektury tekstów UMiG. Po 

to, by samemu sprawdzić jak działa „magia 

sprawcza Burmistrza” i ocenić ogrom 

obietnic, które nie zostały zrealizowane, 

ale sukces odtrąbiony. 

A kiedyś był tam taki piękny zakątek. 

Kazimierz Chrustowski 

Prawo do innego zdania – odpowiedź na tekst 

z „Wieści z Ratusza” 

W numerze 64/2015 „WzR” ukazał się 

tekst pod tytułem „TPW wydaje nierzetelną 

gazetkę”, rozpoczynające się słowami: 

„OD KILKU MIESIĘCY W WITNICY 

KOLPORTOWANY JEST ORGAN PRASOWY 

TOWARZYSTWA PRZYJACIÓŁ WITNICY. W 

NIEMAL KAŻDYM NUMERZE SĄ NIEPRAW- 

DY, GODZĄCE W DOBRE IMIĘ SAMORZĄ- 

DU: i dalej następuje wyliczenie tych 

nierzetelności, które mają jakoby godzić 

w dobre imię samorządu, a są to: różnica 

w ilości zatrudnionych pracowników 

w UMiG, niewłaściwie podany wykonawca 

sufitu w szkole, pomysłodawca ścieżki 

rowerowej, właściwa instytucja zajmująca 

się sprzątaniem miasta (o kwes*i „naleśników 

i kosztów projektu” nie będę się 

wypowiadać, bo to byłoby żenujące). 

Ciągle jesteśmy państwem demokratycznym, 

czyli takim, w którym działają par*e 

opozycyjne, organizacje pozarządowe, czy 

prasa mogąca krytykować władze i mieć 

własne opinie. Ciągle zadaniem władzy 

jest nie przeszkadzać organizacjom pozarządowym, 

par'om opozycyjnym pozwolić 

na działanie, a prasie odpowiadać 

na krytykę i ustosunkowywać się do jej 

wywodów, nawet jeśli uznaje się je za 

bolesne lub niesprawiedliwe. Prasa pełni 

funkcję informacyjną i wtedy, gdy pisze 

dobrze o poczynaniach władzy i wtedy gdy 

te poczynania krytykuje. I wtedy gdy przyklaskuje 

i wtedy gdy kontroluje, i wtedy 

gdy przyjmuje do wiadomości, i wtedy gdy 

dyskutuje, podpowiada, nie zgadza się. 

Robi to bowiem w imieniu przynajmniej 

części społeczeństwa, a nie ma przecież 

mieszkańców, z którymi warto lub nie 

warto się liczyć. Pytania dotyczące budżetu, 

inwestycji, podziału środków, przyznawania 

mieszkań, wizji miasta za rok i za 

10 lat, współpracy organów władzy z radą 

miejską czy organizacjami, patrzenie na 

politykę kadrową, czy sprawdzanie wypełniania 

programu wyborczego, TO NIE JEST 

PYTANIE O „X” CZY „Y” stojącego u władzy. 

To jest pytanie o MIASTO i GMINĘ oraz 

ich mieszkańców. 

Nieważne, czy mi się X podoba, ale JAK 

jego decyzja wpłynęła na finanse gminy 

lub życie iluś obywateli. Nieważne, czy 

jest miły i cichy lub nerwowy i zamknięty 

w sobie – ważne W JAKI SPOSÓB, 

GDZIE, KOMU, DLACZEGO, W JAKIM 

CELU i CO proponuje w swoim działaniu. 

W „Nowych Wiadomościach Witnickich” 

nie piszemy o guzikach w marynarce, ani 

kosztach prywatnego urlopu – redaktorzy 

powtarzają pytania o wspólne pieniądze, 

o ważne decyzje, o wybory na dziesiątki 

lat. Ponieważ nie otrzymują odpowiedzi 

– krytykują i pytają ponownie. Oczywiście 

można zdyskredytować i ośmieszyć ich 

działanie wyciąganiem drobnych pomyłek, 

nieważnych dla sprawy przeoczeń lub 

przysłowiowej „słomki z oka”. Powtórzę 

jednak pytanie z grudniowego spotkania 

w Hotelu: Gdzie jesteście Panowie? Dlaczego 

nie przekonacie mnie do swoich 

decyzji? Dlaczego nie zbijecie twardymi 

argumentami moich/innych argumentów? 

Dlaczego pokazując zwykłe, codzienne 

działania: spotkanie opłatkowe, 

koncert, wyjazd dzieci na basen czy konkurs 

piosenki, nie odpowiecie z otwartą 

przyłbicą, oko w oko, bez osłaniania się 

prawnikiem i kolejnym pismem, na zarzuty 

natury kardynalnej? 

