Nova slika II - Jovan Despotović

220nosiocima recentne promene: ranoj najavi "nove slike" kod Tafila Musovića, para"@estoki" (Milovan de stil Marković i Vlasta Mikić, grupe "Alter imago" (Tahir Lušić,Nada Alavanja, Mileta Prodanović, Vladimir Nikolić) te pojedinaca: Vere Stevanović,Dragoslva Krnajskog i Mrđana Bajića.Indikativno je, a to se najbolje može podvući upravo na ovom mestu, da Denegritada, u autentičnom vremenu nije pisao o nizu promotovnih izložbi "nove slike" (poput"Nenj Nonj", "U novom raspoloženju", "Studenti FLU-plastičari", "Let bez naslova" itd) ilio nekim autorima (na primer, Dariji Kačić i Dejanu Anđelkoviću) koje će tek u kasnijenapisanim tekstovima za "Teme srpske umetnosti - osamdesete" navesti, komentarisati ioceniti. Ovaj podatak nije samo tehničke prirode već pre svega pokazuje kako je upravoDenegri, kao majmarkantnija i najuglednija ličnost među jugoslovenskim kritičarima noveumetnosti pokazivao vanrednu (katkada nepotrebnu) opreznost u iznošenju ocena. Aistovremeno i svojevrsno priznanje da tada već sa manje razumevanja i afiniteta pratirecentnu produkciju makar da se sa nesmanjenom pažnjom sučavao sa promenom situacijena toj aktuelnoj, živoj umetničkoj sceni.Poslednja tri poglavlja posvećena su trima posebnim pitanjima koje zanimajuDenegrija. Tu je najpre umetnički izgled druge polovini osamdesetih koja je donela vidnupromenu shvatanja diferenciranih prema neekspresivnim neoidiomima nove geometrije inovog enformela, kao i jedne sasvim nove pojave u beogradskoj umetnosti - nove skulpturenastale u generaciji najmlađih autora na samom kraju osamdesetih što će definitivno inajodlučnije obeležiti početke devedesetih godina.Već smo spomenuli da je Denegri u ovu zbirku tekstova uneo i one koji se odnosena "umetnike prethodnih generacija" čije je delo tokom osamdesetih i devedesetih bilo vrloaktivno i koje je kreativno delovalo na formiranje opšte slike tog vremena. Među takveautore, u većem broju pomenutih, ovom prilikom navešćemo samo Olgu Jevrić, FilaFilipovića, Milicu Stevanović, Kostu Bogdanovića, te mlađe, Dušana Otaševića i BoruIljovskog. U ovo poglavlje uneti su i Denegrijevi tekstovi o radovima Marije Dragojlović,Milene Ničeve ili Gordana Nikolića koji su uz još nekoliko autora, po Denegriju, najavili"drugu modernu" u srpskoj umetnosti poslednje decenije ovog veka.