56 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. SzczechuraA. solani atakuje roœliny z rodziny psiankowatych (Solanaceae), g³ównie: pomidora,ziemniaka, papryki i bak³a¿ana [8]. Obecnie najpowszechniej ochronê plantacji przedalternarioz¹ realizuje siê przez wykonywanie zabiegów chemicznego zaprawianianasion i przestrzeganie zmianowania. Natomiast po wyst¹pieniu pierwszych objawówchoroby stosowane jest opryskiwanie roœlin fungicydami. Jest to jednak metodakosztowna i mo¿e byæ nieefektywna w niesprzyjaj¹cych dla roœlin warunkach pogodowych.Potencjalnie najbardziej ekonomicznym rozwi¹zaniem by³oby uzyskanieodpornych odmian pomidora. Jest to zadanie wa¿ne zarówno z punktu widzeniaproducentów pomidora, jak i konsumentów, poniewa¿ uprawa odmian odpornych nachoroby pozwala na zmniejszenie zu¿ycia pestycydów, co ma szczególne znaczeniew uprawach prowadzonych systemami integrowanymi i ekologicznymi. Jednak¿epostêp w hodowli odpornoœciowej pomidora na alternariozê jest obecnie ograniczony.Istniej¹ wprawdzie Ÿród³a odpornoœci na chorobê wœród dzikich gatunkówLycopersicon, ale przeniesienie tej cechy do pomidora uprawnego jest trudne zewzglêdu na poligeniczne uwarunkowanie odpornoœci oraz jej powi¹zanie z niekorzystnymicechami u¿ytkowymi.Charakterystyka patogenaAlternaria solani nale¿y do grzybów mikosporowych, klasy: Hypomycetes, rzêdu:Moniliales, rodziny: Dematiaceae. Grzyby z rodzaju Alternaria na po¿ywcetworz¹ szybko rosn¹ce, p³askie, we³niste kolonie o kolorze szarobia³ym do oliwkowoczarnegoz rewersem br¹zowawym do czarnego. Konidiofory s¹ podzielone przegrodami,ciemnego koloru, rozga³êzione lub proste, zakoñczone ³añcuszkami konidiów.Grzyb wytwarza ¿ó³te, ochrowe, jasnobr¹zowe lub ciemnobrunatne konidia, o powierzchnig³adkiej, chropowatej albo kolczastej. Grzyby z rodzaju Alternaria s¹szeroko rozpowszechnione w glebie, powietrzu i martwym materiale organicznym,czêsto paso¿ytuj¹ na roœlinach. Niektóre gatunki s¹ saprotrofami, inne wyspecjalizowanymipaso¿ytami. Obok A. solani, jednym z najbardziej rozpowszechnionychw œrodowisku jest gatunek Alternaria alternata [14]. Jest to saprotrof, ale tak¿epatogen okolicznoœciowy i wspólnie z A. solani mo¿e powodowaæ choroby ró¿nychgatunków roœlin.Gatunek A. solani po raz pierwszy zosta³ opisany w 1882 roku przez Ellisa i Martina[cyt. 36]. Gatunek A. solani, wczeœniej znany jako A. porri f. sp. solani, charakteryzujesiê wieloj¹drzast¹ grzybni¹, heterokarioz¹ (w jednej komórce znajduj¹ siê genetyczniezró¿nicowane j¹dra). W komórkach A. solani wystêpuje du¿a zawartoœæ melaniny.Do zaka¿enia roœlin mo¿e dochodziæ trzema drogami: przez penetracjê epidermy,przez aparaty szparkowe oraz przez zranienia tkanki [16]. Warunkami infekcji s¹:temperatura 10–25°C oraz zwil¿ona powierzchnia liœcia przez kilkanaœcie godzin.A. solani optimum rozwoju osi¹ga w wysokiej wilgotnoœci wzglêdnej (90%) i wysokiejtemperaturze (24–29°C ). Objawy chorobowe widoczne s¹ ju¿ po 2–3 dniach
Alternaria solani – patogen pomidora … 57od infekcji, a wytwarzanie zarodników po dalszych 3–5 dniach. Ze wzglêdu na bardzokrótki cykl rozwoju grzyba wystêpuj¹ zaka¿enia policykliczne.Zaka¿enie roœlin odbywa siê przy udziale enzymów celulazy i galakturonazy oraztoksyn wytwarzanych przez A. solani. Grzyb ten wytwarza jedenaœcie toksyn, z którychnajwa¿niejsze to alternariol i solanopiron A, B oraz C. Alternariol produkowanyjest przez dojrzewaj¹ce zarodniki konidialne [25]. Opryskiwanie roœlin samymkwasem alternariowym nie powoduje efektu fitotoksycznego, jednak dodany dozawiesiny zarodników, u³atwia proces zaka¿enia i powoduje powiêkszanie siê nekrotycznychplam [19]. Stwierdzono, ¿e dodatkowym czynnikiem koniecznym do zapocz¹tkowaniainfekcji jest nietoksyczna substancja S1 identyfikowana w wodnejfrakcji po ekstrakcji chloroformem dojrzewaj¹cych zarodników [18]. Substancja S1dodana do niepatogenicznych zarodników A. alternata powoduje, ¿e grzyb ten stajesiê patogeniczny i wywo³uje nekrotyczne zmiany zarówno na pomidorach jak i ziemniakach.Dzia³anie solanopironu, drugiej najwa¿niejszej toksyny wytwarzanej przezA. solani, jak dot¹d nie jest poznane.Przeprowadzone badania molekularne metodami RAPD, AFLP oraz badaniaizoenzymatyczne dowodz¹, i¿ mimo braku rozmna¿ania p³ciowego u A. solani wystêpujewysoka zmiennoœæ genetyczna wœród izolatów patogena zarówno na roœlinach,jak i po¿ywkach. Izolaty ró¿ni¹ siê morfologi¹, fizjologi¹ i patogenicznoœci¹ [40].Ró¿nice w patogenicznoœci znaleziono nawet w obrêbie izolatów powsta³ych z poszczególnychkomórek jednego konidium [38]. W obrêbie A. solani nie wyodrêbnionodotychczas ras fizjologicznych.Stwierdzono du¿e zró¿nicowanie genetyczne izolatów pochodz¹cych z ró¿nychkrajów, natomiast znacznie mniejsze wœród izolatów w obrêbie jednego kraju [40].T³umaczy siê to mniejszymi odleg³oœciami rozprzestrzeniania patogena w obrêbietego samego kraju. Istotnym