142 5 GÖGNIN OG VIÐFANGSEFNIÐ5.3.1 Samanburður á bundnum <strong>og</strong> frjálsum fyrri hlutumEins <strong>og</strong> sjá má af meðferðinni sem forskeyti hljóta í greiningu í íslenskum ritum (sjá t.d.yfirlit í (17) á bls. 83 hér að framan) er erfitt að skera úr um það hvaða orðhlutar teljasttil forskeyta í íslensku <strong>og</strong> þá um leið á hvaða forsendum á að byggja slíka greiningu.Í 2. kafla hér að framan kemur fram að í þeim erlendu ritum sem þar er fjallað um eralltaf gert ráð fyrir því að aðskeyti séu bundin myndön en svo er ekki í íslenskri greiningu(sjá t.d. lista um forskeyti Sigrúnar Þorgeirsdóttur (1986) á bls. 66–67 hér að framan). Ígreiningunni í gagnasafninu hér er ekki gerður munur á forskeytum <strong>og</strong> öðrum bundnumfyrri hlutum, eins <strong>og</strong> áður hefur komið fram, <strong>og</strong> því verður að athuga alla bundna fyrrihluta <strong>og</strong> hvort <strong>og</strong> hvernig þeir skiptast í flokka eftir þeim forsendum sem hér hafa komiðfram. Hér er hins vegar gengið út frá því að forskeyti þurfi að vera bundin myndön, eins<strong>og</strong> gert er í 2. kafla hér að framan, enda eru það venjulega merkingarlegar forsendur semverða til þess að því skilyrði er sleppt í íslensku (sjá t.d. kafla 3.3.2 hér að framan). Þaðsem þarf að skoða er því aðallega hvort orðhlutarnir gegna málfræðilegu hlutverki, <strong>og</strong> þarættu tíðnitölur að geta gefið vísbendingu, <strong>og</strong> hvort í orðhlutunum er rót eða ekki.Hér á eftir fylgja tveir listar sem notaðir eru í þessum samanburði. Í fyrri listanumeru algengustu grunnorð sem koma fyrir sem fyrri hlutar í safninu. Á listanum eru 120algengustu grunnorðin í tíðniröð <strong>og</strong> eru þau birt í þeirri mynd sem þau hafa í sjöunda sviðií hverri færslu, þ.e. hér er uppflettimynd orðanna, nefnifall nafnorða o.s.frv. Í listanumkemur því ekki fram mismunur á formi fyrri hlutanna eftir <strong>samsetning</strong>arhætti. Í síðarilistanum eru síðan bundnir fyrri hlutar, alls 251 orðhluti. Algengustu grunnorð sem fyrrihlutar í gagnasafninu eru þessi:(5) Fyrrihlutar í tíðniröð, grunnorð:370 smár adj g310 hálfur adj g286 út adv g285 af adv g272 stór adj g240 upp adv g229 á adv g209 fullur adj g202 land n g200 einn num g200 vatn n g194 maður m g185 hár adj g185 líf n g181 sjór m g175 margur adj g168 þjóð f g160 yfir adv g157 fiskur m g156 sjálfur pron g156 sól f g154 hönd f g147 inn adv g145 um adv g138 jörð f g136 hugur m g135 fram adv g133 til adv g131 fjall n g131 of adv g129 eldur m g128 steinn m g127 aðal n g127 járn n g125 mál n g124 fé n g124 langur adj g121 gull n g117 loft n g115 ljós n g114 blóð n g114 lög npl g112 harður adj g111 miður adj g110 blár adj g106 nýr adj g105 undir adv g104 þver adj g101 ís m g100 höfuð n g100 rauður adj g99 orð n g99 við adv g98 kol n g96 sumar n g93 gras n g93 sandur m g93 tré n g91 jafn adv g91 skip n g89 hús n g87 ást f g84 að adv g84 vor n g82 himinn m g81 efni n g81 hel f g81 hringur m g81 í adv g81 matur m g80 flug n g79 hey n g79 silfur n g79 trú f g78 fyrir adv g77 bók f g77 skóli m g77 vetur m g76 nótt f g75 grár adj g75 her m g75 hraun n g74 hundur m g74 hvítur adj g74 vél f g73 hraður adj g72 heima adv g72 heimur m g72 sauður m g71 veður n g69 barn n g69 snjór m g67 hestur m g67 illur adj g67 síld f g66 svartur adj g65 kyn n g65 litur m g65 verk n g64 bráður adj g64 vindur m g63 bær m g63 olía f g61 eftir adv g