Sugerujecie, że TPW jest kukiełką w cudzym 

ręku, ponieważ zgodziło się na rolę 

wydawcy NWW, i straszycie, że już niedługo 

pokażecie tę rękę i podetniecie sznurki. 

Czy uważacie, że wtedy już nie trzeba 

będzie odpowiadać na żadne z trudnych 

pytań, bo nie będzie komu? 

[T. Komorowska, oddelegowana przez TPW, 

do współpracy z redakcja NWW]

styczeń 2016 

W 

Nr 6 / 127 

13 

Partnerstwo z Maruszkino 

Z wielkim zaskoczeniem, ale i radością dowiedziałem 

się o kolejnym partnerstwie naszego 

miasta z inną gminą. Po holenderskim 

Druten, niemieckim Münchebergu, wielkopolskiej 

Mosinie władze miasta podjęły 

uchwałę o partnerstwie Witnicy z częścią 

wielkiej Moskwy, czyli liczącym ok. 3000 

mieszkańców Maruszkino. 

Jest to wynik wizyty, jaką złożyli nam 

w Witnicy goście z Moskwy wiosną 2015 

roku, gdy jechali na uroczystości związane 

z 70 rocznicą słynnego spotkania nad Łabą 

żołnierzy Armii Czerwonej z wojskami USA. 

Gości zawieziono wtedy do Dąbroszyna, 

gdzie marszałek Żukow zorganizował przed 

ofensywą berlińską naradę swego sztabu. 

Pokazano im także fragment kroniki filmowej 

na ten temat, który udało mi się przed 

laty zdobyć w Berlinie i powielić w kilku 

egzemplarzach, w tym dla zbiorów filmowych 

Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki 

w Gorzowie. Goście z Rosji wyrazili wtedy 

swe zainteresowanie pomysłem założenia 

w pałacu muzeum ofensywy odrzańskiej. 

Zawarcie partnerstwa władze miasta wiążą 

jednak przede wszystkim z szansami na 

współpracę gospodarczą. 

W dobie zaostrzenia międzypaństwowych 

stosunków polsko-rosyjskich taka oddolna 

współpraca jest szansą na niezbędne ocieplenie 

stosunków pomiędzy Rosjanami 

a Polakami. Uzasadniona niechęć Polaków 

do rządów Pu&na niekiedy przybiera u nas 

postać antyrosyjskiej fobii. Dlatego przyjmuję 

pomysł i decyzję władz o tym partnerstwie 

z najwyższym uznaniem i traktuję ją 

w kategoriach przejawu cywilnej i politycznej 

odwagi zarówno pomysłodawców, czyli 

ekipy burmistrza Dariusza Jaworskiego, jak 

i członków Rady Miejskiej. 

My, mieszkańcy Ziem Zachodnich, na których 

- mimo utraty Kresów Wschodnich 

- mogłoby nas nie być, czego uczą dzieje 

napoleońskiego Księstwa Warszawskiego, 

mamy do spłacenia dług wdzięczności wobec 

poległych na tej ziemi żołnierzy Armii 

Czerwonej oraz za pomoc radzieckich komendantów 

wojennych w zawiązywaniu się 

tutaj w roku 1945 polskiej administracji. 

Historia naszej Rady Miasta ma na swym 

koncie niechlubnej pamięci akt skreślenia 

nazwy ulicy poległego w Witnicy lejtnanta 

G. Rumiancewa, którego grobu tak długo 

szukała jego rodzina. Pięknym gestem 

była wtedy pomoc, jaką znaleźli ze strony 

państwa Łucji i Edwarda Koryznów, do dziś 

opiekujących się jego grobem w Gorzowie. 

Uchwała Rady o nawiązaniu kontaktów 

z Maruszkino rehabilituje ten organ władzy 

miasta w mych oczach wobec tamtej decyzji 

i przyjmuję ją jako wyraz marzenia profesora 

Tadeusz Kotarbińskiego: „by Polak we 

mnie nie tłumił w mym umyśle i sercu zwykłego 

poczucia człowieczeństwa”. 

Mam nadzieję, że Burmistrz Dariusz Jaworski 

dołoży do naszej parkowej instalacji 

poświęconej miastom partnerskim także 

i drogowskaz do Maruszkino i spowoduje 

naniesienie rychłej zmiany na obelisku poświęconym 

tej sprawie, zamieszczonym na 

skwerku w centrum miasta. 

Zbigniew Czarnuch 

Maruszkino - odrębne 

zdanie 

Nieczęsto mi się zdarza, by nie zgadzać się ze 

swym Mistrzem i Nauczycielem Zbigniewem 

Czarnuchem. W ciągu ostatnich trzydziestu lat 

raptem dwa razy. Dziś to czynię po raz trzeci. 

