124 £. Sikorski, B. Adomasprzez 3 dni [20, 22]. Z powodzeniem do oceny gleby zanieczyszczonej sulfametazyn¹zastosowano nasiona roœlin motylkowatych (Lupinus luteus, Pisum sativum, Lensculinaris, Glycine max, Medicago sativa) wiêksze œrednio o 20 razy od zalecanychprzez producenta testu Phytotoxkit (MicroBio Test Inc., Belgium) [1, 22]. Obokoceny kie³kowania traw, kapustowatych, motylkowatych oraz zbó¿ w ocenie œrodowiskaglebowego, pod uwagê bierze siê tak¿e roœliny makrofityczne. Jednak skomplikowanahodowla roœlin makrofitycznych, a tak¿e d³ugi czas wzrostu oraz wymaganiazwi¹zane z zajmowan¹ przez nie powierzchni¹, eliminuj¹ je z powszechnego stosowaniaw biotestach [33].Dobór organizmów roœlinnych winien charakteryzowaæ dany ekosystem. Gatunkiroœlin dobiera siê bior¹c pod uwagê ich dostêpnoœæ, sposób hodowli, ³atwoœæ prowadzeniabadañ oraz biologiczn¹ wra¿liwoœæ na zwi¹zek b¹dŸ grupê zwi¹zków,potwierdzon¹ wielokrotnymi powtórzeniami [14, 33]. W tego typu badaniach niezmiernieistotna jest mo¿liwoœæ oceny toksycznoœci w cyklu wielopokoleniowym. Dlategowiêkszoœæ stosowanych fitotestów ma charakter chroniczny, czyli trwaj¹ d³u¿ej ani¿eli1/3 okresu przedprodukcyjnego [30]. Obecnie, na skutek d³ugoletnich prac z zakresuocen œrodowiskowych, badacze sk³aniaj¹ siê do wykorzystywania w eksperymentachgotowych kultur roœlinnych – mo¿liwych do zastosowania w laboratorium. Prowadz¹oni w³asn¹ hodowlê glonów, roœlin naczyniowych, lub wykorzystuj¹ gotowe wyselekcjonowanekultury w formie kryptobiotycznej, b¹dŸ liofilizatu, do³¹czane do mikrobiotestów,np. Algaltoxkit F TM , Phytotoxkit TM [22, 33, 48, 63].Podobnie dobór organizmów wygl¹da w badaniach ekotoksykologicznych opartychna wykorzystaniu bakterii jako czêœci aktywnej biotestu, gdzie obok w³asnychhodowli kolonii mikroorganizmów, najczêœciej testy te opiera siê na bakteriach w formieuœpionej do³¹czonych do odpowiedniego biotestu [33]. Gotowe kolonie bakteriipo raz pierwszy do³¹czono do biotestu (Microtox ® -SPT) w roku 1979, co da³omo¿liwoœæ wykorzystania go w dowolnym czasie oraz umo¿liwi³o wzglêdn¹ porównywalnoœæwyników badañ z oœrodkami <strong>nauk</strong>owymi stosuj¹cymi ten sam rodzajanalizy [48, 63]. Obecnie w testach bakteryjnych (Microtox ® -SPT, LUMIStox,ToxAlert ® 100) najczêœciej badaniom poddaje siê bakterie z rodzaju Vibrio fischeri,posiadaj¹ce zdolnoœci luminescencyjne. Wp³yw zanieczyszczenia œrodowiska wyznaczasiê obserwuj¹c ograniczenia w emisji œwiat³a bakterii, w porównaniu z parametramiœwietlnymi bakterii nie poddanych ¿adnym nara¿eniom. Ograniczeniaw wielkoœci emisji bakterii œwiec¹cych, powodowane mog¹ byæ zachwianiami w metabolizmiekomórki, przerwaniem b³ony komórkowej czy wskutek dzia³alnoœci substancjiniepo¿¹danej [17, 33]. Biotesty oparte na pomiarze bioluminescencji bakteriiz rodzaju Vibrio fischeri pomocne s¹ w bioanalizach wody, œcieków, osadów czygleby oraz czêsto s¹ uzupe³nieniem biotestów typu Toxkit [17, 52, 63]. Do ocenytoksycznoœci chronicznej, np. leków weterynaryjnych, stosuje siê innowacyjny systemMARA ® (Microbial Assay for Risk Assessment). Test ten jako bioindykatorywykorzystuje dziesiêæ organizmów prokariotycznych – bakterii o ró¿nej taksonomii
