Polacy w Afganistanie

Wkrótce potem, bo 5 czerwca 2008 roku, mauzoleum Masuda odwiedził polski ministerspraw zagranicznych Radosław Sikorski. Szefa polskiej dyplomacji po mauzoleumoprowadzał dr Abdullah, były szef afgańskiego MSZ. Minister Sikorski wpisał się doksięgi pamiątkowej pisząc: Składam hołd Masudowi, jednemu z największych dowódcówXX wieku, pogromcy armii radzieckiej, bohaterowi Afganistanu i wszystkich ludówujarzmionych przez komunizm. Jego zwycięstwo w Afganistanie pomogło „Solidarności”dojść do wolnej Polski.Wcześniej szef polskiego MSZ spotkał się z personelem BCC (Boarding Control Center)na granicy pakistańsko-afgańskiej, odwiedził regionalny zespół odbudowy TRT. MinisterSikorski obejrzał także artyleryjski pokaz armii afgańskiej.Nie była to pierwsza wizyta-pobyt Radosława Sikorskiego w Afganistanie. Był tu czteryrazy przedtem, np. w latach 1986-87 jako korespondent wojenny mediów brytyjskich: „TheSunday Telegraph”, „The Spectator”, „The Observer”, radio BBC i amerykańskiego„National Review” (1981-89 przebywał w Wielkiej Brytanii jako uchodźca polityczny), coopisał w swej książce „Prochy świętych– Podróż do Heratu w czas wojny” (1995).Wcześniej wydał książkę „Moscow's Afghan war. Soviet motives and western interests”(1987), w której dokonał dokładnej analizy politycznych uwarunkowań, jakie doprowadziłydo wojny afgańskiej (M. Szymanowicz). W 1988 roku otrzymał prestiżową nagrodę WorldPress Photo na konkursie w Amsterdamie za zdjęcie rodziny, która została zabita w wynikusowieckiego bombardowania. W czasie swoich podróży po Afganistanie poznał osobiścieMasuda. W lutym 1989 roku był naocznym świadkiem wycofywania wojsk sowieckich zAfganistanu.Marek Szymanowicz nazywa Radaka Sikorskiego „polskim mudżahedinem”. Sikorski brałudział w walkach partyzantów z wojskami sowieckimi, ale nie z bronią, a tylko z kamerą wręku.Byli jednak w Afganistanie „polscy mudżahedini”, którzy walczyli z okupantamisowieckimi z bronią w ręku.