Postepy nauk rolniczych - Instytucja Naukowa - Polska Akademia ...

Postepy nauk rolniczych - Instytucja Naukowa - Polska Akademia ... Postepy nauk rolniczych - Instytucja Naukowa - Polska Akademia ...

instytucja.pan.pl
from instytucja.pan.pl More from this publisher
13.07.2015 Views

60 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Szczechuranariozê oraz umo¿liwiæ wprowadzenie tej cechy do nowych odmian pomidora [12].Dotychczas znaleziono wiele QTL odpowiedzialnych za odpornoœæ jednak¿e wiêkszoœæz nich daje relatywnie ma³y efekt. Foolad i in. [12] jako pierwsi opracowali mapê QTLodpornoœci na alternariozê liœci i owoców. Wykorzystali oni Solanum habrochaites PI126445 jako Ÿród³o odpornoœci. Mapowanie QTL przeprowadzone zosta³o na pokoleniuBC1 i zwalidowane na populacji BC1S1. Zidentyfikowano 14 QTL, wyjaœniaj¹cych57% zmiennoœci fenotypowej. Dla wszystkich QTL allel warunkuj¹cy odpornoœæpochodzi³ z odpornej formy rodzicielskiej. Zhang i in. [43] stosuj¹c genotypowanieselektywne zidentyfikowali 7 QTL, z których jeden, pochodz¹cy od roœlinypodatnej, zlokalizowany by³ na chromosomie 3, natomiast szeœæ na chromosomach 4,5, 6, 8, 10 i 11 i pochodzi³y one od roœliny odpornej. Badania Chaerani [7] ujawni³yistnienie 6 QTL w pokoleniach F2 i F3 skrzy¿owañ L. arcanum LA2157 i L. esculentum.Wystêpowanie QTL odpowiedzialnych za odpornoœæ ³odyg, by³o analogicznezarówno w pokoleniu F2, jak i F3. Jednak¿e QTL warunkuj¹ce odpornoœæ liœcizosta³y znalezione w pokoleniu F2, natomiast nie zawsze by³y wykrywane w pokoleniuF3 i odwrotnie, co oznaczaæ mo¿e, i¿ s¹ one œrodowiskowo-specyficzne b¹dŸzale¿¹ od wieku roœliny. Autorzy zlokalizowali równie¿ 3 QTL odpowiedzialne zaodpornoœæ pêdów œciœle zwi¹zane z odpornoœci¹ liœci. Zaznaczyæ nale¿y, ¿e takiegeny odpornoœci mog¹ byæ nieefektywne w innych rejonach geograficznych, gdziemog¹ dominowaæ zarówno inne populacje A. solani, jak i inne warunki wzrostu roœlin.Jak dot¹d mapy QTL nie s¹ jeszcze wystarczaj¹co precyzyjne, a ich wykorzystaniew procesie hodowli nie daje pewnoœci uzyskania linii odpornych.Testowanie odpornoœciZe wzglêdu na wysokie zró¿nicowanie genetyczne patogena czêsto przygotowujesiê inokulum z kilku zmieszanych ze sob¹ izolatów. Inokulum mo¿e te¿ pochodziæz kultury jednozarodnikowej [6].Kultury patogena utrzymywane s¹ na ró¿nego typu po¿ywkach (CMA – agarowokukurydziana, LBA – agarowo fasolowa, MEA – agarowa z ekstraktem s³odowym,PDA – agarowo ziemniaczana, WA – agarowa z brzeczk¹, V8 juice agar – agarz sokiem wielowarzywnym) i na po¿ywkach zmodyfikowanych [8, 28, 35]. Alternariasolani czêsto nie wytwarza zarodników konidialnych w kulturach in vitro. Dlauzyskania zarodnikowania nale¿y przeprowadziæ indukcjê sporulacji. Do tego celumo¿na wykorzystaæ promieniowanie UV [37], œwiat³o fluorescencyjne [11,21], wprowadziækulturê w warunki suszy i wystawiæ na dzia³anie œwiat³a s³onecznego [1, 24].Najczêœciej kultury grzyba utrzymuje siê w dwunastogodzinnym fotoperiodziew temperaturze 21–24°C. W przypadku zastosowania do indukcji zarodnikowaniapromieniowania UV, œwiat³a fluorescencyjnego lub warunków suszy, czas uzyskaniapierwszych zarodników wynosi od 8 do 17 dni [1, 37, 11, 8]. Po uzyskaniu wystarczaj¹cegostopnia zarodnikowania przemywa siê kulturê grzyba wod¹ dejonizowan¹

