Złota Praga jest zawsze piękna - Powiat Słupski

pradziada, przetrwały wojny, rewolucje,komunizm, transformację, zostają dobijaneprzez globalny kapitalizm, niszczone zalewemchoćby chińskiej masówki i innej tandety.Bolączką prawie wszystkich polskichrękodzielników jest fakt, że nie stać ich nawłasny sklepik, galerię i to jeszcze w dobrympunkcie. Dotyczy to rzemieślników iartystów, każdy tworzący uzależniony jestod sprzedawców i pośredników starającychsię zarobić na artyście bez żadnegoumiaru. Za możliwość sprzedawania pracpod gołym niebem narzuca się artystomgigantyczne opłaty, tak jakby byli przedsiębiorcami.Dotyczy to i centrów handlowychi deptaków nad morzem, czerpiących„dobre” wzorce z Rynku Głównego StaregoMiasta w Krakowie czy Jarmarku Dominikańskiegow Gdańsku. Wyroby rzemiosłanie są towarem pierwszej potrzeby, a tzw.klient też reaguje kryzysowo, tym bardziejże nie nabył w domu i szkole umiejętnościodbioru sztuki ... woli ordynarną kalkomanięod ręcznego malowania.Jak utrzymać się z dobrego rękodziełai sztuki ilościowo ograniczonej ręczną technologią,jak zarobić na opłaty i podatki? Zrzemiosła i rękodzieła na pewno nie da sięwyżyć - wiem coś o tym.W tej materii zaradność własna i zapobiegliwośćartysty czy rękodzielnika niewystarcza. Nie każdy artysta pławi się wwielozawodowstwie, choć bywają tytaninawet piszący wiersze, a musi być nie tylkostolarzem, szklarzem, malarzem, krawcem,rzeźbiarzem, ale i sprzedawcą i ekspedientem,specem od promocji własnej, marketingui pijaru, duszą towarzystwa i szerokichznajomości. Jest raczej odwrotnie,pępkiem świata jest tylko sam dla siebie,niewolnikiem swojej wyobraźni, fantazji iprac. A co dalej?Przestrzenią publiczną i tak rządzi rynekrozumiany jako jedyne sensowne źródłoprzepływu gotówki. To w decyzjachwyłącznie rynkowych należy doszukiwaćsię kreowania kultury, tyle że bliskiej dysponentomgotówki, a nie twórcom czegokolwiekdla ducha. Tu wymownym przykłademjest pryncypialna ulica Słupska- Wojska Polskiego - deptak stworzony dodreptania wzdłuż tam i z powrotem. Tyle,że od banku do banku. Jak mi zaprzyjaźnionymieszczuch wytknął jednostek finansowychjest w mieście ok. 30, to bankowe filiezajmujące co okazalsze lokale po obu stronachulicy, w tym też wyżej wspomnianej.A gdzie miejsce na lokale i lokaliki, kawiarenki,galerie i galeryjki, pracownie twórczei warsztaty otwarte, antykwariaty, piwnicei piwniczki? Gdzie stoliki, ogródki i parasole?Gdzie turyści i miejscowi mieszkańcy kamienic?Ulicę Wojska Polskiego winno sięprzemianować na ulicę bankową lub kasowąi z takim nieśmiałym postulatem pozostaję.Czesław GuitLubuńObraz po obri znów was zadzStanisław Kmiecik, który maluje ustami, swojeparce zamieszcza na wystawach w całej PolsceNiepełnosprawni po raz kolejny udowadniają,że stać ich na więcej niż myśląprzeciętni ludzie. A wszystko to dzięki plastykoterapii,czyli rehabilitacji przez twórczośćartystyczną, a dokładniej mówiącprzez rysunek, rzeźbę, grafikę bądź kolaże.Ta forma arteterapii polecana jest osobom,które mają problemy w nawiązywaniukontaktów z innymi, wstydzą się otoczenia,a często nawet siebie. Szeroko pojętemalarstwo pozwala otworzyć się na świati w końcu zacząć mówić o tym, czego siępragnie. „Terapia malarska” wykorzystywanajest od wielu lat, ale nieustannie poszerzaswój zasięg. Tym bardziej że można jąstosować przy każdym rodzaju niepełnosprawnościw różnych formach. Na tym poluwyróżnia się: malowanie pędzlem bądźpalcami (często wykorzystywane w terapiiosób upośledzonych umysłowo oraz z porażeniemmózgowym) czy dowolne lepieniez gliny (dla osób z nadpobudliwościąlub wykazujących agresję). Jeden cel łączywszystkie podejmowane czynności arteterapeutyczne.Działanie przez sztukę jestpróbą powiedzenia czegoś o sobie, a przezto nawiązania kontaktu z otoczeniem.W ramach arteterapii organizowaniesą międzynarodowe, ogólnopolskie bądźlokalne przeglądy twórczości osób niepełnosprawnych.Szansę taką daje im GliwickiOśrodek Integracji Niepełnosprawnych.Ponadto w Krakowie już od dwudziestu latprezentowane są osiągnięcia artystyczneosób z różnymi schorzeniami. Świadczą otym liczne konkursy plastyczne, które początkowostanowiły część OgólnopolskiegoFestiwalu Sztuki, a potem skala tegoprzedsięwzięcia znaczenie się powiększyła.Sława tego konkursu rozeszła się po całejEuropie. Fundacja Sztuki Osób Niepełnosprawnychuczyniła Konkurs Biennalerywalizacją o zasięgu międzynarodowym.Często na wystawach pojawiały się praceniepełnosprawnych twórców, m.in. z Tajlandii,Peru, Kolumbii, Finlandii, StanówZjednoczonych i wielu innych krajów. Wroku dwutysięcznym na konkursie pojawi-16POWIAT SŁUPSKI NR 5-6 (111-112) • MAJ-CZERWIEC 2010