Filozofia kultury fizycznej w Polsce.pdf - Stowarzyszenie Idokan Polska

This copy is for personal use only - distribution prohibited - This copy is for personal use only - distribution prohibitedW sferze zainteresowań Kosiewicza znalazły się także zagadnienia metodologiczne, tzn. analizastruktury logicznej twierdzeń optymalizacyjnych pedagogiki kultury fizycznej na podstawieteorii wychowania fizycznego i innych subdyscyplin wchodzących w zakres owej pedagogiki(wychowanie zdrowotne, wychowanie przez sport, pedagogika w ujęciu prakseologicznym, teoriatreningu, teoria walki sportowej). W wyniku wskazanych badań doszedł on do wniosku, iżpedagogika kultury fizycznej (i jej subdyscypliny) jest klasyczną dziedziną praktyczną, w obrębiektórej konstruuje się cele, zespoły wartości, ideały wychowania, osobowości i zdrowia o charakterzeteleologicznym i optymalizacyjnym oraz określa sposoby ich realizacji, pola i wariantydziałań praktycznych [Kosiewicz 1986, 2000, 2004].Omawiany autor uważa, że u podstaw antropologicznych założeń kultury fizycznej znajdująsię koncepcje człowieka uwzględniające jego fizyczne, tj. cielesne podłoże. Wynika to międzyinnymi stąd, że kultura fizyczna pojmowana jest również jako kultura somatyczna, czyli kulturacielesna (nb. Kosiewicz jest przeciwny stosowaniu terminu „kultura somatyczna” czy „cielesna”,czemu daje wyraz w pierwszej części tej książki w tekście pt. Rozważania o pojęciu i metodologiikultury fizycznej). Z tego względu rozważania nad cielesnością ludzką traktowane są jakobadania fundamentalne dla wychowania fizycznego, stanowiącego genetyczną, tj. źródłową podstawękultury fizycznej i dyscyplin z nią związanych.Kosiewicz ogniskuje też uwagę na problematyce ciała w antropologii chrześcijańskiej rozważanejw perspektywie historycznej – od orfizmu do współczesności. Dotyczy to przede wszystkimtrzech kilkakrotnie wznawianych książek: Bóg, cielesność i przemoc [1997], Myśl wczesnochrześcijańskai katolicka wobec ciała [1998 b] oraz Bóg, cielesność i miłość [1998 c], obejmującychswym zasięgiem ponad trzy tysiąclecia myśli religijnej, teologii i filozofii z europejskiegokręgu kulturowego. Zwrócił w nich uwagę na judaistyczne i helleńskie korzenie antropologiichrześcijańskiej oraz na wczesnochrześcijańskie podłoże rozwoju katolickich koncepcji człowiekai zróżnicowany stosunek do ludzkiego ciała. Przedstawił też analizę współczesnej postaciantropologii katolickiej, wskazującą na istotne wpływy i konsekwencje oddziaływań biblijnychoraz religijnych greckiego i rzymskiego antyku. Omówił również postawę rosyjskiego prawosławiaoraz protestantyzmu wobec ciała ludzkiego i jego potrzeb. Rozważania nad korzeniamii różnymi postaciami antropologii chrześcijańskiej, a zwłaszcza koncepcjami ludzkiego ciała sąszczególnie pomocne w wyjaśnieniu – trwającego przez bez mała dwa tysiąclecia – negatywnegostosunku kościołów chrześcijańskich do cielesności, kultury fizycznej, wychowania fizycznego,sportu, turystyki i rekreacji. Dotyczy to okresu patrystycznego – wczesnochrześcijańskiego, średniowiecza,czasów nowożytnych i współczesności. Owo wyjaśnienie jest niezbędne dla zrozumieniuprzyczyn przewartościowania tej postawy w katolicyzmie, prawosławiu i protestantyzmiew XX wieku oraz daleko idącej afirmacji ciała i jego potrzeb związanych z różnorodnymipostaciami kultury fizycznej.Obecnie kończy wraz z zespołem ostatni etap prac badawczych dotyczących cielesnościi kultury fizycznej w perspektywie niezależnej – pozareligijnej zachodniej filozofii europejskiej,dążąc do syntezy umożliwiającej określenie relacji zachodzących między koncepcjami ciałaa wychowaniem fizycznym, kulturą fizyczną i sportem. Rozpoczął też nowe zespołowe badaniafilozoficzno-socjologiczne w obsadzie międzynarodowej (niemieckiej, austriackiej, węgierskiej,czeskiej, estońskiej, rosyjskiej i polskiej). Do współpracy dołączyli w trakcie badań kolejni wybitniznawcy szeroko rozumianej kultury fizycznej z Australii, Anglii, Szkocji, Japonii i Danii. Dotycząone wartości i wzorów kulturowych w sporcie, które zaistniały w cywilizacji ateńskiej (np. perfekcjonistycznych,utylitarnych, militarnych, higienicznych, estetycznych, hedonistycznych, erotycznych,religijnych, olimpijskich), występują obecnie w postaci archetypicznej i zmodyfikowaneji przyczyniły się do pojawienia się nowych wartości i wzorów.Sumując, można stwierdzić, iż w dociekaniach badawczych Kosiewicza wystąpiły dwa istotnenurty. Pierwszy, podstawowy, obejmował głównie trzy sfery zainteresowań, tj. zagadnieniazwiązane z wychowaniem fizycznym i sportem; ogólną teorią, metodologią i filozofią kulturyfizycznej oraz antropologią filozoficzną zogniskowaną na filozofii ciała. Koncentrowałw związku z tym uwagę m.in. na koncepcjach człowieka, osobowości i zdrowia leżących u podstawteorii wychowania fizycznego; na społecznych, pedagogicznych, metodologicznych i aksjologicznych(dotyczących sensu i źródła wartości) założeniach kultury fizycznej i jej poszczególnychdziedzin; na roli pedagoga sportu, edukacji olimpijskiej i na etycznych aspektach aktyw-Electronic PDF security powered by Committee of Scientific Research, Stowarzyszenie Idokan Polska ®, Poland 27