5.3 Bundnir liðir, aðskeyti <strong>og</strong> <strong>samsetning</strong>arliðir 14361 fár adj g61 forn adj g61 niður adv g61 ráð n g61 saga f g61 sár adj g60 dagur m g60 hljóð n g59 bein n g59 friður m g59 haust n g59 mór m g59 náttúra f g58 frá adv g58 grjót n g58 hiti m g58 úr adv g. . .Á þessum lista eru kerfisorð mjög áberandi, eins <strong>og</strong> forsetningar <strong>og</strong> atviksorð (út, af, upp,á, yfir, inn, um, fram, til <strong>og</strong> of ), töluorð <strong>og</strong> fornöfn (einn, margur, sjálfur), auk orðhlutasem hér eru greindir sem lýsingarorð en mjög oft eru greindir sem forskeyti í íslensku(smá-, hálf-, stór-, full-, há-, harð-, blá-, rauð-, grá- <strong>og</strong> sár-). Margir þessara orðhluta eruýmist notaðir í eiginlegri merkingu eða til áherslu. 16 Orðhlutar af sama tagi sem hér erugreindir sem nafnorð eru t.d. eld-, aðal-, blóð-, kol-, hel-, hund- <strong>og</strong> sauð- <strong>og</strong> er þá formlátið ráða en ekki merking, enda er hér ekki gerður munur á orðunum eftir því í hvaðamerkingu orðhlutar standa. Munurinn á listunum í (5) hér á undan <strong>og</strong> (6) hér á eftir ereinungis fólginn í muninum á frjálsu <strong>og</strong> bundnu myndani. 17Á listanum um bundna fyrri hluta kennir ýmissa grasa. Þar eru bæði mjög algengirorðhlutar <strong>og</strong> allmörg stakdæmi. Einstaka orðhlutar á listanum koma fyrir sem sjálfstæðorð í föstum orðasamböndum, t.d. ó-, endur-, mis-, sí- <strong>og</strong> van í orðasamböndunum veraum <strong>og</strong> ó, endur fyrir löngu, fara einhvers á mis, sí <strong>og</strong> æ <strong>og</strong> of eða van. Hér eru þessirorðhlutar þó greindir sem bundin myndön þar sem þeir koma aðeins fyrir sem hlutiorðasafnseinda, jafnvel þótt þær eindir séu setningarlegar. 18 Fæstir bundnu fyrrihlutarnirí (6) eru orðflokksgreindir en nokkur hending er hvernig þessu er farið. Segja má að súorðflokksgreining sem fram kemur í þessum orðhlutum sé að því leytinu marklaus að húner að verulegu leyti unnin út frá merkingu. Þannig eru sam-, for- <strong>og</strong> gagn- t.d. merkt sematviksorð (adv) í gögnunum vegna merkingarlegra tengsla við saman, fyrir <strong>og</strong> gegn. Ásama hátt er fjöl- merkt sem lýsingarorð (adj), út frá óljósum merkingarlegum forsendum.Þá eru töluliðirnir tví-, þrí-, fer-, þre-, tvæ-, fír- <strong>og</strong> þrenn- allir merktir sem töluorð(num) í gögnunum <strong>og</strong> var hugsunin þá sú að hægt væri að flokka saman öll afbrigði aftöluorðum, bundin <strong>og</strong> sjálfstæð, á auðveldan hátt. Þessar orðflokksmerkingar á bundnumfyrri hlutum hafa í raun ekkert formlegt gildi <strong>og</strong> segja má að hér sé stundum seilst of langtí orðflokksmerkingum. Þrátt fyrir þessar óraunhæfu merkingar er áberandi í (6) að flestirorðhlutarnir hafa einmitt enga orðflokksmerkingu. Sumir málfræðingar (t.d. Aronoff<strong>og</strong> Sridhar, sjá (4)a 2. á bls. 31) telja það vera einkenni á forskeytum að þau hafi ekkiorðflokk en þetta atriði nýtist samt ekki til að skilja á milli forskeyta <strong>og</strong> annarra bundinnafyrri hluta. Um bundnu orðhlutana gegnir nefnilega sama máli <strong>og</strong> oft er ógerlegt aðgreina orðflokk fyrri liðar, þótt hann sé greinilega stakmyndan en ekki forskeyti. Bundnuorðhlutarnir eru nokkuð sundurleitir, eins <strong>og</strong> hér má sjá:(6) Fyrrihlutar í tíðniröð, bundnir liðir:1486 ó 0 !323 sam adv !253 al 0 !237 tví num !216 for adv !169 endur 0 !141 mis adv !113 sí 0 !108 þrí num !105 frum 0 !99 van 0 !83 fjöl adj !79 ör 0 !78 gagn adv !67 all 0 !60 and 0 !52 auð 0 !52 kven 0 !33 ger adv !31 einka 0 !16 Sigrún Þorgeirsdóttir (1986) gerir nákvæma grein fyrir notkun áhersluliða af þessu tagi.17 Tíu algengustu nafnorðin sem fyrri hlutar eru land, vatn, maður, líf, sjór, þjóð, fiskur, sól, hönd <strong>og</strong> jörð enekkert þeirra er hugsanlegt að greina sem forskeyti út frá neinum forsendum (nema e.t.v. hand- í handónýtur).18 Þessari stefnu er annars ekki fylgt í gagnagreiningunni þannig að segja má að þeir orðhlutar sem hér erutaldir upp heyri til undantekninga að þessu leyti. Þetta var þó eina leiðin sem fær var til að ná utan um þettaenda er orðasambandsnotkunin afskaplega fastbundin.