Chodzi o współpracę gminy z rosyjskim Maruszkino. 

Różnimy się tutaj diametralnie, ja 

takiej współpracy nie akceptuję, Pan Zbyszek 

jest zachwycony. Dlaczego więc ta polaryzacja? 

Powodów jest kilka. Zasadniczy to 

fakt, że gminy nie stać na taką współpracę. 

Mamy, jako małe miasteczko, już trzech partnerów 

i ten fakt sam w sobie jest ogromnym 

wyzwaniem, by to robić dobrze! Dobrze, to 

znaczy aktywnie, a za aktywnością idzie czas 

i pieniądze, których akurat na taką działalność 

nie mamy (jeśli wierzyć każdorazowym deklaracjom 

władz miasta)! Potrzeby gminy są ciągle 

inne. Drugi argument to fakt, że do decyzji 

o współpracy dojrzewa się czasem latami – 

tak było z holenderskim Druten i niemieckim 

Muenchebergiem. Nie robi się tego ot tak, 

z dnia na dzień! Taki pomysł powinien być szeroko 

konsultowany, szczególnie z Radą Miejską. 

Dodatkowo taką współpracę dyskredytuje 

forma, w jakiej ją podjęto, tj. zastraszaniem 

i wymuszaniem decyzji na Radzie. A głosowanie 

w sprawie współpracy z Rosją to manipulacja 

Większa część radnych poważnie myśli 

o uchwale ją zmieniającej. Nie przemawiają 

do mnie górnolotne argumenty o wdzięczności 

za radziecką przelaną w 1945 r. krew oraz 

o naprawieniu krzywd i wyrzutach sumienia. 

Wszystko to może być ciekawym przedmiotem 

konferencji historycznej, ale w świetle, tego, 

o czym piszę wyżej, jest nie na miejscu. Bo tu 

idzie o całkiem inną sprawę. Witnica to nie Gorzów, 

IPN i Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 

by prowadzić taką politykę. 

Andrzej Zabłocki 

Kącik prasowy, czyli ciekawostki z listopadowego numeru WzR (nr 64) 

ciekawostka nr 1 - jest postęp. W tym wydaniu 

WzR już tylko 10 razy z imienia i nazwiska 

burmistrz Jaworski występuje w artykułach. 

Ciągle jesteśmy zdania, że warto nieustająco 

przypominać mieszkańcom, jak nazywa się 

ich burmistrz. 

ciekawostka nr 2 - warto postawić na Browar! 

Tej złotej myśli nie wymyślił burmistrz, 

a szkoda. To efekt pracy studentów i profesorów 

z Eberswalde i z Gorzowa. Warto też 

zapytać burmistrza, co zrobił przez rok, by 

wykorzystać potencjał Browaru w promocji 

gminy i Browaru na zewnątrz. Bo co robi Browar 

dla miasta, to wszyscy wiedzą. Rocznie 

8 milionów razy (butelek) sławi Witnicę na 

zewnątrz! Płaci podatki, zatrudnia 60 pracowników, 

dotuje sport, kulturę i 100 innych organizacji, 

dofinansowuje Piwowaria, organizuje 

koncerty – choćby duńskich policjantów 

w centrum, Kombi czy Krzysztofa Krawczyka. 

A co robi gmina? Ona odkrywa Amerykę, że 

warto postawić na Browar! 

ciekawostka nr 3 - 100 milionów euro do 

wzięcia. Prawda, że ten tytuł brzmi dobrze? 

Dla niewtajemniczonych, chodzi o program 

Europejskiej Współpracy Terytorialnej Lubuskie-Brandenburgia. 

Dla Polaków przeznaczono 

ok. 41 mln euro, ok. 59 mln euro wezmą 

Niemcy. Te „nasze” 41 mln trzeba podzielić 

przez 7 lat, ponieważ taki jest czas finansowania 

tego programu. Czyli rocznie ok. 6 mln 

euro, ale na 83 gminy w naszym województwie, 

czyli po ok. 72 tys. euro na gminę. Oczywiście, 

gdyby było po równo. Ta kwota już nie 

brzmi tak dobrze, prawda? A na koniec puenta: 

żeby dostać z tego programu pieniądze, 

trzeba napisać naprawdę dobry, mądry, transgraniczny 

projekt na miarę projektu RCR-u. 

A więc czekamy panie burmistrzu na pieniądze 

dla Witnicy. 100 mln euro do wzięcia – do 

roboty więc! 

ciekawostka nr 4 - Gratulujemy nowym posłom 

i senatorom. Z artykułu wynika, że pani 

była wojewoda Katarzyna Osos dziękuje 

właśnie burmistrzowi Jaworskiemu za wiele 

wspaniałych i wartościowych projektów. Brawo! 

