126 £. Sikorski, B. AdomasBateri¹ biotestów okreœla siê badanie toksykologiczne lub ekotoksykologiczneobejmuj¹ce wiêcej, ani¿eli tylko jeden gatunek organizmu wskaŸnikowego. Stosujesiê je w celu rozszerzenia badania okreœlonej substancji chemicznej na wiêksz¹ czêœæekosystemu, z uwzglêdnieniem bytuj¹cych tam organizmów wystêpuj¹cych w poszczególnychogniwach ³añcucha troficznego, w ci¹gu: producent – konsument –reducent [31, 33, 35]. Dziêki zastosowaniu baterii biotestów (Charatox, ThamnotoxkitF TM , Microtox ® -SPT) Manusadianas i in. [39] badaj¹c œcieki bytowo-gospodarczedowiedli, ¿e wynik uzyskany z pojedynczego biotestu, mo¿e byæ nieadekwatnydo faktycznego poziomu toksycznoœci próby. Autorzy wykorzystali dodatkowoinny organizm wskaŸnikowy, obrazuj¹cy stan próby zupe³nie inaczej, dziêki czemuuzyskali mo¿liwoœæ weryfikacji wczeœniejszych odpowiedzi oraz pe³niejsz¹ charakterystykêoddzia³ywañ.Analizy ekotoksykologiczne wraz z uzyskanymi dziêki nim rezultatami, odznaczaj¹siê swoistym zró¿nicowaniem. Czêsto ich celem jest okreœlenie samej letalnoœci,b¹dŸ wielkoœci efektów inhibicyjnych, wobec ró¿nych bioindykatorów po okreœlonymczasie ekspozycji. Wyznacza siê stê¿enia (Lethal Concentration – LC) b¹dŸdawki œmiertelne (Lethal Dose – LD), czêsto z uwzglêdnieniem najni¿szych, b¹dŸgranicznych poziomów nara¿enia (Lowest Observed Effect Concentration – LOEC,No Observable Effect Concentration – NOEC). Standardowo wobec wrotków i skorupiakówwodnych ustala siê wartoœci EC (Effect Concentration), czyli wyra¿on¹procentowo w danej grupie badawczej inhibicjê okreœlonej czynnoœci fizjologicznej,b¹dŸ biochemicznej. W testach wzrostowych zaœ bierze siê pod uwagê hamowanierozwoju zarówno roœlin, grzybów i biomasy glonów. Rozwój biotechnologii spowodowa³,¿e obok tych parametrów, du¿e znaczenie w badaniach toksykologicznychmaj¹ testy enzymatyczne okreœlaj¹ce inhibicje aktywnoœci jednego lub grupyenzymów katalizuj¹cych okreœlon¹ reakcje biochemiczn¹ [8, 52] oraz testygenotoksycznoœci [24, 34, 43, 64], okreœlaj¹ce zmiany genetyczne wywo³ane wp³ywemtoksykanta. Niekiedy toksykolodzy analizuj¹ parametry zwi¹zane z pobieraniemi gromadzeniem okreœlonych substancji w tkankach i narz¹dach, w zale¿noœciod czasu nara¿enia, które nosz¹ miano testów bioakumulacji [28, 61].Problematyka i kierunki rozwoju biotestówDynamiczny postêp ró¿nych ga³êzi <strong>nauk</strong>i zajmuj¹cych siê ocen¹ œrodowiska przyu¿yciu organizmów wskaŸnikowych, sprawi³, ¿e biotesty sta³y siê kluczowym narzêdziemoceny wp³ywu substancji na organizm b¹dŸ ca³y ekosystem. Biotesty bowiembezpoœrednio opieraj¹ siê na odpowiedzi osobniczej b¹dŸ grupy organizmów charakterystycznychdla danego wycinka przyrody. Mimo ich skonkretyzowanej formy orazwypracowanych standaryzowanych metod, praca nad biotestami udowodni³a, ¿eobarczone s¹ wieloma b³êdami natury porównawczej, powtarzalnoœci, czy subiektywizmuw ocenie toksycznoœci. Wielu autorów [32, 62, 37] analizuj¹c uzyskane
Biotesty w badaniach toksykologicznych … 127wyniki, zauwa¿y³o szereg rozbie¿noœci w ocenie tego samego elementu œrodowiska,za pomoc¹ ró¿nych testów. Jako przyk³ad takich odchyleñ wskazaæ mo¿na badaniaporównuj¹ce próby pochodz¹ce z oligotroficznego stawu, z próbami wód zanieczyszczonychdla potrzeb analizy [32]. U¿ycie kilku testów: bioluminescencji wraz z analizamienzymatycznymi dowodzi ich rozbie¿noœci w ocenie poziomu zanieczyszczenia,a tym samym wskazuje na zasadnoœæ zastosowania w badaniach kilku testów.Badania oceniaj¹ce stan wód powierzchniowych zlokalizowanych wokó³ zak³aduprzemys³owego z wykorzystaniem ryb jako bioindykatora [62] dowodz¹, i¿ osobnikipochodz¹ce z ró¿nych hodowli mog¹ wykazywaæ ró¿n¹ wra¿liwoœæ, co w konfrontacjiz wynikami innych badaczy mo¿e byæ przyczyn¹ b³êdnej oceny.Testy toksykologiczne i ekotoksykologiczne czêsto skupiaj¹ siê jedynie na krótkimokresie nara¿enia, w którym pod uwagê nie s¹ brane czynniki takie jak: ca³ad³ugoœæ ¿ycia organizmu, kumulacyjna natura substancji chemicznych, dynamikapopulacji, zmiany sezonowe, narastanie toksycznoœci w czasie, estywacja, a szacujesiê jedynie tempo wzrostu, p³odnoœæ, czy œmiertelnoœæ [36, 45]. Przeprowadzonebadaniach z zastosowaniem metody analizy obrazu [37] zwracaj¹ uwagê na problemzwi¹zany z naoczn¹ obserwacj¹ uzyskanych wyników, gdzie ocena toksycznoœcimo¿e mieæ cechy subiektywnej oceny eksperymentatora. Natomiast Eberius i in. [14],w ocenie rzêsy wodnej jako szeroko stosowanego bioindykatora, zwracaj¹ uwagê najej nie zwi¹zane z wp³ywem toksykanta tempo wzrostu. Odnotowuj¹ wiêksz¹ stagnacjêorganizmu w pierwszych dniach eksperymentu, popart¹ analizami, polegaj¹cymina ró¿nym czasie startowym hodowli. Aby zapobiec wszelkim niespójnoœciomzwi¹zanym z badaniami laboratoryjnymi Komitet Toksykologii i OcenyCzynników Œrodowiskowych US National Research (NRC) opublikowa³ raport nazlecenie Amerykañskiej Agencji Ochrony Œrodowiska [55], w którym w¹tpliwoœciompoddaje testy przeprowadzane