Biotesty w badaniach toksykologicznych … 125oraz jeden organizm eukariotyczny – dro¿d¿e [43]. Wraz z rozwojem prac badawczychnad testami bakteryjnymi w obrocie komercyjnym pojawi³y siê takie testy,które nie tylko wykorzystuj¹ organizmy bakteryjne w celach opiniodawczych z zakresutoksycznoœci, czy genotoksycznoœci, test Ames’a, SOS-ChromoTest, z wykorzystaniemszczepów Salmonella typhimurium, Escherichia coli [26, 27], leczumo¿liwiaj¹ ich wykrycie, np. bakterii z rodzaju Legionella, odpowiedzialnych zazakaŸn¹ legioneliozê [5].Kolejn¹ grupê biotestów, które klasyfikuje siê ze wzglêdu na u¿yty materia³ badawczy,stanowi¹ testy zwierzêce, wskazuj¹ce zmiany morfologiczne, fizjologiczneczy genetyczne odleglejszych ogniw ³añcucha troficznego. Uzyskane w wyniku ichprzeprowadzenia odpowiedzi, mog¹ bezpoœrednio obrazowaæ stan zanieczyszczeniaœrodowiska naturalnego, procesy biomagnifikacji czy biotransformacji. Testy, w którychbioindykatorami s¹ zwierzêta stanowi¹ oko³o 10% ogó³u stosowanych biotestów[33]. S¹ narzêdziem wykorzystywanym w badaniach wskazuj¹cych jakoœæ podstawowychelementów œrodowiska oraz ich przekszta³ceñ antropogenicznych [10]. Dodatkowoorganizmy wy¿sze s¹ szczególnie przydatne w ocenach farmakologicznychi kosmetologicznych, umo¿liwiaj¹c badanie substancji czynnych zawartych w poszczególnychpreparatach, lekach czy kosmetykach [46, 47, 56]. W biotestach nazwierzêtach analizie poddaje siê gatunki charakteryzuj¹ce zarówno œrodowisko l¹dowejak i wodne. Do badañ wykorzystuje siê organizmy zró¿nicowanych ogniwtroficznych, pocz¹wszy od pierwotniaków, przez miêczaki, po strunowce. Do najlicznieju¿ytkowanych zwierz¹t w œrodowisku wodnym nale¿¹ rozwielitki – Daphnia sp.[50]; miêczaki, skorupiaki: Artemia salina, Ceriodaphnia dubia oraz wiele gatunkówryb, a wœród nich Lepomis macrochirus, czy Ictalarus punctatus. Stan pozosta³ychœrodowisk okreœlany jest na podstawie odpowiedzi organizmów takich jak: d¿d¿ownice– Eisenia foetida, œlimaki – Helix aspersa, skoczkonogi – Folsomia candida,bezkrêgowce, owady – Apis mellifera, ptaki oraz gryzonie [20, 33, 40, 50]. Zewzglêdu na komercyjn¹ dostêpnoœæ gotowych biotestów badaniom na zwierzêtachnajszerzej poddaje siê: skorupiaki bêd¹ce elementem testów Daphtoxkit F TM ,Thamnotoxkit F TM , Ostracodtoxkit F TM ; wrotki – Rototoxkit F TM , pierwotniaki –Prototoxkit F TM [4, 22, 29, 33, 34, 39, 48]. Tak wyposa¿one testy nosz¹ nazwêmikrobiotestów. S¹ to zestawy wyposa¿one w niezbêdne akcesoria do wyznaczaniapoziomu toksycznoœci prób. W sk³ad ka¿dego mikrobiotestu wchodzi element aktywnybiotestu, jakim jest ¿ywy organizm, gotowy do uruchomienia w ka¿dej chwili.Ocena toksykologiczna z wykorzystaniem takich testów pozwala na interkontynentalnekonfrontacje wyników. Ponadto dziêki do³¹czonym kulturom organizmów niewystêpuje potrzeba prowadzenia w³asnych hodowli. Oznaczenia przeprowadzoneprzy u¿yciu wymienionych testów charakteryzuje ni¿szy koszt badawczy, ani¿eli ichform konwencjonalnych, skraca siê te¿ czas odpowiedzi, a badania mo¿na prowadziædla prób o niewielkiej objêtoœci. Dodatkowo badacz uzyskuje mo¿liwoœæ pracy nakilku próbach jednoczeœnie [31, 33, 48, 63], co umo¿liwia zaplanowanie eksperymentuw formie baterii biotestów.
