Lzy jeszcze nie wyschly - Powiat Słupski

Jako dziennikarz obywatelski piszę artykuły, felietony i esejezamieszczając w lokalnej prasie i na stronach internetowych.Z przyjemnością piszę również bajki da dzieci, fraszki, limerykii utwory satyryczne. Moim niespełnionym na razie marzeniemjest nawiązanie kontaktu z osobami piszącymi muzykę,którym zaoferuję swoje teksty.ELŻBIETA TYLENDA (DARŁOWO): - Zawsze wydawałomi się, że moje powołanie to praca z młodzieżą, zwłaszcza ztzw. trudną wychowawczo. Do moich ulubionych przedmiotóww szkole, na pewno nie należał język polski, były to raczejprzedmioty ścisłe, szczególnie fizyka i matematyka (wtej kolejności). Nie pomyślałam nigdy, że prawdziwą fascynacjąw moim życiu będzie poezja - czytana, słuchana i... pisanaprzeze mnie. Pisałam ot, tak sobie, od kiedy pamiętam,ale prawdziwa eksplozja nastąpiła z chwilą odejścia na emeryturę,gdy uświadomiłam sobie, że moja wiedza i umiejętnościnie są już nikomu potrzebne. To był prawdziwy szok, apotem stres, o którym się mówi, że wychodzi niektórym nadobre. Ze zdziwieniem odkrywałam drugą siebie - ciekawąosobę, którą prawdziwie polubiłam. Mogę tylko żałować, żetak późno.JAN WANAGO (WRZEŚNICA): - Co tworzę? Wiersze satyryczne,liryczne, a przede wszystkim lubuję się w krótkiejformie, czyli we fraszkach. Od kiedy? Jeszcze czytać i pisaćnie umiałem a już wierszyki tworzyłem. Jako 11-letnie dzieckopierwszy raz usiadłem w ławce szkolnej razem ze swoimojcem i matką, bo to był kurs dla analfabetów. Dziś jestem75-letnim dziadkiem, emerytem rolnym. Mam tylko wykształceniepodstawowe, ale pełne! Jak na mój wiek i emancypację,to ta moja twórczość nie jest za obfita. Ale poczytujęsobie to za zaszczyt, że wiele młodych osób nakłoniłem dotwórczości literackiej. Staram się jeszcze, próbuję nadal swejaktywności, ale wiem, że za światem już nie nadążę. Wielkieszczęście, że człowiek nie wie kiedy przystanek i gdzie przesiadkana drugą stronę?IRENA WIERCIŃSKA (KOSZALIN): - Nie mam wierszyo życiu ludzi na wsi, bo tylko urodziłam się w domu dziadkai czasami spędzałam tam wakacje - piękne wakacje. Mojewspomnienia są skromną pamięcią tamtych lat, ale uroki póli lasów, z rwącymi potokami oraz zapach kwiatów na łąkach i356