Ale to przecież kolejna socjotechnika. Nie 

dajcie się Państwo zwieść! Pani wojewoda takich 

listów jak do Witnicy napisała pewnie ze 

100. Tak się to zwyczajowo czyni, odchodząc 

ze stanowiska. Będzie miał jednak burmistrz 

Jaworski problem z poinformowaniem nas 

mieszkańców o choćby jednym (za jego kadencji) 

wspaniałym i wartościowym, wspólnym 

projekcie. Czekamy, może być na piśmie, 

bo z pamięci chyba nie. 

RED

14 

Nr 6 / 127 

W 

styczeń 2016 

Uwagi do budżetu po raz wtóry 

Po przeprowadzonych konsultacjach odnoszących 

się do propozycji burmistrza 

Jaworskiego, przedstawiającego Radzie 

Miejskiej główne założenia budżetu Miasta 

i Gminy Witnica na 2016 rok i naszej 

– radnych - głębokiej analizie tego dokumentu, 

wynikło kilka kwes#i, niestety 

nieujętych w tym programie finansowym, 

ale istotnych (moim zdaniem), o których 

warto mówić i informować. Aby nie być 

posądzonym o to, że dobro naszej gminy 

leży na sercu tylko jednej osobie, prawem 

konstruktywnej opozycji przedstawiam 

moje stanowisko. Niżej wymienione fakty 

nie powinny mieć miejsca: 

1. Brak zdecydowanych i terminowych 

działań burmistrza Witnicy odnośnie 

dalszego – wspólnego z Powiatem Gorzowskim 

- realizowania budowy kolejnego 

odcinka drogi 1410F (Witnica- Sosny). 

Wspomniana inwestycja nie zostanie zrealizowana 

z prozaicznej przyczyny. Zgłoszenie 

formalnego wniosku naszych władz 

do budżetu Powiatu nastąpiło po wymaganym 

terminie. Radni wielokrotnie podejmowali 

ten temat, również w formie 

konkretnych zapytań i interpelacji, niestety 

nie spotkało się to ze zrozumieniem 

i zbagatelizowano całą sprawę. Efekt, tak 

oczekiwanej przez nasze społeczeństwo 

inwestycji, przy niewielkim wsparciu finansowym 

Gminy (dofinansowanie pierwszego 

odcinka wyniosło gminę 50 tys. zł) 

po prostu w 2016 roku nie będzie. 

Dziwić może to również z takiego powodu, 

iż są w szeregach naszych władz osoby, 

które „mają duży staż pracy” w różnych 

jednostkach samorządu terytorialnego 

i procedury składania wniosków budżetowych 

nie powinny być im obce. Są to przecież 

podstawowe elementy tworzenia lub 

współtworzenia zagadnień związanych 

z funkcjonowaniem Gminy i jej budżetem. 

2. Brak kolejnej, wspólnej z Powiatem inwestycji 

tym razem w „Koperniku‘’, która 

polegać miała na dalszej modernizacji 

budynku przejętego przez naszą Gminę. 

Powiat wielokrotnie informował nasze 

władze, że pomimo zakończenia programu 

termomodernizacji tego obiektu, gotowy 

jest do dalszego współfinansowania 

niezbędnych jeszcze prac, które w ramach 

tego zakończonego programu nie mogły 

być wykonane, a które powinno się zrealizować, 

aby osiągnąć zamierzony efekt 

końcowy tj. kompleksową modernizację 

blisko 50-letniego obiektu. Takie deklaracje 

radni słyszeli z ust Starosty Powiatu - 

Pani Małgorzaty Domagały wielokrotnie, 

choćby na wspólnej komisji Rady Miejskiej 

z udziałem burmistrza Witnicy i władz Powiatu, 

czy też podczas inauguracji nowego 

roku szkolnego w tej, gminnej już, placówce 

oświatowej. Niestety - z uzyskanych 

przeze mnie informacji wynika, że zadanie 

to nie zostało wpisane do budżetu Powiatu, 

z tej samej przyczyny, która została 

wspomniana wyżej tj. „nieterminowe 

zgłoszenie wniosku przez władze Witnicy” 

i nie będzie zrealizowane w nadchodzącym 

roku. Szkoda, ponieważ to 

kolejne, tak naprawdę łatwe do pozyskania, 

zewnętrzne środki finansowe, które 

mogły być wykorzystane dla dobra gminy, 

ze szczególnym pożytkiem dla uczniów Zespołu 

Szkół Samorządowych. 

