Postepy nauk rolniczych - Instytucja Naukowa - Polska Akademia ...

Postepy nauk rolniczych - Instytucja Naukowa - Polska Akademia ... Postepy nauk rolniczych - Instytucja Naukowa - Polska Akademia ...

instytucja.pan.pl
from instytucja.pan.pl More from this publisher
13.07.2015 Views

72 E. Cieœlik, A. SiembidaDo rodziny Liliaceae nale¿y równie¿ cebula zwyczajna (Allium cepa L.), zwanainaczej cebul¹ jadaln¹ czy te¿ czosnek cebul¹. Jest ona gatunkiem roœliny pochodz¹cymze Œrodkowej Azji [66], który zosta³ doceniony ju¿ ponad 1 tys. lat temu, nietylko ze wzglêdu na swoje walory smakowe i od¿ywcze, ale tak¿e dziêki w³aœciwoœciomleczniczym, które zosta³y potwierdzone przez nowoczesne nauki medyczne[19]. Badania wykaza³y, ¿e g³ówn¹ czêœci¹ (65–80%) suchej masy cebulek tej roœlinys¹ nie trawione wêglowodany, tj. fruktooligosacharydy (FOS) oraz cukry proste [13,39]. Œrednia zawartoœæ cukrów prostych kszta³tuje siê na poziomie: 28% (glukoza), 24%(fruktoza) i 10% (sacharoza), pozosta³¹ zaœ czêœæ suchej masy stanowi¹ FOS (ok. 18%)[4]. Jednak¿e w przypadku fruktozy, jej wy¿sze stê¿enia odnotowano w zewnêtrznychwarstwach cebulek, podczas gdy sacharoza i glukoza s¹ równo rozmieszczone wewszystkich warstwach [8]. Z kolei FOS, wykazuj¹ce ró¿ny stopieñ polimeryzacji, s¹g³ównym materia³em zapasowym w cebulkach tej roœliny [5]. Gromadz¹ siê onepodczas ich tworzenia, przy czym proces ten jest najintensywniejszy na etapiewzrostu i kie³kowania. Wœród FOS wyznaczono obecnoœæ: trisacharydów (DP 3) tj.:1-kestoza i neokestoza; tetrasacharydów (DP 4) tj.: nystoza, 1,6G-kestotetroza,1i6G-kestotetoza; pentosacharydów (DP 5) tj.: 1,1,1-kestopentoza, 1,1,6G-kestopentoza,1,1i6G-kestopentoza, 1i1,6G-kestopentoza oraz oligofruktozy i inuliny, którychstê¿enia stanowi³y odpowiednio 11%, 10%, 8%, 2–6% i 2–6% wobec ogólnej zawartoœcinie trawionych wêglowodanów w cebulkach tej roœliny [4, 20]. Niemniej jednak,DP fruktanów zawartych w cebulkach tej roœliny mo¿e siêgaæ od 3 do 15 [25], badaniezaœ Galdón i in. [15], wykaza³o ró¿nice w zawartoœci poszczególnych cukrówprostych, ca³kowitej zawartoœci fruktanów oraz stosunku stê¿enia fruktozy do stê¿eniaglukozy miêdzy poszczególnymi odmianami uprawnymi. Wyniki tego badania s¹zgodne z rezultatami poprzednio opublikowanych badañ m.in. Jaime i in. [23],O’Donoghue i in. [40] oraz Rodrígues i in. [49].Kolejnym przedstawicielem rodziny Liliaceae jest szparag dziki (Asparagusracemosus L.) nazywany równie¿ Satavar, Shatavari lub Shatamull [59]. Jest gatunkiembyliny, a zarazem jedynym przedstawicielem rodzaju Asparagus, który zawierajadalne czêœci w postaci m³odych pêdów, potocznie nazywanych szparagami. Wystêpujenaturalnie w obszarze œródziemnomorskim i na terenach przyleg³ych, przy czymg³ównym miejscem jego bytowania s¹ Indie i Himalaje. W Polsce roœnie w po³udniowejczêœci kraju. Preferuje gleby ¿wirowe i kamieniste, które wystêpuj¹ na terenachnizinnych, a tak¿e na zboczach gór [66]. Jednak¿e to jego bulwiaste korzenie(zwane inaczej korzeniami spichrzowymi) oraz k³¹cza s¹ cennym materia³em roœlinnympod wzglêdem zawartoœci fruktanów, których obecnoœæ oznaczono w ich wodnychwyci¹gach w iloœci ponad 15% fruktanów typu neoinulin [50], a wœród nichizokestozy i neokestozy oraz fruktanów o 3 ≤ DP ≤ 8 oraz 9 ≤ DP < 20 [52].

