Szlak Odry - PolskaTurystyczna.pl

7LubiążŚwięta Jadwiga i lubiąska legendaKiedyś spacerowała Jadwiga po lesie w Lubiążu. Podczas takich przechadzek modliła się i rozmyślała,cieszyła harmonią przyrody. Spacery zwykła odbywać boso – gdy tylko pozwoliła na to aura.Mąż zresztą niejednokrotnie zwracał jej uwagę, że nie godzi się, by pokazywała stopy i chadzała bezbutów. Poprosił nawet jej spowiednika, by nakazał piastowskiej małżonce noszenie butów. Jadwigasprytnie wybrnęła z tego nakazu. Nosiła buty – a i owszem – tyle że przewieszone na ramionach.I tak podczas wspomnianego spaceru łagodnym i pełnym miłości wzrokiem późniejsza święta spojrzałana bliską jej ziemię. Wówczas tam, gdzie spoczął po raz pierwszy jej wzrok, wytrysnęło źródełko.Niegdyś doprowadzało ono wodę do klasztoru, do dziś daje ją Lubiążowi. Lasek na pamiątkętego cudownego wydarzenia nazwano laskiem świętej Jadwigi. Leży on na krawędzi WysoczyznyRościsławickiej. Rosną tu olchy, graby, dęby, bzy czarne, porzeczki czerwone i leszczyny. Cieszą oczychronione bluszcze, kaliny koralowe i zawilce żółte. Można też spotkać dzięcioła zielonego i grubodzioba.W 1727 r. ufundowano tu Drogę Krzyżową, która składała się z małych kapliczek.110pokratesa, Seneki, Homera, Diogenesa,Teofrasta. We wnękach okiennych znajdująsię alegorie dziedzin nauki.Zespół pałacowo-klasztorny w Lubiążu, tel.:071 3897166; czynny codziennie: XI–III 10.00–14.00,IV–X 9.00–17.00; bilety: 10 zł, ulgowe 6 zł; preferujesię grupy zorganizowane.Klasztor pocysterski nie jest jedynymzabytkiem Lubiąża. Dwa kilometryod zabudowań klasztornych, w północnejczęści miasta, na niewielkim wzgórzunad rzeką wznosi się jednonawowykościół pw. św. Walentego – opiekunachorych psychicznie, szaleńców i zakochanych(nie bez przyczyny mówi się„zakochani są jak szaleńcy”). Wzorowanyjest na kościele św. Jana w Legnicy.O jego patronie przypomina kompozycjanad ołtarzem – apologia świętegoWalentego. W ołtarzu głównym widniejeobraz Christiana Bentuma: Cudowneuzdrowienie syna poganina Krotonaprzez św. Walentego.Jest to najważniejszy – po klasztorzecystersów – zabytek Lubiąża. Świątyniata została wzniesiona w latach1734–43 i przejęła prawa kościoła parafialnegoosady targowej w Lubiążu.Warto spędzić tu kilkadziesiąt minut– zapatrzyć się w sklepienie, pokrytemalowidłami Ignacego Axera – uczniaChristiana Bentuma.Po prawej stronie prezbiterium znajdujesię kaplica św. Jana Nepomucena,ozdobiona przez Bentuma i Mangoldta.Pozostałe kaplice uświetnili malowidłamiMichał Willmann i jego uczniowie.Ambonę zdobią niezwykle kunsztownerzeźby, wykonane przez Mangoldta.Przedstawiają Chrystusa z Samarytankąprzy studni i Chrystusa u Marii i Marty.Franciszek Józef Mangoldt wyrzeźbiłświętych Piotra, Pawła, Benedyktai Bernarda oraz personifikacje wiary,nadziei i miłości.Z XVIII w. pochodzi zwieńczona latarniąkapliczka świętego Jana Nepomucena.Znajduje się ona w centrumLubiąża. Ufundował ją tamtejszyopat, wspominany już Ludwik Bauch(1696–1729).