3. Kolejna sprawa, która kładzie się cieniem 

na zapisy w budżecie na 2016 rok 

- to brak pełnej realizacji zadania polegającego 

na przebudowie i kompleksowej 

modernizacji szatni w Zespole Szkolno-Przedszkolnym 

w Witnicy. Tak długo 

oczekiwana inwestycja, zapisana także 

w budżecie na 2015 rok, nie będzie zrealizowana 

w zakładanym pierwotnie kształcie. 

Informowano radnych o rzekomym 

dofinansowaniu tego projektu z funduszu 

rządowego. Niestety obecnie brak jakichkolwiek 

przesłanek, aby patrzeć z optymizmem 

na realizację tego zadania. Wykonane 

do tej pory prace świadczą raczej 

o tym, iż zakres tego przedsięwzięcia, jego 

standard i cele ograniczono do minimum 

i nie będzie to chluba dla szkoły, a jedynie 

„odfajkowanie” remontu. Czy o to nam 

chodziło? Radni i władze poprzedniej kadencji 

dużo czasu poświęcili na analizę 

tego projektu, jasno określili zadania i celowość 

tej inwestycji, która miała stanowić 

ważny element w przyszłej budowie 

basenu pływackiego w kompleksie budynków 

Zespołu Szkolno-Przedszkolnego. Zabrakło 

mi zaangażowania naszych władz, 

odpowiedniego lobbingu i starań o pieniądze 

zewnętrzne, jasnej wizji rozwoju, 

w końcu także braku pomysłu na realizację 

tego celu. Społeczność nasza ma prawo 

czuć się zawiedziona, bo to oczywiste, że 

taka inwestycja to trudne zadanie, ale cały 

pomysł polegał na tym, aby wspomniany 

basen i jego budowę etapować i pozyskiwać 

możliwie jak najwięcej środków finansowych 

ze źródeł pozabudżetowych. 

Realizacja tego w czasie jednej kadencji 

to zapewne ogromne wyzwanie, ale trzeba 

mieć po pierwsze marzenia i plany; po 

drugie wiedzę; po trzecie potrzebną ku 

temu determinację w pracy i sukcesywne 

dążenie do realizacji celu. To takie proste, 

a jednak aż tak trudne? 

4. Najważniejszym i największym zadaniem, 

o którym wszyscy mówimy (także 

burmistrz wielokrotnie to powtarzał 

w licznych wywiadach prasowych czy 

telewizyjnych), jest budowa gminnych 

dróg. Wykonanie ulicy Świerczewskiego, 

odcinka drogi w kierunku Sosen czy 

pierwszy etap utwardzenia ul. Pyrzańskiej 

w Nowinach Wielkich to zadania zainicjowane 

przez poprzednie władze. Kończy 

się kolejny rok, teraz nadszedł czas na 

wywiązywanie się z obietnic, a tu niestety 

nie jest już tak różowo. Na spotkaniu 

radnych z przedstawicielami mieszkańców 

z ul. Pyrzańskiej oraz władzami Miasta 

i Gminy, padły zapewnienia ze strony 

burmistrza o dalszym prowadzeniu prac 

zmierzających do zakończenia tej inwestycji. 

W nadchodzącym roku miały być 

wykonane wjazdy do posesji, następnie 

chodnik oraz ażurowy pas odwadniający. 

Niestety, wszystko wskazuje na to, że 

przedsięwzięcie nie będzie miało szczęśliwego 

końca, pomimo starań i zabiegów 

radnych, szczególnie Pani Grażyny 

Dudek i moich interpelacji w tej kwes)i. 

Pan burmistrz Jaworski stwierdził, iż 

„takich zapewnień nie składał”. Co o tym 

myśleć? Nie wiem. Pewne jest tylko to, że 

kolejni mieszkańcy, którzy zechcą wydać 

po 5 tys zł na wspólną z Gminą budowę 

drogi - trzy razy się zastanowią, zanim 

złożą wniosek do Gminy. Myślę, że takie 

podejście burmistrza do sprawy nie wróży 

nic dobrego. Potwierdza się fakt spadku 

wiarygodności władz – szczególnie wobec 

tych mieszkańców, którzy zainwestowali 

swoje znaczne fundusze, a zostali potraktowani 

tak a nie inaczej. 

5. Kolejna drogowa obietnica „padła” 

podczas spotkania burmistrza z mieszkańcami 

ulic Starzyńskiego i Kościuszki. 