na zwierzêtach w odniesieniu do populacjiludzkiej. Ekstrapolowane wyniki tych doœwiadczeñ, nie zawsze mo¿na odnosiæ doorganizmu cz³owieka, co wiêcej dane te nie s¹ w stanie wykazaæ wp³ywu ró¿norodnychmieszanin chemikaliów czy dzia³ania synergistycznego. Komitet podejmujedzia³ania w kierunku opracowania szeregu nieinwazyjnych komputerowych metodanaliz oraz testów in vitro opartych na biologii cz³owieka – tak aby zapobiegaæocenom reakcji opartych na homogenicznych grupach zwierz¹t, w odniesieniu doheterogenicznych populacji ludzkich. Raport dowodzi, ¿e wiele obecnie stosowanychmetod testowania œrodowiska to metody czasoch³onne, wymagaj¹ce wysokich nak³adówfinansowych. Promuje metody obrazuj¹ce bezpoœrednie efekty toksycznew dawkach adekwatnych, na które nara¿ony jest organizm ludzki, tak by mo¿na by³oanalizowaæ zaburzenia na poziomie komórkowym i molekularnym. Postuluje wykorzystaniekomórek uzyskanych z tkanek oraz zmierza do zmiany paradygmatuprzeprowadzania doœwiadczeñ na zwierzêtach w stronê testów in vitro.
- Page 1 and 2:
Postepy ˛naukrolniczychAdvances in
- Page 3 and 4:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 5 and 6:
Profesor Jerzy Wa¿ny (1927-2010))
- Page 7 and 8:
Profesor Jerzy Wa¿ny (1927-2010))
- Page 9 and 10:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 11 and 12:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 13 and 14:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 15 and 16:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 17 and 18:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 19 and 20:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 21 and 22:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 23 and 24:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 25 and 26:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 27 and 28:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 29 and 30:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 31 and 32:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 33 and 34:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 35 and 36:
Substancje aktywne … 35ciach chê
- Page 37 and 38:
Substancje aktywne … 37szkodliwym
- Page 39 and 40:
Substancje aktywne … 39nieœli do
- Page 41:
Substancje aktywne … 41Active sub
- Page 44 and 45:
44 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 46 and 47:
46 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 48 and 49:
48 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 50 and 51:
50 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 52 and 53:
52 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 54 and 55:
54 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 56 and 57:
56 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 58 and 59:
58 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 60 and 61:
60 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 62 and 63:
62 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 64 and 65:
64 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 67 and 68:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 69 and 70:
Fruktany i ich wystêpowanie … 69
- Page 71 and 72:
Fruktany i ich wystêpowanie … 71
- Page 73 and 74:
Fruktany i ich wystêpowanie … 73
- Page 75 and 76: Fruktany i ich wystêpowanie … 75
- Page 77 and 78: Fruktany i ich wystêpowanie … 77
- Page 79 and 80: Fruktany i ich wystêpowanie … 79
- Page 81 and 82: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 83 and 84: Wp³yw selenu … 83Rysunek 1. Wybr
- Page 85 and 86: Wp³yw selenu … 85nianych zwierz
- Page 87 and 88: Wp³yw selenu … 87[17]. Obni¿eni
- Page 89 and 90: Wp³yw selenu … 89[8] Estienne M.
- Page 91 and 92: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 93 and 94: Ekspresja genu GnRH … 93Ekspresja
- Page 95 and 96: Ekspresja genu GnRH … 95Wp³yw st
- Page 97 and 98: Ekspresja genu GnRH … 97Tabela 2.
- Page 99 and 100: Ekspresja genu GnRH … 99Zmniejsze
- Page 101 and 102: Ekspresja genu GnRH … 101Stwierdz
- Page 103 and 104: Ekspresja genu GnRH … 103[28] Li
- Page 105 and 106: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 107 and 108: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 109 and 110: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 111 and 112: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 113 and 114: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 115 and 116: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 117 and 118: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 119 and 120: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 121 and 122: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 123 and 124: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 125: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 129 and 130: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 131: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 134: ContentsProfessor Jerzy Wa¿ny (192