Lzy jeszcze nie wyschly - Powiat Słupski

8kończy: „Wszechmogący / jestem włoskiem / z Twojej rzęsy /napojonym / łzą Magdaleny”. To najbardziej dojrzały tekst,oddający ducha tej książki. Podobnym tropem podąża HenrykaJurałowicz w wierszu „Nasz dawny dom”, podkreślając, że„tam razem wierzyliśmy w nieśmiertelność”.Sporo jest wierszy o starości i przemijaniu. Iwona Sławeckazauważa, cyt.: „na poplamionej skórze zmarszczka marszczyzmarszczkę” („Starzec”), zaś Wanda Majewicz-Kulon:„Widziałam porzuconą starość / Jak bezużyteczny mebel /Jeszcze wczoraj prowadziła / Wnuki do przedszkola” („Starość”).Dlaczego poeci są przeczuleni na takie przypadki? Bosami mają wręcz genetycznie wszczepiony szacunek dla matkii ojca, o czym przejmująco pisze Jan Stanisław Smalewski,cyt.: „Sztywne słowo: ojciec. Jak łodyga w sadzie / gdy ślizgasię po niej deszczowy październik / Liściem obeschłym smuciw krajobrazie / zgasłym słonecznikiem nie przywabia trzmieli”(„O moim ojcu wiersz”).Jednak nie wszystkie teksty są w nastroju minorowym,bo swoistym, wiejskim humorem tryska Jan Kulasza. Bo niemusi się kłaniać burmistrzowi, wojewodzie, ministrowi czyksiędzu. „Mój ukłon będzie tylko dla kobiety” zaznacza wwierszu „Nie kłaniam się”. Ciepłe są też wiersze Jerzego RyszardaLissowskiego, legendy nie tylko słupskiego dziennikarstwa,wzruszające są „Usta pełne wiosny”, czy „Wspomnieniejesieni”. „Ranki są takie niewinne / jeszcze drzemią we mnieresztki snu” - zauważa Bożena Łazorczyk. Piotr Grygiel majuż złożony do druku trzeci tom wierszy. Wyraźnie się spieszyz pisaniem, bo jest już po trzecim zawale serca. W wierszu„Wyssany Eden” nie żali się, a spokojnie zauważa, cyt.:„mój stymulator bezszelestnie odkłada / źdźbło po źdźble /nadzieję po nadziei”. Marcin Greczuk zawsze był przewrotny,wręcz ironiczny burząc literackie mity, dlatego bardzo dokładnietrzeba wczytać się w znakomity wiersz pt. „Prawdy ojesieni”. Małgorzata Masłyk żyje snem, z którego nigdy niechce się obudzić, bo żyje w Danii. Wręcz grzechem byłoby nieprzywołać tutaj Jana Wanago, legendę i nestora Grupy, którydopiero niedawno wydał swój pierwszy tom wierszy.Jak wspomniałem na początku historia wręcz kapie z wielutekstów. „W naukach Ojca Kapucyna” Romuald Mieczkowskistwierdza, cyt.: „śpiewaj szczerze - z pokorą i daleko patrz- / radził mi ojciec Stanisław Dobrowolski / co siłę równini pieśni odkrył za Polarnym Kołem / w kopalni węgla w pobliżuKołymy - / ostatni kapucyn w okolicach doliny Issy”.