Ci pierwsi zostali poinformowani, że 

najpóźniej w czerwcu 2016 roku Gmina 

wykona i odda do użytku tę ulicę, która 

została decyzją burmistrza ponownie 

zaprojektowana, tym razem w „holenderskim 

standardzie‘’ wykonania, czyli

Uwagi do budżetu po raz wtóry 

styczeń 2016 

W 

Nr 6 / 127 

Maciej w kuchni 

15 

bez budowy kanalizacji deszczowej (która 

była uwzględniona w pierwszej wersji 

projektu tej ulicy). Tyle tylko wiemy od 

naszych urzędników o nowej technologii, 

pomimo licznych próśb i zapytań radnych 

w tej sprawie. I co mamy? - historia się 

powtarza, burmistrz na ostatniej komisji 

wspólnej ds. budżetu stwierdził, że 

to nieporozumienie, że takiej deklaracji 

nigdy z Jego strony nie było, a ja i inni 

radni, którzy byli obecni na spotkaniu 

z mieszkańcami pewnie nie tak wszystko 

dokładnie zrozumieliśmy. Zakrawa to na 

paranoję. 

Ja mogłem nie słyszeć tych zapewnień, 

coś przeinaczyć, kolejny radny także, ale 

trzeci radny i inni ludzie – mieszkańcy tej 

ulicy - oni to jednak słyszeli, gotowi są poświadczyć 

i są strasznie zbulwersowani 

i głęboko zawiedzeni całą sytuacją. 

Czy tak, Szanowni Państwo, powinien 

wyglądać dialog ze społeczeństwem? 

Czy taki sposób sprawowania władzy - jaki 

obserwujemy - jest w Państwa wyobrażeniu 

do zaakceptowania w dłuższej perspektywie? 

Oceńcie sami. 

Jak wygląda ulica KRN, jak przebiega 

przebudowa centrum, dlaczego są takie 

opóźnienia w pracach, jak długo jeszcze 

mieszkańcy będą znosić niewygody? 

Władze uchylają się od wyjaśnienia tych 

kwes(i. 

Osobiście jestem bardzo zaniepokojony 

wręcz śmiesznie niską sumą 100 tys. zł, 

zapisaną w budżecie na 2016 rok na remonty 

mieszkań komunalnych. To, moim 

skromnym zdaniem, już totalna katastrofa. 

Dla porównania podam, że roczny 

budżet remontowy Wspólnoty Mieszkaniowej 

„30” (jeden 30 rodzinny budynek, 

którym zarządzam nieprzerwanie od 

20 lat) wynosi 51 tys. zł i nie zawsze naszej 

wspólnocie na wszystko wystarcza. Co 

można zatem zrealizować za tę niewielką 

kwotę w odniesieniu do tylu budynków 

i mieszkań komunalnych, które wymagają 

niezbędnych nakładów finansowych? 

Tu trzeba mieć także wizję, trzeba nieźle 

„główkować”, aby przygotować ludzi 

do nadchodzących zmian, pilnować, aby 

Ich pieniądze za czynsze były racjonalnie 

wydawane, aby zachęcić Ich do termomodernizacji 

i przekonać do uczestniczenia 

w programie rewitalizacji gminnych zasobów 

mieszkaniowych, ale także społecznych 

efektów tej odnowy. 

Jednak z uwagi na to, że jest to pierwszy 

samodzielny budżet burmistrza Jaworskiego 

- wypada choćby nie przeszkadzać 

w jego uchwaleniu. To moje zdanie, mam 

tego pełną świadomość, że nie wszyscy 

będą się z tym utożsamiać. Jest przywilejem 

radnego mówić o rzeczach ważnych, 

istotnych i informować społeczeństwo, jeśli 

sprawy gminne tego wymagają. 

Mam nadzieję, że obietnice burmistrza, 

które są rodzajem długu wobec społeczeństwa, 

nie będą składane bezmyślnie, 

a cała moc, pochodząca ze zwycięstwa 

w ostatnich wyborach samorządowych, 

zostanie przekuta w realizację zadań wynikających 

choćby z budżetu, a pożytki 

z pracy na rzecz naszej gminnej wspólnoty 

będą dobrym zwiastunem rozwoju - naszej 

małej Ojczyzny, Gminy WITNICA. 

Reasumując - ja i wielu innych mieszkańców 

Gminy, zwłaszcza po tak licznych 

i szumnych zapowiedziach programowych 

z kampanii wyborczej, możemy 

czuć się zawiedzeni i mamy złe przeczucia, 

w związku z brakiem realizacji prawie 

wszystkich wniosków budżetowych, tak 

naprawdę to budżet bardzo zachowawczy, 

ubogi a nawet niegwarantujący istotnych 

korzyści dla przeciętnego obywatela naszej 

Gminy. 

