Bilten Vrhovnog suda za 2/2012. godinu - Sudovi Crne Gore

Niţestepenim presudama usvojen je protivtuţbeni zahtjev, a odbijen tuţbeni, iutvrĊeno da je ništava odredba ĉl.3. aneksa ugovora zakljuĉenog izmeĊuprotivtuţenih 21.01.2010. godine. Sudovi nalaze da na davaoce izdrţavanja nije bilomoguće prenijeti pravo svojine na nepokretnostima koje su bile predmet ugovora odoţivotnom izdrţavanju prije smrti primalaca izdrţavanja, pa budući da su davaociizdrţavanja svoje pravo obazbijedili upisom u javnu knjigu prije smrti primalacaizdrţavanja, to je odredba ĉl.3. aneksa suprotna navedenom zakonskom propisu, asamim tim i ništava.Izloţeno stanovište niţestepenih sudova je pogrešno.To što pozitivni zakonski propisi ne predvidjaju mogućnost da se kod ugovorao doţivotnom izdrţavanju prenese pravo svojine sa primaoca izdrţavanja nadavaoca izdrţavanja, prije smrti davaoca izdrţavanja, ne znaĉi da se radi o ništavompravnom poslu. U tom sluĉaju radilo bi se o neimenovanom pravnom poslu, kojisadrţi elemente nekih imenovanih ugovora. Zakljuĉenje neimenovanog ugovora nijeprotivno Zakonu o obligacionim odnosima, jer strane u obligacionim odnosima suslobodne da u granicama prinudnih propisa i morala društva svoje odnose urede posvojoj volji - ĉlan 3 Zakona o obligacionim odnosima, a prema ĉlanu 13 istogzakona, stranke mogu svoj obligacioni odnos urediti drugaĉije nego što je ovimzakonom odredjeno, ako iz pojedinih odredbi ovog zakona ili iz njegovog smisla neproizilazi što drugo. Dakle, stranke mogu uredjivati svoje medjusobne odnose izakljuĉivati odredjene pravne poslove poštujući pri tom naĉela kojima se regulišumedjusobna prava i obaveze strana u obligacionim odnosima (naĉela ravnopravnostistranaka, savjesnosti i poštenja, zabrane zloupotrebe prava, zabrane prouzrokovanjaštete i dr.). Stoga, ne moţe se prihvatiti stanovište niţestepenih sudova o razlozimaništavosti osporene odluke aneksa ugovora."(Rješenje Vrhovnog suda Crne Gore, Rev. br. 982/12 od 18.12.2012. godine)143