e-edukacja w kraju - E-mentor

metody, formy i programy kształceniai dysponowania środkami finansowymi. Wnikliwaobserwacja rzeczywistości organizacyjnej dowodzi,że te czynniki mają ogromne znaczenie, a ich rola jestnie do przecenienia.Ich szczególny charakter wynika ponadto z faktu,że tkwią one w przedsiębiorstwie, będąc jednocześnieogniwem łączącym firmę z innymi organizacjamifunkcjonującymi w gospodarce. Wyróżniają się na tlepozostałych elementów przede wszystkim tym, żegwarantują przedsiębiorstwu niepodważalną przewagę,nawet wówczas, gdy firma wcale nie wyróżniasię ponadprzeciętnym potencjałem konkurencyjnym.Ponadto nie są bezpośrednio zależne od konkurencyjnościoferowanych produktów i usług bądź dostarczaniawymiernej wartości dla klientów. Mają fundamentalneznaczenie dla rozwoju przedsiębiorstwa,ponieważ są niezwykle skutecznym instrumentemkonkurowania, który całkowicie wyklucza inne przedsiębiorstwaz rywalizacji rynkowej. Można powiedzieć,że te czynniki legitymizują podejmowane przez firmędziałania, stanowiąc dominantę sukcesu rynkowego.Należy bowiem pamiętać, że w obecnych realiachgospodarczych najważniejszym problemem nie jestkwestia, co produkować, jakie usługi świadczyć i dlajakiej grupy odbiorców. Główne wyzwanie stanowipozyskanie stałego klienta, który będzie chciał nabyćdane produkty.Warto zauważyć, że w poszczególnych sektorachwystępują odmienne specyficzne uwarunkowania, którewyznaczają ramy i formy konkurowania pomiędzyfirmami. Dla wielu przedsiębiorstw docelową grupąklientów nie jest indywidualny konsument, lecz inneprzedsiębiorstwa, a także organizacje sektora finansówpublicznych.Przykładowo bardzo popularne hipermarketykonkurują między sobą o indywidualnego klienta i tedziałania są łatwe do zauważenia. Każdy z nas oglądareklamy w telewizji bądź otrzymuje foldery i ulotkireklamowe do skrzynki pocztowej. Jednocześnie mamiejsce inna walka konkurencyjna pomiędzy różnymipodmiotami rynkowymi, które rywalizują między sobą,aby to właśnie ich towary mogły znajdować się w eksponowanymmiejscu na półkach w tych sklepach, zastępującprodukty oferowane przez ich bezpośrednichkonkurentów. Ta rywalizacja nie jest jednak widocznadla klientów, odbywa się w zaciszu gabinetów dyrektorskich,a jej efektem są wielomilionowe zamówieniai kontrakty dla wybranych firm. Warto dodać, że w opisywanymprzykładzie nie ma obowiązku podawania dopublicznej wiadomości ogłoszeń, że organizowany jestprzetarg na dostawców określonych produktów bądźże poszukuje się firm zainteresowanych prowadzeniemdziałalności w danym hipermarkecie.Podobnie można postrzegać organizacje sektorafinansów publicznych, które stanowią docelową grupęklientów dla wielu przedsiębiorstw, np. działającychw branży budowlano-remontowej, na rynku usługszkoleniowych, sprzętu medycznego, wojskowego.W tych przypadkach konkurencyjność firm przejawiasię w tym, że oferent najpierw musi spełnić kryteriazawarte w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia(SIWZ), a w dalszej kolejności komisja przetargowaw oparciu o przyjęte przez siebie kryteria dokonujewyboru najkorzystniejszej oferty. Może się okazać,że dysponowanie odpowiednim potencjałem konkurencyjnościi atrakcyjną ofertą produktową wcale niemuszą być kluczem do sukcesu.Innym przykładem są projekty współfinasowane ześrodków UE w perspektywie lat 2007–2013, przedewszystkim w ramach takich programów operacyjnychjak PO Innowacyjna Gospodarka, PO Infrastrukturai Środowisko lub PO Kapitał Ludzki. Dzięki uzyskanemuwsparciu finansowemu – środkom pochodzącymz pieniędzy publicznych – wybrane przedsiębiorstwamogą znacząco poprawić swoją konkurencyjność.Tutaj również mamy do czynienia z decyzjami organówwładzy publicznej, która reprezentuje instytucjezarządzające danym programem operacyjnym. Zasadyi tryb wyboru projektów przeznaczonych do współfinansowaniasą określone w odpowiednich dokumentachzawierających stosowne procedury postępowania,jednak ostateczną decyzję zawsze podejmuje komisjaoceny projektów. Przeprowadzenie procesu i stworzeniekryteriów doboru osób wchodzących w skład takiejkomisji, jak również powołanie asesorów i ekspertówds. oceny projektów, leżą wyłącznie w kompetencjachodpowiednich przedstawicieli władzy publicznej.Analizując czynniki konkurencyjności, trzeba równieżdostrzec szczególne przywileje i korzyści, najakie mogą liczyć przedsiębiorstwa, które uzyskałypozwolenie na prowadzenie działalności w SpecjalnychStrefach Ekonomicznych. Władze publiczne przyznajątakim przedsiębiorstwom preferencje – zapewniająatrakcyjną lokalizację, przekazują teren pod inwestycje,a niekiedy również przygotowują infrastrukturędrogową. Można ponadto zauważyć wyraźną tendencję– władze bardzo chętnie chwalą się tym, ile miejscpracy zostało utworzonych dzięki takim inwestycjom,natomiast pomija się kwestię, jak są tam traktowanipracownicy, jakie mają warunki pracy, zarobki. Okazujesię, że konkurencyjność tych firm jest ściśle zależnaod czynników zewnętrznych, pośród których kluczowąrolę odgrywa tania siła robocza, przychylność władzoraz ulgi podatkowe. W praktyce często okazuje się,że po kilku latach od rozpoczęcia działalności firmyte są sprzedawane innym inwestorom, którzy nie sązobligowani do utrzymywania zatrudnienia na dotychczasowympoziomie. W ostatnich latach podobnyproceder zdarzył się m.in. w przypadku koncernówDell i Philips w Łodzi.Można jednak wskazać grupę takich czynnikówtkwiących w otoczeniu rynkowym, które w mniejszymbądź większym stopniu mają znaczenie dla wszystkichprzedsiębiorstw. Do tych czynników zalicza się m.in.:politykę fiskalną państwa, mechanizmy i regulacjeprawne dotyczące swobody prowadzenia działalnościgospodarczej, poziom wzrostu gospodarczego,koniunkturę gospodarczą, dostępność i oprocentowaniekredytów, popyt i podaż wykwalifikowanej siłyroboczej, przepisy prawa pracy.Działalność, funkcjonowanie i rozwój współczesnychprzedsiębiorstw są w znacznej mierze uwarunko-10 e-mentor nr 5 (37)