4 A. GrzywaczJerzy Wa¿ny urodzi³ siê 18 grudnia 1927 roku w Borys³awiu w ówczesnymwojewództwie lwowskim. Studia ukoñczy³ na Wydziale Leœnym SGGW w Warszawiew 1950 r., specjalizuj¹c siê w zakresie patologii i konserwacji drewna podkierunkiem prof. dr hab. Józefa Kochmana. Po uzyskaniu dyplomu uzupe³nia³ swojeprzygotowanie specjalistyczne na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego,w zakresie anatomii i cytologii drewna u ks. prof. dr Józefa Szulety oraz w zakresiemikrobiologii u prof. dr Kazimierza Basalika. Ju¿ podczas studiów J. Wa¿ny podj¹³w 1949 r. pracê w Instytucie Technologii Budowlanej, gdzie do 1956 r. prowadzi³prace badawcze w zakresie ochrony i konserwacji drewna w budownictwie. W latach1956–1978 pracowa³ pocz¹tkowo w Katedrze Fitopatologii SGGW, która organizacyjniewchodzi w sk³ad Wydzia³u Ogrodniczego, a nastêpnie w Zak³adzie FitopatologiiLeœnej i Konserwacji Drewna na Wydziale Leœnym SGGW. Prof. J. Wa¿ny by³twórc¹ i pierwszym kierownikiem tego Zak³adu, który od 1979 r. pod nazw¹ Zak³adu(Katedry) Ochrony Drewna funkcjonuje na Wydziale Technologii Drewna SGGW.Jerzy Wa¿ny stopieñ doktora <strong>nauk</strong> technicznych uzyska³ na Wydziale TechnologiiDrewna w 1957 r. na podstawie rozprawy „Wp³yw dzia³ania grzybów Meruliuslacrymans (WULF.) FR. iConiophora cerebella PERS. na fizyczne w³aœciwoœci niektórychgatunków drewna”. Stopieñ doktora habilitowanego <strong>nauk</strong> leœnych uzyska³w 1962 r. na Wydziale Leœnym SGGW na podstawie dorobku <strong>nauk</strong>owego i rozprawy„Badania nad wp³ywem od¿ywiania mineralnego na wzrost grzybów Coniophoracerebella PERS.iMerulius lacrymans (WULF.)FR.” Tytu³ profesora nadzwyczajnegouzyska³ w 1969 r., a profesora zwyczajnego w 1976 r. Po 49 latach pracy <strong>nauk</strong>owej,w 1998 r., Prof. J. Wa¿ny przyszed³ na emeryturê, choæ nadal pracowa³ w InstytucieTechnologii Drewna w Poznaniu oraz pe³ni³ wiele funkcji w organizacji <strong>nauk</strong>i,szczególnie w Polskiej Akademii Nauk.Dorobek <strong>nauk</strong>owy Prof. Jerzego Wa¿nego jest imponuj¹cy, bardzo wartoœciowyi interdyscyplinarny, obejmuje ponad 450 publikacji, w tym oko³o 300 o charakterze<strong>nauk</strong>owo-badawczym, z czego ponad 100 ukaza³o siê w czo³owych czasopismachzagranicznych, np. Wood Science and Technology, Wood and Fiber Science, Biodeterioration,Holzforschung, Material und Organismen, Holz als Roh-und Werkstoff,Chimia Dreviesiny. Opracowa³ lub uczestniczy³ w opracowaniu bardzo licznychinstrukcji, wytycznych i projektów dotycz¹cych szeroko rozumianej ochrony drewna,17 norm pañstwowych i bran¿owych dla badañ jakoœci œrodków ochrony drewna,7 patentów na impregnaty do drewna. Wa¿ne dla teorii i praktyki ochrony drewnaosi¹gniêcia zjedna³y Prof. Jerzemu Wa¿nemu wielkie uznanie u specjalistów orazsprawi³y, ¿e jego prace by³y i s¹ szeroko cytowane w polskim i miêdzynarodowympiœmiennictwie <strong>nauk</strong>owym i podrêcznikowym. Badania dotyczy³y patologii i konserwacjidrewna w postaci surowca, drewna przerobionego oraz tworzyw drzewnych– w budowlach i konstrukcjach, w obiektach mieszkalnych, inwentarskich, zabytkowych,zarówno œwieckich, jak i sakralnych, w tym najwy¿szej rangi historycznejw kraju, a tak¿e diagnostyki, fizjologii, fizjografii oraz biologii i ekologii organizmów
Profesor Jerzy Wa¿ny (1927–2010)) 5niszcz¹cych drewno, g³ównie grzybów. Wiele miejsca poœwiêca³ badaniu wp³ywugrzybów na w³aœciwoœci drewna, metodom badañ jakoœci œrodków ochrony drewna,sposobom konserwacji. Prof. Jerzy Wa¿ny stosowa³ czêsto oryginalne i nowatorskiemetody badañ, dziêki czemu uzyskiwa³ nowe dane i informacje lub wkracza³ napionierskie obszary i zagadnienia patologii i konserwacji drewna. Na szczególnepodkreœlenie zas³uguje fakt niespotykanej pracowitoœci i pasji badawczej, cechuj¹cejGo w ca³ym okresie pracy <strong>nauk</strong>owej.Wszystko to sk³ada³o siê na fakt, ¿e Prof. Jerzy Wa¿ny by³ uznawany za twórcêlicz¹cej siê w kraju i za granic¹ szko³y ochrony drewna i budowli.Na uznanie zas³uguje redakcja i wspó³autorstwo pierwszego w Polsce podrêcznika„Ochrona budynków przed korozj¹ biologiczn¹”, wydanego przez „Arkady”w 2001 r., nagrodzonego przez Ministerstwo Infrastruktury oraz wyró¿nionegonagrod¹ za najlepsz¹ ksi¹¿kê akademick¹ z zakresu techniki „Atena 2001”. Jakoszczególne osi¹gniêcia, wzbogacaj¹ce <strong>nauk</strong>ê w skali miêdzynarodowej uznaæ nale¿yopracowanie „Kompleksowe badania nad modernizacj¹ i optymalizacj¹ œwiatowychmetod toksykometrycznych ocen œrodków ochrony drewna”. Bardzo wa¿nym dlapraktyki konserwatorskiej by³o opracowanie, opatentowanie i wdro¿enie do produkcji4 nowoczesnych, proekologicznych œrodków ochrony drewna o powszechnymzastosowaniu, opartych na czwartorzêdowych zwi¹zkach amoniowe (preparaty solne).W okresie pracy na Wydziale Leœnym SGGW wspó³uczestniczy³ w badaniachwp³ywu przemys³owych zanieczyszczeñ powietrza na grzyby chorobotwórcze drzewleœnych; wp³ywu zanieczyszczeñ powietrza na zmiany naturalnej odpornoœci drewnana rozk³ad przez grzyby; mo¿liwoœci zastosowania fungicydów systematycznychwykorzystywanych w ochronie roœlin uprawnych w celach ochrony drewna i innych.W ostatnich latach ¿ycia interesowa³ siê mechanizmami dzia³ania nanobiocydówdla potrzeb ochrony drewna, we wszystkich zakresach jego zastosowania.Dzia³alnoœæ dydaktyczna Profesora jako wyk³adowcy na kursach i szkoleniachby³a bardzo bogata i ró¿norodna. Prowadzi³ zajêcia dydaktyczne na Wydziale Leœnymi Wydziale Technologii Drewna SGGW, na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzie³Sztuki Akademii Sztuk Piêknych w Warszawie oraz na kierunku etnologia Wydzia³uHistorycznego Uniwersytetu Warszawskiego. By³y to studia stacjonarne, zaocznei podyplomowe oraz doktoranckie. Wyk³ada³ ochronê i konserwacjê drewna, fitopatologiêleœn¹ z mikrobiologi¹, korozj¹ biologiczn¹ materia³ów, ochronê dzie³ sztukiludowej przed korozj¹ biologiczn¹, ochronê obiektów budowlanych i zabytkówdrewnianych. Na wyj¹tkowe podkreœlenie zas³uguje d³ugoletnia dzia³alnoœæ, jakowyk³adowcy na kursach i szkoleniach w Oœrodku Doskonalenia Kadr MinisterstwaGospodarki Komunalnej i Budownictwa we Wroc³awiu, a póŸniej dla potrzeb PolskiegoStowarzyszenia Mykologów Budownictwa i stowarzyszeñ bran¿owych wchodz¹cychw sk³ad Naczelnej Organizacji Technicznej.Prof. Jerzy Wa¿ny by³ promotorem 11 doktorantów, z których 5 zosta³o profesorami.Kierowa³ ok. 110 pracami magisterskimi na Wydziale Leœnym i Wydziale
- Page 1 and 2: Postepy ˛naukrolniczychAdvances in
- Page 3: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 7 and 8: Profesor Jerzy Wa¿ny (1927-2010))
- Page 9 and 10: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 11 and 12: Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 13 and 14: Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 15 and 16: Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 17 and 18: Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 19 and 20: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 21 and 22: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 23 and 24: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 25 and 26: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 27 and 28: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 29 and 30: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 31 and 32: Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 33 and 34: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 35 and 36: Substancje aktywne … 35ciach chê
- Page 37 and 38: Substancje aktywne … 37szkodliwym
- Page 39 and 40: Substancje aktywne … 39nieœli do
- Page 41: Substancje aktywne … 41Active sub
- Page 44 and 45: 44 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 46 and 47: 46 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 48 and 49: 48 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 50 and 51: 50 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 52 and 53: 52 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 54 and 55:
54 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 56 and 57:
56 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 58 and 59:
58 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 60 and 61:
60 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 62 and 63:
62 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 64 and 65:
64 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 67 and 68:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 69 and 70:
Fruktany i ich wystêpowanie … 69
- Page 71 and 72:
Fruktany i ich wystêpowanie … 71
- Page 73 and 74:
Fruktany i ich wystêpowanie … 73
- Page 75 and 76:
Fruktany i ich wystêpowanie … 75
- Page 77 and 78:
Fruktany i ich wystêpowanie … 77
- Page 79 and 80:
Fruktany i ich wystêpowanie … 79
- Page 81 and 82:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 83 and 84:
Wp³yw selenu … 83Rysunek 1. Wybr
- Page 85 and 86:
Wp³yw selenu … 85nianych zwierz
- Page 87 and 88:
Wp³yw selenu … 87[17]. Obni¿eni
- Page 89 and 90:
Wp³yw selenu … 89[8] Estienne M.
- Page 91 and 92:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 93 and 94:
Ekspresja genu GnRH … 93Ekspresja
- Page 95 and 96:
Ekspresja genu GnRH … 95Wp³yw st
- Page 97 and 98:
Ekspresja genu GnRH … 97Tabela 2.
- Page 99 and 100:
Ekspresja genu GnRH … 99Zmniejsze
- Page 101 and 102:
Ekspresja genu GnRH … 101Stwierdz
- Page 103 and 104:
Ekspresja genu GnRH … 103[28] Li
- Page 105 and 106:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 107 and 108:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 109 and 110:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 111 and 112:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 113 and 114:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 115 and 116:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 117 and 118:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 119 and 120:
Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 121 and 122:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 123 and 124:
Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 125 and 126:
Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 127 and 128:
Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 129 and 130:
Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 131:
Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 134:
ContentsProfessor Jerzy Wa¿ny (192