Fruktany i ich wystêpowanie … 73Rodzina PoaceaeWiechlinowate (Poaceae), wed³ug zaœ starszego nazewnictwa trawy (GramineaeJUSS.) – jest to rodzina roœlin, g³ównie zielnych, nale¿¹ca do klasy jednoliœciennych.W jej obrêbie wystêpuje oko³o 850 rodzajów i oko³o 11 tys. gatunków kosmopolitycznych.W Polsce wystêpuje ponad 150 gatunków traw. Stanowi ona g³ównykomponent roœlinnoœci stepowej, ³¹kowej i pastwiskowej. Nale¿¹ do niej równie¿wa¿ne roœliny uprawne, w tym zbo¿a [44]. Fruktanami charakterystycznymi dla tejrodziny s¹ liniowe lewany i neolewany oraz rozga³êzione fruktany typu mieszanego,za których syntezê odpowiedzialne s¹ enzymy tj.: 1-SST (sacharozo : sacharozo1-fruktozylotransferaza, EC 2.4.1.1.99), 6-SFT (sacharozo : fruktan 6- fruktozylotransferaza,EC 2.4.1.1.10), lewanosacharaza (lewan 2,6--D-fruktan) [45]. Jednak¿ezdolnoœæ do syntezy i gromadzenia rozpuszczalnych cukrów, skrobi i fruktanów, maj¹wy³¹cznie zimowe gatunki traw oraz owies bêd¹cy zbo¿em jarym, miejscem zaœgromadzenia siê tych wêglowodanów s¹ ich organy wegetatywne tj. ³odygi, liœciei owoce (ziarniaki) [7].Wœród przedstawicieli tej rodziny wystêpuj¹ m.in. pszenica, ¿yto, jêczmieñ,owies, tymotka, ¿ycica trwa³a, perz, stok³osa oraz kupkówka.Owies zwyczajny (Avena sativa L.) – jest gatunkiem zbó¿ uprawianym powszechniew strefie umiarkowanej Eurazji oraz Ameryki Pó³nocnej [67]. Badanie przeprowadzoneprzez Livingstona i in. [32] wykaza³o zawartoœæ bardzo z³o¿onej mieszaninyfruktanów, o DP mieszcz¹cym siê w przedziale od 5 do 10, która oparta jest natrisacharydzie neokestozie, u którego do obydwu ³añcuchów jednostek -D-fruktofuranozy,zarówno z wi¹zaniami (1–2) i (2–6)-glikozydowymi, przy³¹czona zostajekolejna jednostka -D-fruktofuranozy. Co wiêcej, wykazano ¿e g³ównymi fruktanamiwystêpuj¹cymi w organach wegetatywnych owsa s¹ FOS o DP 3, a s¹ nimi1-kestoza oraz 6G-kestoza (neokestoza). Z kolei, w obrêbie FOS o DP 4 wystêpuj¹1,1-ketotetroza (nystoza), 1,6G-ketotetroza, 6G,1-ketotetroza oraz 6G,6-ketotetroza.Oprócz tego, odkryto równie¿ FOS o DP 5, które wystêpuj¹ w postaci 7 ró¿-nych izomerów [22]. Dalsze badania Livingstona i in. [33] wykaza³y równie¿ odmiennerozmieszczenie ró¿nych typów wêglowodanów w zale¿noœci od analizowanejczêœci i odmiany roœliny oraz jej aklimatyzacji wobec niskich zimowych temperatur.Sk³onnoœæ do gromadzenia cukrów prostych oraz krótko³añcuchowych fruktanówo DP 5 w ww. warunkach odnotowano wy³¹cznie w przypadku owsa odmiany‘Wintok’. Co wiêcej, szybkoœæ ich gromadzenia siê by³a wiêksza w obszarze wierzcho³kowym(kompleksie merystemu) ani¿eli w ni¿szych czêœciach jej ³odygi. Rezultatówtakich nie odnotowano w przypadku najmniej odpornej na zimno odmiany owsajak¹ jest ‘Fulghum’. Wyniki tego badania s¹ zgodne z ogólnie przyjêt¹ tez¹ Trunovej[55], wed³ug której przyrost stê¿enia fruktanów w okreœlonych czêœciach roœlinypoci¹ga za sob¹ przyrost ich odpornoœci na mróz.