Alternaria solani – patogen pomidora … 61z opcjonalnym dodaniem niewielkiej iloœci detergentu w celu zwiêkszenia wydajnoœciprocesu i delikatne zdrapuje za pomoc¹ szkie³ka mikroskopowego lub pêdzelka,a nastêpnie przefiltrowuje zawiesinê w celu usuniêcia pozosta³oœci grzybni. Ostatecznierozcieñcza siê mieszaninê do wymaganego stê¿enia. Stwierdzono ¿e najlepszeefekty sztucznej inokulacji uzyskuje siê przy stê¿eniu1×10 4 –1×10 5 konidiów w 1 mlzawiesiny.Shahin i Shepard [35] opracowali metodê pozwalaj¹c¹ na szybkie (4 do 6 dni)uzyskanie zarodnikowania grzyba. Polega ona na zastosowaniu ró¿nych po¿ywek dlahodowli kultury grzyba i do indukcji sporulacji. Kulturê patogena prowadzi siêpocz¹tkowo na po¿ywce PDA w 25°C, w ciemnoœci. Indukcji zarodnikowaniadokonuje siê 48–72 godziny póŸniej, ale przed uformowaniem powietrznej grzybni.Wycina siê wtedy 4 mm 2 bloczki po¿ywki przeroœniêtej przez grzybniê i przenosi je napo¿ywkêSopH7,4isk³adzie: 20 g sacharozy, 30 g CaCO 3 , 20 g agaru w 1 litrze wodydestylowanej. Bloczki zalewa siê steryln¹ wod¹ destylowan¹ tak, by zosta³y czêœciowopokryte. Przygotowany w ten sposób materia³ inkubuje siê przez 18–24 h w 18°C,w ciemnoœci. Na tym etapie zaczynaj¹ powstawaæ konidia, które po 48–72 h pokrywaj¹ju¿ ca³¹ powierzchniê po¿ywki, natomiast grzybnia wrasta w po¿ywkê S, co jestrównoznaczne z brakiem grzybni powietrznej. Efektu powstawania grzybni powietrznejnie eliminuj¹ inne metody. Tak przygotowane kultury grzyba przep³ukujesiê wod¹ destylowan¹, a nastêpnie przefiltrowywuje siê i rozcieñcza do wymaganegostê¿enia. Dla spowodowania powtórnej indukcji zarodnikowania kultury grzybaumieszcza siê ponownie w 18°C, w ciemnoœci. Metoda ta jest pracoch³onna i znacznaczêœæ badaczy do pozyskania konidiów kultury A. solani utrzymuje na po¿ywce V8w 12-godzinnym fotoperiodzie z zastosowaniem promieni UV.Stopieñ odpornoœci roœlin na alternariozê okreœla siê w testach szklarniowychi polowych. Wykonywane s¹ tak¿e testy listkowe, w których pojedyncze kropleinokulum nanosi siê na odciête listki pomidora umieszczone w komorze z podwy¿szon¹wilgotnoœci¹. Jako pierwszy taki test przeprowadzi³ Locke [20]. Czêœæbadaczy prowadz¹cych analizy t¹ metod¹ otrzyma³o jednak wyniki odmienne i niekoreluj¹cez rezultatami uzyskanymi innymi metodami [11, 22]. Zjawisko to t³umaczysiê nierównomiernym roz³o¿eniem hormonów i enzymów w listkach u³o¿onychw ró¿nych partiach roœliny. Zmodyfikowana procedura z zastosowaniem przemywanialistków w 10,7μM NAA lub 4,0 μM 2,4-D zwiêksza powtarzalnoœæ wyników[6]. Metoda ta zastosowana by³a na ziemniakach i nale¿a³oby przeprowadziæ analogicznetesty tak¿e na pomidorach, aby potwierdziæ ich przydatnoœæ.Testy szklarniowe przeprowadza siê na 4–5-tygodniowych roœlinach. Stosowanes¹ dwa sposoby inokulacji roœlin zawiesin¹ zarodników: poprzez opryskiwanie roœlinoraz nanoszenie kropli [7, 27]. Pierwsza z nich polega na opryskaniu roœlin zawiesin¹o stê¿eniu1×10 4 –1×10 6 konidióww1mlzapomoc¹ opryskiwacza i umieszczeniuroœlin siê w plastikowych komorach o wilgotnoœci wzglêdnej 100% z 12 godzinnymfotoperiodem i temperatur¹ 24/18°C – dzieñ/noc. Przed³u¿enie czasu inkubowania

