Szlak Odry - PolskaTurystyczna.pl

gną, pochowamy się wraz z wszelkąbronią do piwnic naszych domów, a najeźdźcówprzyjmą żony nasze i córyw najpiękniejsze swe stroje odziane.Stoły naszych domów, suto jadłem i napitkiemzastawione, oczekiwać będąwroga. A gdy wśród uciechy położąbroń i winem się zamroczą, niech naich karki spadną nasze miecze!Jak postanowiono, tak też i zrobiono.Tatarzy mile przyjęci zapomnielio czujności, a gdy zbrojni średzianiespadli im na karki, pijani i pozbawienibroni tatarscy wojownicy nie moglisię im przeciwstawić. Rzeź była takstraszna, że krew wrogów utworzyłastaw rozciągający się od kościoła farnegoaż do bramy miasta i mieszczanieodnieśli zwycięstwo.Na pamiątkę tego zdarzenia w piwnicyratusza średzkiego długo jeszczepokazywano wspaniały kaftani płaszcz tatarskiej władczyni,która tu życie utraciła. W jednym z kościołówpokazywano także jej koszulę,a w piwnicy jednego z domów mieszczańskichjej grób.Do niedawnych czasów w kościeleśw.św. Piotra i Pawła w Legnicy pokazywanotakże ogromną kość, któramiała być pozostałością po jakiejśtatarskiej olbrzymce.Źródło: http://www.szlakodry.pl za:Podania dolnośląskieNieprzejednany wrógW dawnych czasach w okolicy staregoLubiąża żyli dwaj dzielni rycerze:Wilk z Urazu i Konrad z Włoszczowa.Równa była ich siła i odwaga, ale miły,uprzejmy Konrad bardziej umiał zjednywaćsobie serca ludzkie niż ponury,hardy Wilk. Mimo to obu rycerzyłączyła serdeczna przyjaźń.Rycerz Wilk już jako dziecko zostałwedług ówczesnych obyczajów zaręczonyz Wandą, córką Przybysława,kasztelana książęcego zamku w Lubiążu.A że Wanda wyrosła na bardzopiękną dziewczynę, Wilk tym goręcejpragnął pojąć ją za żonę.Tymczasem narzeczona wciąż odkładałatermin wesela, zawsze znajdującjakiś powód ku temu. Bo też żadneuczucie nie wiązało jej z groźnympanem na Urazie; przeciwnie, bała sięgo tylko, a całe jej serce rwało się kuuśmiechniętemu zawsze Konradowi.Także i na Konradzie niezwykła urodaWandy uczyniła głębokie wrażenie,ale wierny swej przyjaźni dla Wilkanie dopuszczał do siebie nawet myśli,aby starać się o jej względy.Pewnego razu obaj rycerze wybralisię do Lubiąża, aby odwiedzić kasztelana.Przybysław z Wilkiem wyruszylina łowy, w zamku pozostał Konrad,przechadzając się samotnie w ogrodzie.Wtem usłyszał żałosny płacz.Zwróciwszy się w stronę, z której gogłos dobiegał, zobaczył rycerz Wandęzalaną łzami. Wzruszony zaczął jąuspokajać, prosząc, aby zdradziła muprzyczynę swego smutku. Wówczaskasztelanka wyznała mu, jaką niechęciąnapawa ją myśl o poślubieniu Wilkai jaka czuje się nieszczęśliwa, że będziezmuszona to uczynić.1Legendy21