Fruktany i ich wystêpowanie … 73Rodzina PoaceaeWiechlinowate (Poaceae), wed³ug zaœ starszego nazewnictwa trawy (GramineaeJUSS.) – jest to rodzina roœlin, g³ównie zielnych, nale¿¹ca do klasy jednoliœciennych.W jej obrêbie wystêpuje oko³o 850 rodzajów i oko³o 11 tys. gatunków kosmopolitycznych.W Polsce wystêpuje ponad 150 gatunków traw. Stanowi ona g³ównykomponent roœlinnoœci stepowej, ³¹kowej i pastwiskowej. Nale¿¹ do niej równie¿wa¿ne roœliny uprawne, w tym zbo¿a [44]. Fruktanami charakterystycznymi dla tejrodziny s¹ liniowe lewany i neolewany oraz rozga³êzione fruktany typu mieszanego,za których syntezê odpowiedzialne s¹ enzymy tj.: 1-SST (sacharozo : sacharozo1-fruktozylotransferaza, EC 2.4.1.1.99), 6-SFT (sacharozo : fruktan 6- fruktozylotransferaza,EC 2.4.1.1.10), lewanosacharaza (lewan 2,6--D-fruktan) [45]. Jednak¿ezdolnoœæ do syntezy i gromadzenia rozpuszczalnych cukrów, skrobi i fruktanów, maj¹wy³¹cznie zimowe gatunki traw oraz owies bêd¹cy zbo¿em jarym, miejscem zaœgromadzenia siê tych wêglowodanów s¹ ich organy wegetatywne tj. ³odygi, liœciei owoce (ziarniaki) [7].Wœród przedstawicieli tej rodziny wystêpuj¹ m.in. pszenica, ¿yto, jêczmieñ,owies, tymotka, ¿ycica trwa³a, perz, stok³osa oraz kupkówka.Owies zwyczajny (Avena sativa L.) – jest gatunkiem zbó¿ uprawianym powszechniew strefie umiarkowanej Eurazji oraz Ameryki Pó³nocnej [67]. Badanie przeprowadzoneprzez Livingstona i in. [32] wykaza³o zawartoœæ bardzo z³o¿onej mieszaninyfruktanów, o DP mieszcz¹cym siê w przedziale od 5 do 10, która oparta jest natrisacharydzie neokestozie, u którego do obydwu ³añcuchów jednostek -D-fruktofuranozy,zarówno z wi¹zaniami (1–2) i (2–6)-glikozydowymi, przy³¹czona zostajekolejna jednostka -D-fruktofuranozy. Co wiêcej, wykazano ¿e g³ównymi fruktanamiwystêpuj¹cymi w organach wegetatywnych owsa s¹ FOS o DP 3, a s¹ nimi1-kestoza oraz 6G-kestoza (neokestoza). Z kolei, w obrêbie FOS o DP 4 wystêpuj¹1,1-ketotetroza (nystoza), 1,6G-ketotetroza, 6G,1-ketotetroza oraz 6G,6-ketotetroza.Oprócz tego, odkryto równie¿ FOS o DP 5, które wystêpuj¹ w postaci 7 ró¿-nych izomerów [22]. Dalsze badania Livingstona i in. [33] wykaza³y równie¿ odmiennerozmieszczenie ró¿nych typów wêglowodanów w zale¿noœci od analizowanejczêœci i odmiany roœliny oraz jej aklimatyzacji wobec niskich zimowych temperatur.Sk³onnoœæ do gromadzenia cukrów prostych oraz krótko³añcuchowych fruktanówo DP 5 w ww. warunkach odnotowano wy³¹cznie w przypadku owsa odmiany‘Wintok’. Co wiêcej, szybkoœæ ich gromadzenia siê by³a wiêksza w obszarze wierzcho³kowym(kompleksie merystemu) ani¿eli w ni¿szych czêœciach jej ³odygi. Rezultatówtakich nie odnotowano w przypadku najmniej odpornej na zimno odmiany owsajak¹ jest ‘Fulghum’. Wyniki tego badania s¹ zgodne z ogólnie przyjêt¹ tez¹ Trunovej[55], wed³ug której przyrost stê¿enia fruktanów w okreœlonych czêœciach roœlinypoci¹ga za sob¹ przyrost ich odpornoœci na mróz.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!