122 £. Sikorski, B. Adomasków i ich bioaktywnoœci. Nie oceniaj¹ równie¿ zwi¹zków nie objêtych ramamiprawnymi w danym kraju. Badania takie niekiedy powoduj¹ myln¹ ocenê realnegozagro¿enia œrodowiska przyrodniczego [39, 48]. Do zagadnienia tego odnosz¹ siêrównie¿ Wolska i in. [63] analizuj¹c za³o¿enia do Europejskiej Dyrektywy Ramowejdotycz¹cej Wody (WFD – Water Framework Directive) [21]. Obserwacje prowadzonezgodnie ze schematem: pomiar ekspozycji – badanie procesów kumulacji i metabolizmuzanieczyszczeñ przez ¿ywe organizmy [44], sta³y siê podwalin¹ rozwojui opracowania metod badawczych, które nazwano biotestami.Biotest to standardowa procedura wskazuj¹ca wp³yw zanieczyszczeñ, b¹dŸ ichmieszanin wobec systemu biologicznego, jakim mo¿e byæ: organizm (roœlinny lubzwierzêcy), zespó³ organizmów czy wycinek ekosystemu (mezosystem, mikrosystem),z jednoczesnym okreœleniem sk³adu substancji i ich mo¿liwych interakcji [32, 33, 38,48, 53, 60]. Biotesty s¹ interdyscyplinarnym ujêciem odpowiedzi organizmów naobecnoœæ konkretnych substancji chemicznych, które w celu okreœlenia ich wp³ywuwykorzystuj¹ dziedziny <strong>nauk</strong>owe takie jak np. fizjologia czy biochemia. Uzyskanywynik jednoznacznie stwierdza toksycznoœæ danej próby lub jej brak, w porównaniuz zachowaniem organizmu nie nara¿onego na dzia³anie wszystkich substancji chemicznychobecnych w analizowanej próbie [52]. Stosowanie w toksykologii i ekotoksykologiibadañ, w których rejestruje siê zmiany morfologiczne lub/i fizjologicznena poziomie komórkowym czy osobniczym, a niekiedy w konsekwencji œmieræbadanego organizmu, maj¹ na celu ochronê œrodowiska, co w sposób poœredniprzek³ada siê na ochronê ¿ycia i zdrowia populacji ludzkiej [30]. Ich teraŸniejszaforma oraz konstrukcja jest wypadkow¹ ponad dwudziestoletnich badañ nad biotestamii ich wykorzystaniem. Zaowocowa³o to standaryzacj¹ warunków ich przeprowadzania,obni¿eniem kosztów zwi¹zanych z samym badaniem, powszechn¹ dostêpnoœci¹kultur testowych [31], ujednoliceniem pomiarów oraz ich porównywalnoœci¹.Biotesty i ich zró¿nicowany podzia³Interdyscyplinarne metody analityczne oparte na materiale ¿ywym obrazuj¹ potencjalneobci¹¿enie próby przez zanieczyszczenie lub ich mieszaniny w zró¿nicowanychmatrycach œrodowiskowych. Mnogoœæ metod nastrêcza jednak wiele problemówz ich klasyfikacj¹ [33, 48]. Pierwotne klasyfikacje dotyczy³y uzyskania informacjio poziomie ska¿enia konkretnego elementu œrodowiska, wzglêdem miejscaprzeprowadzenia analizy. Prowadzi siê testy laboratoryjne oparte na wzorcowaniuprób w warunkach kontrolowanych, których wynik okreœla poziom toksycznoœci próbrzeczywistych. Ponadto badaniom poddaje siê konkretne próbki z poszczególnychelementów œrodowiska (m.in. woda, gleba, odcieki) i konfrontuje siê je wobec próbwzorcowych [33]. W porównawczych badaniach œrodowiska wodnego najlepiej jestwykorzystaæ ró¿ne metody i te same próby poddaæ testom z u¿yciem ró¿nychorganizmów w celu okreœlenia poziomu wra¿liwoœci testu i eliminacji b³êdów
