Sangguniang Manwal ng Guro para sa Lumang Tipan

• Bakit may gayong iba’t ibang damdamin ang mga tao
tungkol sa iisang kaganapan?
• Ano ang iba pang mga kaganapan o panahong maituturing
na kapwa mabuti at masama, ayon sa pananaw ng isang tao?
• Iniisip ba ninyo na ang Ikalawang Pagparito ay isang masaya
o malungkot na panahon?
Sabihin sa mga estudyante na pag-aaralan nila ngayon ang
ilan sa mga propesiya ni Jeremias tungkol sa mga huling
araw at sa Milenyo.
Karamihan sa mga propesiya ni Jeremias ay tungkol sa pagkawasak
at pagkabihag ng mga taga-Babilonia sa Juda, na
naglalahad din ng mga pagkawasak sa mga huling araw.
Ngunit nagpropesiya rin si Jeremias ng maraming magaganda
at positibong kaganapan sa mga huling araw na nagpapaunawa
sa atin kung paano magiging panahon ng malaking
kaligayahan, para sa mabubuti, ang Ikalawang Pagparito.
Ang mga propesiya ni Jeremias ay maigugrupo sa ilang kategorya.
Isulat sa pisara ang tatlong sumusunod na kategorya,
basahin ang kaugnay na mga reperensya sa mga banal na kasulatan
sa inyong mga estudyante, at ipatalakay ang bawat
kategorya sa buong klase, gamit ang kalakip na materyal
kung kailangan.
1. Ang Israel at Juda ay titipunin at maninirahan nang ligtas
sa sarili nilang mga lupain.
• Jeremias 30:3, 8–11, 17–18. Ang propesiya na ang Israel
at Juda ay babalik mula sa pagkabihag ay hindi lamang
isang beses matutupad. Tinutukoy nito kung paano binigyang-inspirasyon
ng Panginoon si Haring Ciro na tulutang
makabalik ang mga Judio sa Jerusalem pagkaraan
ng pitumpung taon ng pagkabihag sa Babilonia (tingnan
sa Ezra 1:1–2). Binanggit din dito ang
panunumbalik ng mga Judio sa kanilang bayang sinilangan
sa mga huling araw at ang pagbalik ng mga nawalang
lipi mula sa mga bansa sa hilaga (tingnan sa D at T
133:11–35).
• Jeremias 31:1–20. Paulit-ulit na nagpatotoo ang Panginoon
sa mga talatang ito na siya mismo ang mamamahala
sa pagtitipon ng Israel at Juda (tingnan sa mga talata
1–4, 8–11). Tumatawag ang Panginoon ng “mga bantay
sa burol ng Ephraim”—mga stake president, bishop,
misyonero, home teacher, at iba pa—para tumulong sa
pagbabantay at pagtitipon sa kanyang mga anak (t. 6;
tingnan din sa Ezekiel 3:16–21). Pinakamahalaga sa mga
bantay na ito ang mga propeta sa mga huling araw, na
nakatanggap ng mga susi ng pagtitipon ng Israel (tingnan
sa D at T 110:11).
Titipunin ng mga bantay na ito “ang nalabi sa Israel”
mula sa “lupaing hilagaan” at mula sa “kahuli-hulihang
[mga dulo] ng lupa” (Jeremias 31:8; tingnan din sa
D at T 133:26). Ang “iyakan” at “mga pamanhik [pagsamo]”
na tinukoy sa Jeremias 31:9 ay maaaring nagmula
sa pagkaalam na ang kanilang mga pagdurusa sa maraming
siglo ay dahil sa pagtanggi nila kay Jesucristo
213
Jeremias 30–33
(tingnan sa Jeremias 50:4; Zacarias 12:10). Ihambing ang
iyakang iyan sa galak at pagsasaya ng mga yaong nakikinig
sa mga propeta at “magsisiparito at magsisiawit sa
kaitaasan ng Sion” (tingnan sa Jeremias 31:12–14).
• Ang Ephraim, bilang lipi ng pagkapanganay, ay may mahalagang
papel sa pagtitipong ito (tingnan sa Jeremias
31:9, 18–20; tingnan din sa Deuteronomio 33:13–17;
D at T 133:26–34).
• Jeremias 33:16. Kapag tinipon ng Panginoon ang Juda at
Israel, ligtas silang makapaninirahan sa kanilang mga
lupain (tingnan din sa Jeremias 23:5–6). Maaaring tumukoy
ito sa kaligtasan kapwa mula sa mga kaaway at
mula sa mga epekto ng sarili nilang mga kasalanan.
2. Tatanggapin ng Juda at Israel si Jesucristo bilang kanilang
Panginoon at Tagapagligtas.
• Jeremias 30:8–9; 33:15. Isinulat ni Elder Bruce R.
McConkie, nang magkomento siya sa mga talatang ito:
“Napakalinaw na ang Sanga ni David ay si Cristo.
Makikita natin ngayon na tinatawag din siyang
David, na isa siyang bagong David, isang Walang
Hanggang David, na maghahari magpakailanman
sa luklukan ng kanyang sinaunang ninuno” (The
Promised Messiah, 193; tingnan din sa Isaias 11:1;
Jeremias 23:5–8).
• Jeremias 32:37–42. Sa mga talatang ito, ipinropesiya ni
Jeremias na ang mga Judio ay magbabalik hindi lamang
sa kanilang lupang pangako kundi pati sa tunay na Simbahan,
at ang Panginoon ay “makikipagtipan [na]ng walang
hanggan sa kanila” (t. 40). Kahit maraming Judio
na ang sumapi sa Simbahan, at marami pang tiyak na
sasapi sa mga panahong darating, ang kabuuan ng katuparan
ng pangakong ito ay magkakatotoo pa lamang
(tingnan sa 3 Nephi 20:29–46; 21). Isinulat ni Elder Bruce
R. McConkie:
“Ang pagbabalik-loob ng maraming Judio, ang pagbalik
nila sa katotohanan bilang isang bansa, ay nakatakdang
sundan ang Ikalawang Pagparito ng kanilang
Mesiyas. Yaong mga makapananatili sa araw
na iyon, sa matinding kahirapan at pighati, ay magtatanong:
‘Ano itong mga sugat sa iyong mga kamay
at sa iyong mga paa? Pagkatapos ay malalaman
nila na ako ang Panginoon; sapagkat sasabihin
ko sa kanila: Ang mga sugat na ito ang mga naging
sugat ko sa bahay ng aking mga kaibigan. Ako ang
siyang itinaas. Ako si Jesus na ipinako sa krus. Ako
ang Anak ng Diyos.’ (D at T 45:51–52; Zac. 12:8–14;
13:6)” (Mormon Doctrine, 722–23).
3. Sa Milenyo, makikilala ng mga tao ang Panginoon at masusulat
ang kanyang batas sa kanilang puso.