Nova slika II - Jovan Despotović

269vid specifičnog učenog lokalnog odgovora na pitanje transavangardne paradigme, budući nanjihove stalne pozive na umetničku tradiciju, citate itd. Pokazuju istovremeno uzpoznavanje i sposobnost manipulisanja umetničkim medijima i veliku informisanost oprocesima koji se odvijaju unutar istorije umetnosti a koji su dovodili do određenih stilskih iestetičkih formacija. Istovremeno postoji i niz relativno samostalnih pristupa ovoj obnovipoput Tafila Musovića, Maje Tanjić, Verice Stevanović, Dragoslava Krnajskog ...Iz ovako složene strukture, kao svojevrsne hranljive podloge u drugoj poloviniosamdesetih pojaviće se mnoga drugačija previranja na krilu domaćeg postmodernističkogtela: kao vid reakcije na euforiju ove dominantne (pseudo)figuracije snažno će se oformitistruja nove geometrije pod nazivom neo-geo (NJerbumprogram, Zoran Grebenarović,Smiljana Kudić, Feđa Klikovac) ali se ta pojava pre može tumačiti kao naznaka jedne drugepredstojeće obnove - obnove modernizma pod nazivom nova ili druga moderna, ali svakakoda je najzanimljiviji fenomen izuzetna dominacija nove skulpture u našem umetničkomsistemu koja je pokazala dotad neviđenu vitalnost, znake polivalentnih uticaja i punuplastičku znakovnost vremena, od kojih su brojni primeri iznikli iz prizornosti i oblikovnestrategije Nove slike. U tom domenu diferencirale su se dve struje - jedna je bliža plastičkomkonceptu umetnosti osamdesetih a to se vidi u radovima Božice Rađelović, i MarineVasiljević, a druga se više bavila čistim formalnim problemima nove skulpture i njojpripadaju Dušan Petrović, Srđan Apostolović, Zdravko Joksimović i Bata Krgović. Ovojezgro mladih umetnika odrediće upravo glavni tok aktuelne umetnosti u drugoj poloviniosamdesetih. Taj deo umetnosti i njene kritike osamdesetih pripada drugom delu ovogprikaza.IIPromenaU umetnosti se sredinom osamdesetih odigrala još jedna promena u medijskom jeziku kojanije ostavila samo posledice na plastičko stvaralaštvo već i na likovnu kritiku koja se njomebavila. Do sada je najdetaljniji prikaz tog procesa dala Lidija Merenik u knjizi Beograd:osamdesete (objavljena 1995. godine a koja je nastala iz njenog magistarskog rada