- Page 1 and 2:
Postepy ˛naukrolniczychAdvances in
- Page 3 and 4:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 5 and 6:
Profesor Jerzy Wa¿ny (1927-2010))
- Page 7 and 8:
Profesor Jerzy Wa¿ny (1927-2010))
- Page 9 and 10:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 11 and 12:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 13 and 14:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 15 and 16:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 17 and 18:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 19 and 20:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 21 and 22:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 23 and 24:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 25 and 26:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 27 and 28:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 29 and 30:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 31 and 32:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 33 and 34:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 35 and 36:
Substancje aktywne … 35ciach chê
- Page 37 and 38:
Substancje aktywne … 37szkodliwym
- Page 39 and 40:
Substancje aktywne … 39nieœli do
- Page 41:
Substancje aktywne … 41Active sub
- Page 44 and 45:
44 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 46 and 47:
46 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 48 and 49:
48 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 50 and 51:
50 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 52 and 53:
52 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 54 and 55:
54 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 56 and 57:
56 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 58 and 59:
58 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 60 and 61:
60 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 62 and 63:
62 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 64 and 65:
64 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 67 and 68:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 69 and 70:
Fruktany i ich wystêpowanie … 69
- Page 71 and 72:
Fruktany i ich wystêpowanie … 71
- Page 73 and 74: Fruktany i ich wystêpowanie … 73
- Page 75 and 76: Fruktany i ich wystêpowanie … 75
- Page 77 and 78: Fruktany i ich wystêpowanie … 77
- Page 79 and 80: Fruktany i ich wystêpowanie … 79
- Page 81 and 82: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 83 and 84: Wp³yw selenu … 83Rysunek 1. Wybr
- Page 85 and 86: Wp³yw selenu … 85nianych zwierz
- Page 87 and 88: Wp³yw selenu … 87[17]. Obni¿eni
- Page 89 and 90: Wp³yw selenu … 89[8] Estienne M.
- Page 91 and 92: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 93 and 94: Ekspresja genu GnRH … 93Ekspresja
- Page 95 and 96: Ekspresja genu GnRH … 95Wp³yw st
- Page 97 and 98: Ekspresja genu GnRH … 97Tabela 2.
- Page 99 and 100: Ekspresja genu GnRH … 99Zmniejsze
- Page 101 and 102: Ekspresja genu GnRH … 101Stwierdz
- Page 103 and 104: Ekspresja genu GnRH … 103[28] Li
- Page 105 and 106: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 107 and 108: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 109 and 110: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 111 and 112: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 113 and 114: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 115 and 116: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 117 and 118: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 119 and 120: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 121 and 122: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 123: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 127 and 128: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 129 and 130: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 131: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 134: ContentsProfessor Jerzy Wa¿ny (192