Biotesty w badaniach toksykologicznych … 123wynikaj¹cych z oparcia badañ na jednym teœcie [32]. Kolejnym sposobem uwzglêdniaj¹cymmiejsce przeprowadzania testu jest analiza in situ, wykorzystuj¹ca odpowiedziorganizmów ¿yj¹cych w œrodowisku naturalnym [2, 33, 41]. Analiza tegorodzaju umo¿liwia sta³¹ wymianê medium, g³ównie wody, gdy badania przeprowadzasiê z u¿yciem ryb czy roœlin jako organizmu wskaŸnikowego i klasyfikuje siê je jakobiotest dynamiczny [23, 50, 54]. W przypadku gdy wymiana nastêpuje w okreœlonychodstêpach czasowych, biotest tego rodzaju definiowany jest jako pó³statyczny [7, 11,50]. Test statyczny zaœ charakteryzuje siê brakiem zastêpowania medium. W trakciebadania toksycznoœci, testowany pollutant o okreœlonym stê¿eniu zadaje siê tylko razna noœnik, którym mo¿e byæ woda, osad czy gleba [18, 33, 50].Analizy oparte na ocenie wp³ywu substancji na zmiany morfologiczne i fizjologiczneorganizmu wskaŸnikowego, z powodu szerokiego spektrum zró¿nicowaniametod, s¹ przyczyn¹ trudnoœci w zaklasyfikowaniu ich do konkretnej grupy badañtoksykologicznych. Jednym z podstawowych kryteriów praktyk analitycznych w toksykologiii ekotoksykologii jest element aktywny testu – czyli organizm w nimwykorzystywany. Wyró¿nia siê tu organizmy nale¿¹ce do królestw: roœlin, bakteriioraz zwierz¹t [33]. Biotesty oparte na analizie zmian w obrêbie organizmu roœlinnegozwane fitotestami dostarczaj¹ informacji o organizmach kluczowych dla danegoekosystemu, dziêki czemu okreœlaæ mo¿na jego stan oraz zaburzenia w przep³ywiematerii czy obiegu substancji. Baran i in. [3] definiuj¹ fitotoksycznoœæ jako sk³adow¹zaburzeñ w pobieraniu i transporcie nieodzownych mikro- i makroelementów, coskutkuje opóŸnionym kie³kowaniem nasion i wschodem roœlin oraz deformacjami iniedorozwojem okreœlonych ich czêœci [25]. Dziêki fitotestom uzyskuje siê konkretn¹wiedzê o wp³ywie badanego czynnika wystêpuj¹cego w œrodowisku. Fitotesty stosowanes¹ m.in. do oceny gleby [49] i wody [12, 13, 17] zanieczyszczonej m.in.œrodkami ochrony roœlin. Pomocne s¹ równie¿ w biomonitoringu [19], czy fitoremediacji[23]. W badaniach tych wykorzystuje siê wiele rodzajów roœlin, poczynaj¹c odglonów, wœród których najczêœciej stosuje siê do oceny prób wód s³odkich glonynale¿¹ce do gromady Chlorophyta: Selenastrum capricornutum, Scenedesmus quadricauda,S. subspicatus [33, 34, 50, 58, 63], do oceny zaœ wód s³onych i s³onawychz gromady Bacillariophyta: Phaeodactylum tricornutum, Skeletonema costatum [33,45, 50, 58, 63]. Bardzo szeroko w pracach laboratoryjnych nad substancjami oraz ichakumulacj¹ wykorzystuje siê rzêsê wodn¹ [50], której gatunki Lemna minor oraz L.gibba s¹ najczêstszymi organizmami wskaŸnikowymi biotestu (Lemna Test). Mimoniespójnoœci w ocenie fitotoksycznoœci wody, czy œcieków za pomoc¹ tego organizmu[14], jest on czêsto wykorzystywany ze wzglêdu na szybk¹ odpowiedŸ biologiczn¹,³atwoœæ hodowli zgodn¹ z Rozporz¹dzeniem Komisji WE nr 761/2009 [51], szybkiprzyrost oraz mo¿liwoœæ oceny toksycznej zwi¹zków hydrofobowych – unosz¹cychsiê na powierzchni lustra wody [6, 9, 42]. Fitobioindykatorami s¹ równie¿ wy¿szeroœliny naczyniowe wœród których, wyró¿niæ mo¿na: Sorghum saccharatum, Lepidiumsativum czy Sinapis alba. Maj¹ one bardzo ma³e nasiona, a testy prowadzi siê
- Page 1 and 2:
Postepy ˛naukrolniczychAdvances in
- Page 3 and 4:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 5 and 6:
Profesor Jerzy Wa¿ny (1927-2010))
- Page 7 and 8:
Profesor Jerzy Wa¿ny (1927-2010))
- Page 9 and 10:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 11 and 12:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 13 and 14:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 15 and 16:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 17 and 18:
