Bilten Vrhovnog suda za 2/2012. godinu - Sudovi Crne Gore

Pobijana i prvostepena presuda ne sadrţe bitnu povredu odredaba parniĉnogpostupka iz ĉlana 367 stav 2 taĉka 12 ZPP, na ĉije postojanje ovaj sud pazi posluţbenoj duţnosti, dok se na druge bitne povrede revizijom ne ukazuje.Medjutim, osnovano se revizijom ukazuje da su prvostepena i pobijanapresuda donijete pogrešnom primjenom materijalnog prava.Iz nespornih navoda parniĉara i ĉinjenica utvrdjenih u postupku predprvostepenim sudom proizilazi da je tuţilja bila u radnom odnosu kod tuţenogpoĉev od 28.03.2005. godine, zasnovanom ugovorom o radu br. 05∕01-1364∕3 od28.03.2005. godine - na neodredjeno vrijeme, na radnom mjestu pedijatrijske sestresa izabranim pedijatrom. Navedene poslove je obavljala do 15.03.2011. godine, odkada je pošla na trudniĉko bolovanje, a potom na porodiljsko odsustvo. Nije spornoda je u toku trudniĉkog bolovanja tuţilje tuţeni donio rješenje br. 05/01-3182 od12.05.2011. godine, kojim je utvrdio da je prestala potreba za njenim radom - dapredstavlja višak zaposlenih. Iz spisa proizilazi da tuţilja nije podnosila prigovorprotiv navedenog rješenja o proglašenju tehnološkim viškom, tako da je istokonaĉno i pravosnaţno.Inaĉe,u postupku kod prvostepenog suda utvrdjeno je da je do prestankapotrebe za radom odredjenog broja zaposlenih tuţenog, medju kojima i tuţilje, došlonakon donošenja Pravilnika o unutrašnjoj organizaciji i sistematizaciji radnih mjestatuţenog od 23.09.2008. godine. O tome je tuţeni dostavio obavještenje Sindikatu iZavodu za zapošljavanje Crne Gore, a nakon toga donio je Program mjera zarješavanje viška zaposlenih, sa svim elementima iz ĉlana 93 stav 2 Zakona o radu.Pošto tuţilji, kao tehnološkom višku, tuţeni nije obezbijedio ni jedno od pravapredvidjenih programom iz ĉlana 93 stav 2 taĉka 5 Zakona o radu, donio je spornorješenje, kojim joj je otkazan ugovor o radu uz isplatu otpremnine u utvrdjenomiznosu. Prema stanju u spisima nije sporno da je tuţeni donio predmetno rješenje, tj.tuţilji utvrdio otkaz ugovora o radu za vrijeme korišćenja prava na porodiljskoodsustvo.Polazeći od predstavljenog ĉinjeniĉnog utvrdjenja niţestepeni sudovi suzakljuĉili da je tuţeni pri donošenju spornog rješenja, a kojim je tuţilji otkazanugovor o radu uz isplatu pripadajuće otpremnine, u svemu postupio u skladu saodredbama tada vaţećeg Zakona o radu, pa su prvostepenom i pobijanom presudomodbili tuţbeni zahtjev kao neosnovan. Pritom niţestepeni sudovi smatraju da je naocjenu o pravilnosti postupanja tuţenog pri donošenju rješenja o otkazu ugovora oradu bez znaĉaja što je isto donijeto za vrijeme porodiljskog odsustva tuţilje, kodĉinjenice da joj je utvrdjeno pravo na otpremninu, kao i svim ostalim zaposlenimtuţenog statusa tehnološkog viška.Navedeno rezonovanje niţestepenih sudova nije prihvatljivo i zasnovano je napogrešnoj primjeni materijalnog prava.Naime, restrikrivnim tumaĉenjem odredbe ĉlana 108 Zakona o radu ﴾″Sl. listCG″, br. 49∕08, 26∕09, 88∕09 i 26∕10) niţestepeni sudovi su pogrešno zakljuĉili da jetuţilji mogao biti otkazan ugovor o radu pod istim uslovima kao i ostalimzaposlenim tuţenog sa utvrdjenim statusom tehnološkog viška, pa i za vrijeme208