Piotr Zakryszko 

Vce przewodniczady 

Rady Miejskiej 

w Witnicy 

Nowy Rok, nowe postanowienia, także 

i w kuchni, a lepiej w codziennej diecie. Większość 

z nas wraz ze styczniem ma motywację, 

by „odchudzić” nawyki żywieniowe i zrzucić 

kilka kilogramów. Wielu z nas niestety rozumie 

tego rodzaju czynności jako katowanie się 

okropnymi dietami i życiem jak królik: wcinając 

sałatę albo marchew. A nie o to chodzi! Jak 

najbardziej nasze organizmy od czasu do czasu 

potrzebują zmiany, wprowadzenia lekkiego jedzenia 

i tym powinniśmy się zająć. Jednak nie 

poprzez jedzenia tylko i wyłącznie może zdrowych, 

ale często niesmacznych potraw (dla 

mnie osobiście owsianka). Zamieniajmy ciężkie 

na lżejsze, co nie znaczy niedobre. Zamiast tradycyjnego 

murzynka, który choć jest pyszny 

lecz bardzo kaloryczny, proponuję ciasto kakaowe 

na bazie fasoli czerwonej. Wiem, dziwnie 

brzmi: fasola?... czekolada?..., w ogóle mi 

się to nie klei, ale właśnie dlatego niesamowita 

jest gastronomia i często możemy zaskakiwać 

samych siebie. 

Składniki: 

2 jaja, 40 g kakao, 1 puszka fasoli czerwonej 

(odcedzić), 1 banan, 1 łyżeczka proszku do pieczenia, 

50 g czekolady mlecznej Wedel (roztopić 

w kąpieli wodnej). 

Odcedzoną fasolę blenujemy, dodajemy jajka, 

banan, proszek do pieczenia, kakao, roztopioną 

czekoladę. Całość powinna mieć gęstą 

konsystencję. Przełożyć do niedużej foremki 

(gotowy produkt waży ok. 500 g). Pieczemy 

40 min w temp. 180 st. Ciasto jest wilgotne, 

delikatne i bardzo smaczne. I tak o to mamy 

ciekawą przekąskę bez użycia mąki czy cukru. 

Moje rady odnoszące dietetycznego gotowania 

i odżywiania się: 

1. Jeśli smażycie np. kotlety z piersi kurczaka, 

to starajcie się robić to w pergaminie (papier 

do pieczenia), bez użycia tłuszczu. Polecam 

komponowanie własnych smaków poprzez naturalne 

przyprawy. 

2. Jedzenie regularnie najlepiej 5 posiłków 

dziennie. 

3. Jedzcie dużo cytrusów, np. grejpfrutów które 

pobudzają nasz metabolizm. 

4. Ograniczajcie spożycie chleba pszennego. 

5. Nie jedzcie owoców na noc. 

Informacja dla łakomczuchów: Spokojnie, 

to tylko jeden numer gazety ze zdrowymi poradami, 

więc za miesiąc ruszymy z czymś ciekawszym. 

Do tego czasu polecam mały detox 

naszego organizmu :) 

Maciek

16 

Nr 6 / 127 

W 

styczeń 2016 

997 Kronika policyjna 

Zbliżający się okres świąteczny sprawił, iż 

panowie zamiast pomagać w kuchni lub 

„zimowych” porządkach postanowili wracać 

do domu rowerem lub samochodem, 

po tzw. kieliszku. Takich przypadków było 

w naszej Gminie aż 12 a to w Kamieniu 

Wielkim, a to w Białczyku, prym jednak 

wiodła Witnica. 

15.12. WITNICA, sprawca za pośrednictwem 

portalu aukcyjnego doprowadził do 

niekorzystnego rozporządzenia mieniem 

przy transakcji. 

16.12. WITNICA, na portalu aukcyjnym 

"Allegro" firma nie dostarczyła książek, 

czym doprowadziła do niekorzystnego 

rozporządzenia mieniem. 

Tego samego dnia ujawniono, że przerobiono 

dowód osobisty (poprzez wklejenie 

fotografii nn mężczyzny) zapewne w celu 

użycia za autentyczny. 

19.12. WITNICA, złożono zawiadomienie 

iż w dniu 12 grudnia 2015 roku poprzez 

portal internetowy dokonano zakupu telefonu 

komórkowego, jednak nabywca do 

chwili obecnej nie otrzymał zakupionego 

towaru jak również zwrotu pieniędzy. 

26.12. WITNICA, przy ul. Rutkowskiego 

ujawniono nielegalne podłączenie instalacji 

elektrycznej klatki schodowej budynku, 

na szkodę UMiG Witnica. 

28.12. WITNICA, przy ul. Rutkowskiego 

zatrzymano mężczyznę, który posiadał 

przy sobie środki odurzające - marihuanę 

i amfetaminę. 

29.12. WITNICA, kobieta dokonała kradzieży 

por#ela z zawartością (630 zł oraz 

dwóch dowodów osobistych). Sprawczyni, 

ze wskazania zgłaszającego, została zatrzymana. 