czynnikiem zró¿nicowania izolatów jest tak¿e szerokorozpowszechniony transport materia³u roœlinnego w obrêbie krajów oraz intensywnakontrola i restrykcyjne prawo obowi¹zuj¹ce przy przewo¿eniu roœlin miêdzy poszczególnymipañstwami.Aktualnie brak jest markerów molekularnych sprzê¿onych z ró¿nicuj¹cymi cechamifizjologicznymi, morfologicznymi i patogenicznoœci¹ grzyba A. solani. Du¿a ró¿norodnoœægenetyczna w populacji patogena rzutuje na ³atwe prze³amywanie odpornoœci,a tym samym t³umaczy brak odmian ca³kowicie odpornych na alternariozê.Objawy chorobowe na pomidorzeChoroba powodowana przez A. solani nazywana jest alternarioz¹. Jej objawywystêpuj¹ na ró¿nych nadziemnych czêœciach roœlin pomidora. Na liœciach i owocachpojawiaj¹ siê ma³e, brunatnoczarne plamy. Poniewa¿ na liœciach objawy chorobowewystêpuj¹ ju¿ we wczesnym stadium rozwoju roœlin, dlatego w jêzyku angielskimchoroba nosi nazwê „early blight”. Zmiany rozprzestrzeniaj¹ siê wraz ze starzeniem
- Page 1 and 2:
Postepy ˛naukrolniczychAdvances in
- Page 3 and 4:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 5 and 6: Profesor Jerzy Wa¿ny (1927-2010))
- Page 7 and 8: Profesor Jerzy Wa¿ny (1927-2010))
- Page 9 and 10: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 11 and 12: Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 13 and 14: Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 15 and 16: Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 17 and 18: Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 19 and 20: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 21 and 22: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 23 and 24: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 25 and 26: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 27 and 28: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 29 and 30: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 31 and 32: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 33 and 34: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 35 and 36: Substancje aktywne … 35ciach chê
- Page 37 and 38: Substancje aktywne … 37szkodliwym
- Page 39 and 40: Substancje aktywne … 39nieœli do
- Page 41: Substancje aktywne … 41Active sub
- Page 44 and 45: 44 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 46 and 47: 46 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 48 and 49: 48 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 50 and 51: 50 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 52 and 53: 52 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 54 and 55: 54 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 58 and 59: 58 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 60 and 61: 60 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 62 and 63: 62 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 64 and 65: 64 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 67 and 68: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 69 and 70: Fruktany i ich wystêpowanie … 69
- Page 71 and 72: Fruktany i ich wystêpowanie … 71
- Page 73 and 74: Fruktany i ich wystêpowanie … 73
- Page 75 and 76: Fruktany i ich wystêpowanie … 75
- Page 77 and 78: Fruktany i ich wystêpowanie … 77
- Page 79 and 80: Fruktany i ich wystêpowanie … 79
- Page 81 and 82: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 83 and 84: Wp³yw selenu … 83Rysunek 1. Wybr
- Page 85 and 86: Wp³yw selenu … 85nianych zwierz
- Page 87 and 88: Wp³yw selenu … 87[17]. Obni¿eni
- Page 89 and 90: Wp³yw selenu … 89[8] Estienne M.
- Page 91 and 92: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 93 and 94: Ekspresja genu GnRH … 93Ekspresja
- Page 95 and 96: Ekspresja genu GnRH … 95Wp³yw st
- Page 97 and 98: Ekspresja genu GnRH … 97Tabela 2.
- Page 99 and 100: Ekspresja genu GnRH … 99Zmniejsze
- Page 101 and 102: Ekspresja genu GnRH … 101Stwierdz
- Page 103 and 104: Ekspresja genu GnRH … 103[28] Li
- Page 105 and 106: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 107 and 108:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 109 and 110:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 111 and 112:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 113 and 114:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 115 and 116:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 117 and 118:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 119 and 120:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 121 and 122:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 123 and 124:
Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 125 and 126:
Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 127 and 128:
Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 129 and 130:
Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 131:
Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 134:
ContentsProfessor Jerzy Wa¿ny (192