Alternaria solani – patogen pomidora … 61z opcjonalnym dodaniem niewielkiej iloœci detergentu w celu zwiêkszenia wydajnoœciprocesu i delikatne zdrapuje za pomoc¹ szkie³ka mikroskopowego lub pêdzelka,a nastêpnie przefiltrowuje zawiesinê w celu usuniêcia pozosta³oœci grzybni. Ostatecznierozcieñcza siê mieszaninê do wymaganego stê¿enia. Stwierdzono ¿e najlepszeefekty sztucznej inokulacji uzyskuje siê przy stê¿eniu1×10 4 –1×10 5 konidiów w 1 mlzawiesiny.Shahin i Shepard [35] opracowali metodê pozwalaj¹c¹ na szybkie (4 do 6 dni)uzyskanie zarodnikowania grzyba. Polega ona na zastosowaniu ró¿nych po¿ywek dlahodowli kultury grzyba i do indukcji sporulacji. Kulturê patogena prowadzi siêpocz¹tkowo na po¿ywce PDA w 25°C, w ciemnoœci. Indukcji zarodnikowaniadokonuje siê 48–72 godziny póŸniej, ale przed uformowaniem powietrznej grzybni.Wycina siê wtedy 4 mm 2 bloczki po¿ywki przeroœniêtej przez grzybniê i przenosi je napo¿ywkêSopH7,4isk³adzie: 20 g sacharozy, 30 g CaCO 3 , 20 g agaru w 1 litrze wodydestylowanej. Bloczki zalewa siê steryln¹ wod¹ destylowan¹ tak, by zosta³y czêœciowopokryte. Przygotowany w ten sposób materia³ inkubuje siê przez 18–24 h w 18°C,w ciemnoœci. Na tym etapie zaczynaj¹ powstawaæ konidia, które po 48–72 h pokrywaj¹ju¿ ca³¹ powierzchniê po¿ywki, natomiast grzybnia wrasta w po¿ywkê S, co jestrównoznaczne z brakiem grzybni powietrznej. Efektu powstawania grzybni powietrznejnie eliminuj¹ inne metody. Tak przygotowane kultury grzyba przep³ukujesiê wod¹ destylowan¹, a nastêpnie przefiltrowywuje siê i rozcieñcza do wymaganegostê¿enia. Dla spowodowania powtórnej indukcji zarodnikowania kultury grzybaumieszcza siê ponownie w 18°C, w ciemnoœci. Metoda ta jest pracoch³onna i znacznaczêœæ badaczy do pozyskania konidiów kultury A. solani utrzymuje na po¿ywce V8w 12-godzinnym fotoperiodzie z zastosowaniem promieni UV.Stopieñ odpornoœci roœlin na alternariozê okreœla siê w testach szklarniowychi polowych. Wykonywane s¹ tak¿e testy listkowe, w których pojedyncze kropleinokulum nanosi siê na odciête listki pomidora umieszczone w komorze z podwy¿szon¹wilgotnoœci¹. Jako pierwszy taki test przeprowadzi³ Locke [20]. Czêœæbadaczy prowadz¹cych analizy t¹ metod¹ otrzyma³o jednak wyniki odmienne i niekoreluj¹cez rezultatami uzyskanymi innymi metodami [11, 22]. Zjawisko to t³umaczysiê nierównomiernym roz³o¿eniem hormonów i enzymów w listkach u³o¿onychw ró¿nych partiach roœliny. Zmodyfikowana procedura z zastosowaniem przemywanialistków w 10,7μM NAA lub 4,0 μM 2,4-D zwiêksza powtarzalnoœæ wyników[6]. Metoda ta zastosowana by³a na ziemniakach i nale¿a³oby przeprowadziæ analogicznetesty tak¿e na pomidorach, aby potwierdziæ ich przydatnoœæ.Testy szklarniowe przeprowadza siê na 4–5-tygodniowych roœlinach. Stosowanes¹ dwa sposoby inokulacji roœlin zawiesin¹ zarodników: poprzez opryskiwanie roœlinoraz nanoszenie kropli [7, 27]. Pierwsza z nich polega na opryskaniu roœlin zawiesin¹o stê¿eniu1×10 4 –1×10 6 konidióww1mlzapomoc¹ opryskiwacza i umieszczeniuroœlin siê w plastikowych komorach o wilgotnoœci wzglêdnej 100% z 12 godzinnymfotoperiodem i temperatur¹ 24/18°C – dzieñ/noc. Przed³u¿enie czasu inkubowania

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!