Sangguniang Manwal ng Guro para sa Lumang Tipan

Ang Dakilang Plano ng Kaligayahan
at isang dinakilang nilalang, at nakaluklok sa napakalayong
kalangitan!” (Teachings of the Prophet Joseph Smith, 345).
Ang Ama sa Langit ang ama ng ating mga katawang espiritu
(tingnan sa Mga Bilang 16:22; Mga Gawa 17:29; Mga Hebreo
12:9; Moises 3:5). Taglay Niya ang kabuuan ng lahat ng katangian
at kagalakan ng Diyos at nais niyang maging katulad
niya ang kanyang mga anak (tingnan sa Mateo 5:48; 2 Nephi
9:18; Moises 1:39).
Espirituwal na Paglikha
Nakita ni Abraham na lahat ng anak ng Ama sa Langit ay
“mga katalinuhan” na binuo bago pa ang mundo (tingnan sa
Abraham 3:18–23). Itinuro ni Pangulong Boyd K. Packer: “Ang
mga espiritu ng kalalakihan at kababaihan ay walang hanggan
(tingnan sa D at T 93:29–31; tingnan din sa Joseph Smith,
Teachings of the Prophet Joseph Smith … , 158, 208). Lahat ay
anak ng Diyos at nabuhay bago isinilang bilang kanyang mga
espiritung anak (tingnan sa Mga Bilang 16:22; Mga Hebreo
12:9; D at T 76:24). Ang espiritu ng bawat tao ay kawangis ng
tao sa mortalidad, lalaki at babae (tingnan sa D at T 77:2;
132:63; Moises 6:9–10; Abraham 4:27). Lahat ay kawangis ng
mga magulang sa langit” (The Play and The Plan, 3).
Sa “Ang Mag-anak: Isang Pagpapahayag sa Mundo,” sinabi
ng Unang Panguluhan: “Lahat ng tao—lalaki at babae—ay nilalang
sa larawan ng Diyos. Bawat isa ay minamahal na espiritung
anak na lalaki o anak na babae ng mga magulang na
nasa langit, at bilang gayon, bawat isa ay may katangian at
tadhana na tulad ng sa Diyos. Ang kasarian ay isang mahalagang
katangian ng pagkakakilanlan at layunin ng isang tao sa
kanyang buhay bago pa ang buhay niya sa mundo, sa buhay
niyang mortal, at sa walang hanggan” (Ensign, Nob. 1995,
102; tingnan din sa D at T 29:31–32; Moises 3:5; at Old Testament:
Genesis–2 Samuel [Religion 301 student manual], p. 32).
Kalayaan
“1. Lahat ng nilalang ay sumasailalim sa batas ng langit, at
ang pagsunod dito ay nagdudulot ng mga pagpapala.
Ang pagsuway ay nagbubunga ng pagdurusa at sumpa.
“2. Bawat tao ay may banal na kaloob na kalayaang pumili
ng mabuti o masama. Ang isang tao ay makasasamba
kung paano, saan, o anuman ang ibig niya, ngunit tanging
sa pag-aaral at pagsunod lamang sa selestiyal na
mga batas siya dadakilain.
“3. Mapipili lamang ng bawat tao na kumilos para sa kanyang
sarili kapag nagtamo siya ng kaalaman tungkol sa
mabuti at masama at naimpluwensyahan ng isa sa mga
ito” (“Basic Doctrine,” Charge to Religious Educators, ika-3
ed. [1994], 85).
Ang wastong paggamit ng ating kalayaang moral ay mahalaga
sa pagiging katulad ng Diyos (tingnan sa 2 Nephi 2:14–16).
Gayunman, may ilang bunga ang pagkakaloob sa tao ng
14
pagkakataong pumili. Dahil mahalaga ang kalayaan sa ating
pag-unlad, hindi maiwasang hindi laging tama ang pipiliin
ng tao. Tulad ng isinulat ni Apostol Pablo, “Ang lahat ay nangagkasala
nga, at hindi nangakaabot sa kaluwalhatian ng
Diyos” (Mga Taga Roma 3:23). Susumpain tayo kung sa kalayaan
lang ibabatay ang hatol sa atin. Ang bungang ito ay inaasahan
at inilaan sa planong inilahad ng Ama sa kanyang
mga anak sa kapulungan sa langit.
Ang Malaking Kapulungan at ang Digmaan sa Langit
Matapos tayong bigyan ng ating Ama sa Langit ng mga katawang
espiritu sa mundong iyon bago tayo isinilang mas katulad
niya tayo, pero marami pang mahahalagang katangian
ang wala sa atin. Siya ay isang dinakila at perpektong nilalang
na may niluwalhating pisikal na katawan; tayo ay hindi.
Tinipon ng Ama ang kanyang mga anak sa isang malaking
kapulungan sa langit at inilahad ang kanyang plano para tulungan
tayong maging katulad niya (tingnan sa Moises 4:1–4;
Abraham 3:22–27).
Sabi ni Pangulong Boyd K. Packer:
“Sa kapulungan ng mga Diyos, ang plano ng Amang Walang
Hanggan ay sinang-ayunan (tingnan sa Alma 34:9; tingnan
din sa Teachings [of the Prophet Joseph Smith], 349–50). Inilaan
sa plano ang paglikha ng isang daigdig kung saan ang kanyang
mga anak ay tatanggap ng mga pisikal na katawan at
susubukan alinsunod sa kanyang mga kautusan (tingnan sa
Moises 6:3–10, 22, 59; Abraham 3:24–25; 4:26–27). Bawat espiritu
sa buhay bago tayo isinilang ay binigyan ng pagkakataong
matuto at sumunod. Bawat isa ay binigyan ng kalayaan
(tingnan sa Alma 13:3–5).
“Isang malaking kapulungan sa langit ang idinaos (tingnan sa
Teachings, 349–50, 357). Kinailangan sa banal na plano ang
isang isusugo bilang tagapagligtas at manunubos upang maipatupad
ang plano ng Ama. Ang Panganay ng Amang Walang
Hanggan, si Jehova, ay kusang-loob na nagboluntaryo at
napili (tingnan sa Moises 4:1–2; Abraham 3:19, 22–27).
“Sinang-ayunan ng karamihan ang pagpiling ito. Ang iba ay
nagrebelde, at nagkaroon ng digmaan sa langit. Si Satanas at
ang mga sumunod sa kanya sa paghihimagsik laban sa plano
ng Ama ay pinalayas at pinagkaitan ng mortalidad (tingnan
sa Apocalipsis 12:7–13; D at T 29:36; 76:28; Moises 4:3).
“Yaong mga nakapanatili sa unang kalagayan (kabilang kayo
sa kanila) ay bibigyan ng pisikal na katawan at pinahintulutang
mabuhay sa daigdig sa nakaplanong pangalawang kalagayang
ito (tingnan sa Abraham 3:26). Bawat isa ay binigyan
ng takdang panahon at hangganan ng kanyang paninirahan
(tingnan sa Deuteronomio 32:8; Mga Gawa 17:26). Ang ilan ay
naorden noon pa man na maging mga propeta (tingnan sa
Alma 13:7–9; Abraham 3:23; tingnan din sa Teachings, 365)”
(The Play and the Plan, 3; tingnan din sa Gabay sa mga Banal na
Kasulatan, “Digmaan sa Langit,” p. 44).