Lzy jeszcze nie wyschly - Powiat Słupski

nie fizycznie męczyć - poprzez prozę trudnego życia. Może tojest powodem mojej ucieczki w poezję. Czytając - odrywam sięod rzeczywistości dotyczącej mnie osobiście. Pisząc - rozładowujęswoje emocje, dzieląc się myślami z czytelnikiem, któregozbyt szanuję, by pisać kiepsko. A tego wciąż się obawiam.Nawet nie wiem kiedy znalazłam, się „na głębokich wodach”jak na moje skromne możliwości prostej kobiety z brakami wwykształceniu. Ze zwykłej prowincjuszki, nie bywałej w tzw.„świecie”. Pozostaje mi obserwacja toczącego się wokół życia,zachowań ludzkich, oraz piękno przyrody wciąż niezawodne,prawdziwe, zadziwiające piękno.KRYSTYNA PILECKA (KOSZALIN): - Poezję pokochałamdzięki mamie. Ona uczyła mnie wierszy, gdy byłam dzieckiem.Wtedy marzyłam już, że jak poznam litery, też będępisała. I tak się stało, piszę. Poezja przenosi mnie w „lepszyświat”. Piękniejszy. Odrywa od szarej rzeczywistości. Umożliwiatakże dzielenie się słowem z drugim człowiekiem. Piszęteż dla dzieci, bo bardzo je kocham. I... powstało dziesięć tomików,w tym dwa dla najmłodszych. Spotkania autorskie takz dziećmi, jak i dorosłymi są dla mnie wzajemnym ubogacaniemsię, obdarowywaniem, wrażliwością, słowem i postrzeganiemświata.WOJCIECH PIOTROWICZ (WILNO): - Urodziłem się w1940 roku w zaścianku Obiejucie w powiecie święciańskimna Litwie. Po naukach w Tarkańskiej Szkole Średniej oraz wInstytucie Nauczycielskim w Nowej Wilejce, w roku 1964ukończyłem studia na Wydziale Fizyczno-MatematycznymUniwersytetu Wileńskiego, po czym pracowałem w ośrodkachobliczeniowych. Od roku 1981 uprawiałem dziennikarstwo wlitewskich mediach polskojęzycznych (gazeta codzienna, radio,telewizja). Współpracowałem z polskim teatrem amatorskimw Wilnie, kierowanym przez Aleksandra Czernisa idra Jerzego Ordę, potem w latach 1964-1979 uczestniczyłemw polskim ludowym zespole pieśni i tańca „Wilia”. W roku1988 zakładałem Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne Polakówna Litwie. Pisałem teksty piosenek, artykuły prasowe,przygotowywałem materiały radiowe i telewizyjne. Jestem autoremzbiorów poezji: „Nec mergitur” (1992), „Nad zgiełk”(1995). Również zbiorów prozy: „Igła i spowiedź. Gawędywileńskie” (1998), „Podzwonne sośnie”(1998), „W głąb i zbliska” (2005). Wydałem litewsko-polskojęzyczne zbiory po-351