Plan urzÄ dzenia lasu dla Nadleśnictwa Brynek - Państwowe ...

a) Siedliska nieleśne.6410 ZMIENNOWILGOTNE ŁĄKI TRZĘŚLICOWE.Bogate w gatunki, wilgotne lub okresowo suche łąki z udziałem trzęślicy modrej Moliniacaerulea, rozwijające się na glebach organogenicznych i mineralnych, od silnie zakwaszonychdo zasadowych i o zmiennym poziomie wody gruntowej.Łąki te są zróżnicowane florystyczne i należą do najcenniejszych półnaturalnychzbiorowisk Polski i Europy środkowej, mających ważne znaczenie w zachowaniubioróżnorodności. Szczególnie cenne są zbiorowiska rozwijające się na siedliskachwęglanowych o odczynie obojętnym do zasadowego. Łąki te wyróżniają się wielogatunkowąstrukturą i swoistą fenologią rozwoju, a ich amplituda ekologiczna jest bardzo szeroka.Powstają zarówno na podłożach zasobnych, jak i mezotroficznych oraz oligotroficznych,wilgotnych i świeżych. Specyficzną cechą siedliska jest zmienny poziom wody gruntowej wciągu roku, stanowiący zasadniczy element różnicujący i decydujący o wykształceniu sięswoistej roślinności. Zmienność poziomu zwierciadła wody gruntowej, która utrzymuje sięwysoko wiosną i jesienią, a opada nisko lub bardzo nisko w pełni lata, daje możliwośćkoegzystencji wielu gatunkom roślin, często o skrajnie różnych wymaganiach siedliskowych,charakterystycznych dla omawianego siedliska przyrodniczego. Innym ważnym czynnikiemwpływającym na wykształcenie się łąk trzęślicowych było ekstensywne ich użytkowanie.Fot. Zmiennowilgotna łąka trzęślicowa.Główne zagrożenia dla tego siedliska to: melioracje odwadniające, sukcesja, zaniechaniekoszenia.W celu utrzymania siedliska konieczne jest prowadzenie czynnej ochrony, polegającej naekstensywnym koszeniu, a w przypadku łąk o zaawansowanej sukcesji przed przywróceniemkoszenia powinny zostać wykarczowane i przez kilka lat koszone corocznie. Ponadto należyutrzymywać odpowiedni reżim wodny - niedopuszczenie do zabagnienia terenu. Nawożeniełąk trzęślicowych nie jest wskazane.134