Kazimierz Chrustowski 

Od 1 listopada czekam na prawdziwego 

gospodarza, który zauważy zniszczenia 

i je naprawi. 

RED 

Szyby nadal nie ma kto wstawić. 

Czy komuś będzie wstyd? 

Podczas gdy my tu nad Witną poczciwie siedzimy sobie przy świątecznym stole... 

dziecko naszego miasta, Maciek Szyndel, 

buszuje po stokach Mandżurii, ulicach 

Władywostoku, brzegach Bajkału i dżunglach 

Laosu! Przed świętami dotarł do 

mnie pocztą elektroniczną taki oto niezwykły 

liścik z datą 12 grudnia. 

„Dzień dobry! Tak jak mówiłem, tak zrobiłem... 

Da się. Po ponad 3 miesiącach 

jazdy, zwiedzeniu Rosji aż po Władywostok, 

zwiedzeniu Mongolii oraz Chin, dotarłem 

autostopem do Laosu. Jeszcze 

nie wracam – jadę zwiedzać dalej! Tymczasem, 

mając trochę lepszy dostęp do 

internetu, znalazłem pocztówkę ze Świerkocina 

oraz album ze zdjęciami z Arbeitsdienstlager 

w Vietz. Coś potrzebne? Tata 

może kupić i dostarczyć. Pozdrowienia 

oraz najlepsze świąteczne i noworoczne 

życzenia z Laosu (chociaż na święta będę 

już w Kambodży)! Maciek Szyndel.” 

I potem jeszcze 17 XII: 

„Witam. Internet zdarza mi się (mieć) 

jednak nieczęsto, więc album niestety 

został już sprzedany. Będę w miarę możliwości 

monitorował sytuację i dawał znać, 

jak się coś przytrafi. Pocztówkę tata kupi. 

Tymczasem staram się złapać jakiś samochód 

w okolice granicy z Kambodżą. 

Pozdrawiam z [gorącego] 30-stopniowego, 

zielonego Laosu! Maciek.” 

Czytelnicy moich tekstów znają autora 

tych listów. Pisałem o Maćku, jako kolekcjonerze 

przedmiotów związanych z piwowarstwem 

i jako o moim dobroczyńcy, 

który przez wiele lat buszował po internetowych 

giełdach w poszukiwaniu starych 

pocztówek z Witnicy i wsi naszej 

gminy, a także poszukiwał różnych innych 

zabytkowych gadżetów, które tak wzbogaciły 

naszą Izbę Regionalną. Jest jednym 

z moich „nauczycieli” w sprawach posługiwania 

się komputerem. Niespokojny 

duch. Miał kłopoty ze znalezieniem sobie 

miejsca w życiu, ale znalazł! Dzięki ojcu, 

który wraz z obu synami pasjonuje się 

browarnianymi gadżetami oraz organizował 

im samochodowe wyprawy po dawnym 

ZSRR. Maciek zadziwił mnie przed 

rokiem, gdy po świętach Bożego Narodzenia 

oznajmił, że się właśnie wybiera się 

na Sylwestra do… Albanii. I na czas tam 

dotarł! 

No cóż, powie ktoś, dziś gdy ma się pieniądze, 

świat jest w zasięgu ręki. Fenomen 

Maćka polega na tym, że pieniądze ma 

niewielkie, dach nad głową i wikt mieści 

się w plecaku, a gdy go braknie, liczy na 

dobrych ludzi i ich znajduje. No i podróżuje 

autostopem, nie znając na dodatek 

biegle żadnego obcego języka. Pamiętacie 

rozmowę trzech przyjaciół z filmu „Ziemia 

obiecana” Andrzeja Wajdy? „Ja nie mam 

nic, ty nie masz nic, on nie ma nic, to razem 

właśnie mamy w sam raz tyle, żeby 

założyć wielką fabrykę”. Eh, cóż warte 

jest życie bez marzeń i woli ich urzeczywistnienia? 

Ciekawych przygód Maćka odsyłam do 

https://www.facebook.com/autostopowaazja/ 

Zbigniew Czarnuch 

PS 1. K.m.- że też muszę mieć na plecach zamiast 

plecaka te cholerne 85 lat! 

PS 2. Witnickie pocztówki kupuję nadal, 

mimo że ich zbiór – z uwagi na zupełny brak 

jakiekolwiek zainteresowania władz miasta 

losami Izby Regionalnej (gdy ma się te lata, 

to czas szykować się na ten wymuszony wiekiem 

ostatni AUTO STOP) dla jego uratowania 

- przekazałem naszej Bibliotece i tam przekażę 

także tę ze Świerkocina, znalezioną przez 

Maćka w Laosie. Oczywiście, jeśli ktoś nas w 

zakupach nie ubiegnie...

numer szósty

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?