Optymalizacja u¿ytkowania powierzc
- Page 19 and 20:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 21 and 22:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 23 and 24:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 25 and 26:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 27 and 28:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 29 and 30:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 31 and 32:
Oszczêdne gospodarowanie wod¹ …
- Page 33 and 34:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 35 and 36:
Substancje aktywne … 35ciach chê
- Page 37 and 38:
Substancje aktywne … 37szkodliwym
- Page 39 and 40:
Substancje aktywne … 39nieœli do
- Page 41:
Substancje aktywne … 41Active sub
- Page 44 and 45:
44 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 46 and 47:
46 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 48 and 49:
48 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 50 and 51:
50 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 52 and 53:
52 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 54 and 55:
54 J. Szumigaj-Tarnowska, Cz. Œlus
- Page 56 and 57:
56 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 58 and 59:
58 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 60 and 61:
60 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 62 and 63:
62 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 64 and 65:
64 E.U. Kozik, I. Ostrzy¿ek, W. Sz
- Page 67 and 68:
Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 69 and 70:
Fruktany i ich wystêpowanie … 69
- Page 71 and 72: Fruktany i ich wystêpowanie … 71
- Page 73 and 74: Fruktany i ich wystêpowanie … 73
- Page 75 and 76: Fruktany i ich wystêpowanie … 75
- Page 77 and 78: Fruktany i ich wystêpowanie … 77
- Page 79 and 80: Fruktany i ich wystêpowanie … 79
- Page 81 and 82: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 83 and 84: Wp³yw selenu … 83Rysunek 1. Wybr
- Page 85 and 86: Wp³yw selenu … 85nianych zwierz
- Page 87 and 88: Wp³yw selenu … 87[17]. Obni¿eni
- Page 89 and 90: Wp³yw selenu … 89[8] Estienne M.
- Page 91 and 92: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 93 and 94: Ekspresja genu GnRH … 93Ekspresja
- Page 95 and 96: Ekspresja genu GnRH … 95Wp³yw st
- Page 97 and 98: Ekspresja genu GnRH … 97Tabela 2.
- Page 99 and 100: Ekspresja genu GnRH … 99Zmniejsze
- Page 101 and 102: Ekspresja genu GnRH … 101Stwierdz
- Page 103 and 104: Ekspresja genu GnRH … 103[28] Li
- Page 105 and 106: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 107 and 108: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 109 and 110: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 111 and 112: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 113 and 114: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 115 and 116: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 117 and 118: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 119 and 120: Prawna ochrona odmian roœlin … 1
- Page 121: Postêpy Nauk Rolniczych nr 4/2010:
- Page 125 and 126: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 127 and 128: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 129 and 130: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 131: Biotesty w badaniach toksykologiczn
- Page 134: ContentsProfessor Jerzy Wa¿ny (192