Sangguniang Manwal ng Guro para sa Lumang Tipan

• Sa palagay ninyo, bakit ipinaalala ni Moises sa kanyang
mga tao ang kanilang kasaysayan, batas, at mga pangako
ng Panginoon sa kanila?
Talakayin ang mga tanong na tulad ng sumusunod:
• Gaano kadalas na ba tayo pinayuhan na maging tapat, manalangin
araw-araw, o mahalin ang ating kapwa?
• Sa palagay ninyo, bakit tayo madalas paalalahanan tungkol
sa mga bagay na ito?
Hikayatin ang mga estudyante na tanggapin ang mga paalala
nang may pasasalamat sa halip na mainis o mainip sila.
Deuteronomio 1–3. Maipapaalala sa atin ng pagharap sa
kamatayan ang kahalagahan ng ating mga tipan sa
ebanghelyo. (15–20 minuto)
Matapos ang apatnapung taon ng pamumuno sa kanila sa
ilang, nalaman ni Moises na hindi magtatagal ay iiwan na
niya ang mga anak ni Israel. Malamang na nadama niya noon
na masakit sa kanya ang iwanan sila. Ang Deuteronomio 1 ay
nagsisimula sa huling mensahe ni Moises sa mga Israelita.
Para maipaunawa sa mga estudyante kung ano ang maaaring
nadama ni Moises noon, sabihin sa kanila na pag-isipan ang
sumusunod na mga tanong:
• Kung nalaman ninyo na sandali na lang ang itatagal ng buhay
ninyo, ano ang gugustuhin ninyong sabihin sa inyong
pamilya?
• Ano ang mga karanasan ninyo na nakatulong sa pagkakaroon
ninyo ng patotoo sa ebanghelyo?
• Paano ninyo gugustuhing maalaala kapag wala na kayo sa
buhay na ito?
Ipabahagi sa mga estudyante ang kanilang mga iniisip sa klase.
Ipabasa sa mga estudyante ang Genesis 17:7–8 at ilista ang
mga tipang ginawa ng Diyos kay Abraham. Hatiin ang Deuteronomio
1–3 sa tatlong bahagi at atasan ang isang grupo ng
mga estudyante na pag-aralan ang bawat bahagi at maghanap
ng mga talatang nagpapakita kung paano tinupad ng
Diyos ang mga tipang ginawa niya kay Abraham. Ihambing
ang mga tipang binanggit sa Genesis 17:7–8 kasama ang katuparan
ng mga ito ayon sa nakasaad sa Deuteronomio 1–3. Itanong
sa mga estudyante kung bakit sa palagay nila isinama
ito ni Moises sa kanyang huling mensahe sa mga Israelita.
Basahin ang Deuteronomio 1:34–42 at ipatukoy sa mga estudyante
ang mga grupo ng mga Israelita na gusto at ayaw pumasok
sa lupang pangako. Talakayin kung bakit pinayagan o
hindi pinayagang makapasok ang bawat grupo. Itanong:
• Ano ang ilang tipan o mga kautusan na ipinatutupad sa
atin na makakatulong upang maging karapat-dapat tayong
pumasok sa kahariang selestiyal?
• Sa palagay ninyo, bakit madalas ipaalala sa atin ng mga
lingkod ng Panginoon ang mga tipan at kautusang ito?
Ihambing ang sermon ng pamamaalam ni Moises sa mga huling
mensahe o payo ng pamamaalam ng iba pang mga
117
propeta, tulad nina Nephi (tingnan sa 2 Nephi 33), Jacob
(tingnan sa Jacob 7:27), Enos (tingnan sa Enos 1:25–27),
Haring Benjamin (tingnan sa Mosias 2–6), at Moroni (tingnan
sa Moroni 10).
S M T W TH F S
Deuteronomio 1–34
Deuteronomio 1–34. Ang pag-alaala sa Panginoon
ay mahalagang bahagi ng pagtitiis hanggang wakas.
(45–50 minuto)
Ang pag-alaala sa Panginoon ay isa sa ating mga tipan sa binyag
at inuulit sa mga panalangin sa sacrament. Isa sa mga pangunahing
tema sa aklat ng Deuteronomio ang payo na ibinigay
ni Moises sa mga Israelita na alalahanin, o “huwag kalimutan,”
ang Panginoon at kanyang mga batas at kautusan.
Ipapaliwanag sa isang estudyante ang ibig sabihin ng salitang
deuteronomio. (Kung walang nakakaalam, ipabuklat sa mga estudyante
ang Gabay sa mga Banal na Kasulatan, “Deuteronomio,”
p. 43.) Ipabasa sa mga estudyante ang Mga Bilang
14:29–33 at hanapin ang isang dahilan kung bakit kinailangang
ulitin ni Moises ang batas sa kanyang mga tao. (Karamihan
sa mga taong pinagsabihan ni Moises ay hindi pa isinisilang
nang unang ibigay ang batas sa Sinai.) Ipaisip sa mga
estudyante kung ano ang natutuhan nila tungkol sa mga Israelita
sa Exodo, Levitico, at Mga Bilang at itanong: Ano sa palagay
ninyo ang gustong bigyang-diin ni Moises sa henerasyon
ng mga Israelita na lumaki sa ilang?
Ipabasa sa isang estudyante ang pahayag ni Elder Spencer W.
Kimball na nasa pambungad sa Deuteronomio 8 sa gabay ng
estudyante sa pag-aaral. Itanong sa mga estudyante kung bakit
sa palagay nila sinabi niya na maaaring ang salitang alalahanin
ang pinakamahalaga sa diksyunaryo. Isama ang ilan sa
sumusunod na mga ideya sa inyong talakayan:
• Ang salitang alalahanin ay mahalaga sa dalawang panalangin
sa sacrament (tingnan sa mensahe ni Elder Jeffery R.
Holland sa Conference Report, Okt. 1995, 89; o Ensign,
Nob. 1995, p. 68).
• Nagsalita ang Tagapagligtas tungkol sa pag-alaala sa Lucas
22:19 at 3 Nephi 18:7, 11.
• Ang pagrereklamo at paglimot ay tila talagang magkasama.
Halimbawa, hinawi ng Panginoon ang Dagat na Pula para
sa mga Israelita at pinatay ang kanilang mga kaaway—at di
nagtagal pagkatapos niyon nagreklamo sila na hindi sapat
ang kanilang pagkain. Mahimalang nagbigay ang Panginoon
sa kanila ng manna at pugo—pagkatapos ay nagreklamo
sila dahil kulang ang tubig. Tila madali nilang nalimutan
ang mga himalang ginawa ng Panginoon para sa kanila.
Ipabasa sa mga estudyante ang pangalawang talata sa pahina
ng pamagat ng Aklat ni Mormon at hanapin ang unang isinaad
na layunin ng Aklat ni Mormon. (“Upang ipakita sa mga
labi ng Sambahayan ni Israel [upang ipaalala sa kanila] kung
anong mga dakilang bagay ang ginawa ng Panginoon para sa
kanilang mga ama.”) Itanong sa kanila kung paano nauugnay
ang layuning ito sa layunin ng Deuteronomio.
• Basahin ang Deuteronomio 8 at ilista ninyo ng mga estudyante
ang sinabi ni Moises sa mga tao na “alalahanin” o